Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De actie van de EO

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De actie van de EO

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

De Evangelische Omroep is een grote actie begonnen. Men wil trachten er binnen enkele weken 200.000 nieuwe leden bij te krijgen. In een brief, die velen van onze lezers dezer dagen wellicht onder ogen gekregen hebben, wijst de EO erop, dat het in Hilversum stormt. Ingrijpende veranderingen staan voor de deur. De EO dreigt zendtijd kwijt te raken, of althans door de grote omroepen weggedrukt te worden naar ongunstige uitzendtijden. In de genoemde brief roept men ons op, voor een tientje per jaar lid van de EO te worden, teneinde zo te bereiken, dat straks de "zendtijd voor het Evangelie" niet drastisch vermindert.

Mij bereikten vragen hierover. Wat te doen? Als wij niet meedoen, zijn wij dan, zoals de brief in feite suggereert, er straks mede verantwoordelijk voor dat ons land en ons omroepbestel nog verder in de ontkerstening wegzakt dan thans reeds het geval is? Ik wil trachten er kort mijn mening over te geven. Kort, want er is over deze dingen al meer in ons blad geschreven.

Wij moeten vaststellen, dat ons huidige omroepbestel voor een groot gedeelte het domein is van de vorst der duisternis. Wat een omroep als met name de VPRO via radio en televisie over ons volk uitgiet, is vaak godslasterlijk, banaal, profaan en soms zelfs pervers te noemen. Wij kunnen ons nauwelijks voorstellen, welk een schade dit in geestelijk opzicht aan ons volk toebrengt. De satan slijpt zijn wapentuig in onze dagen wel heel scherp. Binnen dit omroepbestel steekt de EO gunstig af We moeten zo eerlijk zijn, dit te erkennen. Ik wil ook geloven, dat er binnen deze omroep integere mensen worden gevonden, wier oprechte bedoeling het is Gods Woord aan ons ontkerstende volk voor te houden. De spot, die men van de zijde van de wereld daarover krijgt te verduren, liegt er vaak niet om.

Dus: de actie steunen? Lid worden van de EO? Nee, toch niet. Ondanks het bovenstaande hebben wij namelijk ernstige bezwaren tegen de EO. 'k Wil trachten, die bezwaren nog eens op een rij te zetten. Wij moeten daarbij eerlijk zijn, zonder anderen bewust te kwetsen of tekort te doen. Mijn grootste bezwaar is en blijft, dat de EO zich niet wil binden aan onze gereformeerde belijdenisgeschriften. Gods Woord moet maar genoeg zijn, zegt men. De achtergrond van een en ander is, dat er binnen het geheel van de EO niet alleen sprake is van een "reformatorische", maar ook van een "evangelische" vleugel. Deze laatste heeft nu eenmaal moeite met de Drie Formulieren van Enigheid. Komt dit bezwaar van ons nu niet neer op letterknechterij? Moeten we niet eerlijk erkennen, dat een man als de godzalige Philpot toch stellig ook moeite zou hebben gehad bijvoorbeeld Zondag 27 van onze Catechismus te onderschrijven? Zó simpel ligt het, vrees ik, niet. Als ik het goed zie, zouden de bezwaren van de evangelische richting zich wel eens vooral kunnen toespitsen op de inhoud van onze Dordtse Leerregels. Het gaat hier om heel wezenlijke vragen. Zoals: voor wie stierf Christus? Voor Zijn volk of voor alle mensen? Wat geloven wij van de dubbele predestinatie? Zijn wij dood in zonden en misdaden, of is onze wil geheel of gedeeltelijk vrij om voor Jezus te kunnen kiezen? Lezers, dit zijn toch geen detailpunten? Dit zijn toch geen dogmatische stokpaardjes, die theologen naar hartelust kunnen berijden, maar die voor leven en sterven van ondergeschikt belang zijn? Dit brengt mij tot een volgend bezwaar, dat met het eerste nauw samenhangt. Neemt de EO wel duidelijk en ondubbelzinnig afstand van het halve of hele Remonstrantisme? Dezer dagen las ik in een kerkelijk blad, dat zekere schrijver toegaf dat er door de EO weliswaar nu en dan ietwat remonstrantse programma's worden vertoond, maar dat de jeugd dan toch maar gegrépen wordt door zulke programma's. Als ik de schrijver goed begrijp, wilde hij hiermee zeggen, dat God met een kromme stok toch nog een rechte slag kan geven. Als de jeugd maar gegrepen wordt! Het spijt mij, maar ik kan zulk een redenering niet volgen. Het lijkt me, dat hij, die door een ietwat remonstrantse boodschap wordt gegrepen, ook zelf het gevaar loopt, ietwat remonstrants te worden. Ik hoop onder mijn eerste bezwaar duidelijk gemaakt te hebben, dat het hier niet om bijzaken gaat. Kan God dan met een kromme stok geen rechte slag doen? Ongetwijfeld wel. Ik meen mij te herinneren, dat één van onze oude, reeds overleden predikanten in het hart gegrepen werd, toen hij, levend in de zonde, een koor van het Leger des Heils op een straathoek hoorde zingen: "Waar zult gij zijn in de eeuwigheid? " Maar dat wil toch niet zeggen, dat wij ons allemaal maar aan moeten sluiten bij het Leger des Heils en hun boodschap voor lief moeten nemen?

