Jezus of Bar-Abbas

MEDITATIE

Doch al de menigte riep gelijkelijk, zeggende: eg met Dezen, en laat ons Bar-Abbas los. Lukas 23 : 18.

Merkwaardiger tweetal als bovengenoemd is er nooit op aarde geweest. Maar ook hier geschiedde niets bij geval, maar alles naar het voornemen Gods. Jezus of Bar-Abbas. Het is in de geschiedenis een terugkerend tweetal, dat altijd weer om de keus vraagt. De aardse rechter Pontius Pilatus heeft alle pogingen aangewend om de Heere Jezus los te krijgen en uit de handen van zijn beschuldigers te redden. Uit mensenvrees is hij van deze pogingen afgestapt en heeft de Heere Jezus, hoewel van Zijn onschuld overtuigd, als een misdadiger laten geselen. Maar hij heeft Hem ook met een misdadiger op het tweetal gesteld.

Pilatus heeft tot tweemaal toe de onschuld van het Lam Gods moeten vaststellen. Ook Herodes kon niet anders. Daarom is dit tweetal een nieuwe poging van Pilatus om de Heere Jezus los te krijgen. Jezus of Bar-Abbas. Het volk wordt de keus gelaten. Zie, hoe groot die dierbare Borg en Middelaar is, dat Hij, om misdadigers te verlossen van hun geestelijke misdaden, met de misdadigers wilde gerekend worden.

In het Evangelie van Markus wordt ons getekend wat de aanleiding was dat Pilatus tot dit tweetal kwam. "Op het feest liet hij hun een gevangene los, wie zij ook begeerden" (Markus 15:6). In het Evangelie van Mattheüs lezen wij: En op het feest was de stadhouder gewoon den volke een gevangene los te laten, welke zij wilden". In het voorgaande vers staat: En hij moest hun op het feest een loslaten" (vs. 17). Bij Johannes lezen wij: Doch gij hebt de gewoonte, dat ik u op het pascha een loslate" (Joh. 18:39). Het was op het paasfeest dat de Heere Jezus zich vrijwillig op het tweetal liet stellen door de aardse rechter, naar de wil en het welbehagen van de Hemelse Rechter. Het was een Romeinse gewoonte, die ook onder de volken die onderworpen waren een gewoonterecht had ontvangen.

De keus was aan de joden, niet aan Pilatus. Dit vrijlaten van misdadigers onder de schijn van barmhartigheid was goddeloos en ongeoorloofd. "Wie de goddeloze rechtvaardigt, en de rechtvaardige verdoemt, zijn de Heere een gruwel, ja die beide".

Hoe komt Pilatus toch aan Bar-Abbas? "Daar was een, genaamd Bar-Abbas, gevangen met andere oproermakers, die in het oproer een doodslag gedaan had" (Mark. 15:7). Bar-Abbas, zoon van Abbas, zoon van de vader. Een oproermaker, en moordenaar, die in zijn opstand tegen het wettige gezag geen mens ontzag. Daarom was Bar-Abbas aan het aardse en hemelse recht schuldig als een snode overtreder. Wie des mensen bloed vergiet, diens bloed zal vergoten worden. Bar-Abbas zat in de gevangenis om de uitvoering van zijn rechtvaardig vonnis af te wachten. Kent U die zoon van een vader? Wij zijn allemaal zonen van dezelfde vader die het in het paradijs aandurfden op te staan tegen het Allerhoogste gezag. Godsmoordenaars zijn wij door onze erf en dadelijke zonden. Dit kwam ons duur te staan, want het rechtvaardige vonnis is uitgevoerd. "Ten dage als gij daarvan eet zult gij de dood sterven". De geestelijke dood is voltrokken en wij zitten in de gevangenis. Ons wacht de uitvoering van de tijdelijke en de eeuwige dood. Wat een nameloze ellende, maar het ergste is dat wij die ellende niet recht en grondig willen kennen. Dat wij niet willen weten wie God is, maar ook onszelf niet willen kennen.

Daartoe is de Zoon van God gekomen opdat wij de Waarachtige zouden kennen. Hier is de Gewillige om onwilligen gewillig te maken. Door Zijn profetisch Woord geeft Hij getuigenis waar wij vandaan komen en dat wij allemaal zonen en dochters van dezelfde vader zijn. Hier ontvalt ons alle verontschuldiging, waarin wij zo vaardig zijn om onze afkomst te verloochenen.

Opstandelingen tegen het Allerhoogste gezag wacht de eeuwige straf. Ken alleen uw ongerechtigheid dat U tegen de HEERE Uw God gezondigd hebt! Hij is gekomen in de Naam van de Vader, Die wij loslieten, maar Die ons nog niet heeft losgelaten om Zijn genade en barmhartigheid te openbaren. Hoor, daartoe moest en wilde die dierbare Jezus met Bar-Abbas op het tweetal. Om zulke misdadigers te verlossen van het eeuwige verderf en de buitenste duisternis. Daar staat de aardse rechter en wijst als het ware met de vinger het tweetal aan: Jezus of Bar-Abbas. Is er groter tegenstelling? Jezus, het van God gegeven Godslam. Heilig, onnozel, afgescheiden van de zondaren. Hij is niet gekomen om gediend te worden maar om te dienen. Hij is de grote Knecht van de Vader, Die gekomen is om de werken van de duivel te ver­ breken. Hem zijn vaten te ontroven, om Zijn leven Gode onstrafifelijk op te offeren, om misdadigers met God te verzoenen. In dit tweetal openbaart zich het verschil als tussen de dood en het leven, tussen de duisternis en het licht. Het volk kende het tweetal. Beiden waren het bekenden onder het volk. Jezus in zijn goed doen en Bar-Abbas in zijn kwaad doen. Maar hoor de keus is op en mede door de aandrang van de blinde leidslieden van het volk snel gemaakt.