Er is nog een derde bezwaar. Ds. A. Vergunst heeft hier heel indringend op gewezen in zijn artikel "Onze houding ten opzichte van de media" in het boek Neem de wacht des Meeren waar. Ons huidige omroepbestel maakt het in feite onmogelijk, louter een getuigenis af te leggen via de media. Elke zendgemachtigde moet een zekere verhouding aanbrengen tussen educatieve, informerende, culturele en verstrooiende programma's. Dit lijkt mij in de praktijk onmogelijk. Wie zich ten doel stelt "christelijk amusement" te brengen, zal tot een soort programma's komen waar Gods kinderen zich niet in vinden kunnen en waar de wereld op z'n best een meewarige lach voor over heeft. Wat dat betreft lijkt mij de geschiedenis van de NCRV een baken in zee.

Men vraagt: kunnen wij het voor God verantwoorden, de verkondiging van het Evangelie aan anderen over te laten? Is kritiek oefenen en aan de kant blijven staan niet heel gemakkelijk? Lopen wij niet het gevaar ten opzichte van een ontkerstende, godloze massa te vervallen tot de houding: "Ben ik mijns broeders hoeder? " Bieden de moderne media ons dan niet bij uitstek een ongekend middel, het Woord aan miljoenen bekend te maken? Deze vragen hebben wij ernstig te nemen. Ma& r juist deze vragen brengen mij bij een vierde bezwaar tegen een lidmaatschap van de EO, en ook tot een wedervraag. Is elk medium, elk middel voor de verkondiging van het Evangelie geschikt? Kan een medium niet zozeer in de invloedssfeer van de boze liggen, dat wij hier de rok moeten haten, die van het vlees bevlekt is? Verdraagt het houden van een schriftuurlijke boodschap om half elf zich met de vertoning van een sexfilm om half tien, zij het dan door een andere omroep? Heeft de apostel Paulus (wie was er bewogen als hij? ) van alle middelen gebruik gemaakt om het Woord te verkondigen? Nee, dat heeft hij niet! Er waren in de wereld waarin Paulus reisde en predikte plaatsen waar duizenden mensen bijeen waren, plaatsen dus, schijnbaar bij uitstek geschikt voor de verkondiging van het Evangelie, waar Paulus nooit een voet heeft gezet. Denk aan de gymnasia, aan de theaters, aan de amfitheaters. Daar liep men naakt, daar heersten spot, bloeddorstigheid en wreedheid. Hij kwam er niet. Ook niet met het Evangelie.

'