Weg met Dezen, en laat ons Bar-Abbas los! Hoe is het mogelijk? Dit denken en zeggen velen. Hier geeft ook de Waarheid getuigenis. "Een iegelijk die kwaad doet haat het Licht, en komt tot het Licht niet, opdat zijn werken niet bestraft worden" (Joh. 3:20). De haat en de vijandschap tegen de openbaring van de Waarheid is niet te verwoorden. Maar Hij is gekomen om vijanden met God te verzoenen.

Wat een boodschap! Om mensen, die uit en van zichzelf nooit geen andere keus doen dan de Joden, het goede te schenken, omdat God van eeuwigheid heeft gekozen om ze het goede te schenken uit louter genade tot de Eer en de verheerlijking van Zijn Naam. Zo wordt in deze keus bevestigd, dat wij uit en van onszelf nooit verder komen dan te kiezen voor onze vader. Want deze zoon van zijn vader was ook een kind van de vader der leugenen, die een mensenmoordenaar is van de beginne. Zie, wij verloochenen onze paradijskeus nooit. Wij kiezen uit en van onszelf nooit anders dan de dood boven het leven, de duisternis boven het licht. Maar, om zondaren nu de onberouwelijke keus te leren doen, liet Jezus zich vrijwillig op dit tweetal stellen om 's Vaders Welbehagen tot verlorenen te openbaren. Wat een smaad en een verachting voor dat onschuldige Godslam, Hij werd en wilde gelijk gerekend worden met deze misdadiger om zulke grote misdadigers te redden van het eeuwige verderf. Zondaren die de dood verkiezen boven het leven.

Wat een verdieping van het lijdenvan Hem, Die als de geliefde Schootzoon van de Vader, vol van genade en waarheid, de volkomen voldoening gaf tot verheerlijking van de geschonden deugden Gods. Welke gemeenschap had Jezus met Bar-Abbas? Jezus is de Levensvorst, Die de doden opwekte. Bar-Abbas is een moordenaar, die alleen maar dood en verderf bracht.

Zie dan Jezus' gewilligheid om zondaren die alleen door hun zonde dood en verderf brengen het goede te schenken uit louter genade. Hij is gekomen om misdadigers het Leven en de zaligheid om niet te schenken. Daar staat Sions betalende Borg gereed, beladen met de zonden en de misdaden van zulke snode zondaars, om Gode dat volkomen rantsoen te betalen. Zie hier toont Hij Zijn gewilligheid om Uw Godevijandigheid en oproerig bestaan voor God te stillen. Hier is de tweede Adam om de doodslag van de eerste Adam voor Zijn ganse Kerk teniet te doen.

Hij leed om alle wortels van doodslag te verzoenen, dat is haat, nijd, toorn, vijandschap en wraakgierigheid. Maar ook om de Geest der zachtmoedigheid te verwerven, opdat Zijn kinderen met de Geest der zachtmoedigheid als vredestichters zouden wandelen. Hoevelen zijn er die altijd weer opnieuw Hem zoveel smaadheid aandoen! Door Hem te verachten en te verwerpen. Die de duisternis beminnen boven het Licht. Wij kunnen God en de wereld niet dienen. Kies nu heden wie Gij dienen wilt! Verlaat de zonden en leeft. Jezus of Bar-Abbas?

Wat een troost voor degenen die zich door Zijn Geest in hun walgelijke afkomst leerden kennen, maar die in geloofsverwondering mogen zien op Hem, Die zich voor zo'n misdadiger met de overtreders liet tellen. Ik voor U, daar gij anders de eeuwige dood moest sterven. Zo wilde de Zoon van God zich zo diep laten vernederen, opdat Zijn gunstgenoten zichzelf in het Hcht van de gewilligheid van dat Godslam zich zo hartelijk met hun zonden voor God zouden verootmoedigen. Kennen wij dat hartelijke zelfmishagen vanwege al die misdaden die wij tegen de Allerhoogste majesteit Gods hebben misdreven?

Ziet, zo laag is dat dierbare Godslam nu afgedaald in de diepste diepten van onze verlorenheid om zulke misdadigers weer de plaats der eer als een verloren maar aangenomen zondaar uit genade te bereiden.

Welk een dubbeltal, opdat zulke misdadigers, die zich de eer van het kindschap van de God des hemels onwaardig keuren, in geloofsverwondering Hem mogen aanschou- wen. Dezen roepen in de doorleving van hun doodsnood, omdat zij onder de openbaring van Gods rechtvaardige gramschap zich des doods schuldig kennen. Niet: Weg met de­ zen, maar: Geef mij Jezus of ik sterf, want buiten Jezus is geen leven, maar een eeuwig zielsbederf.

Amersfoort,

ds. J.W. Verweij.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen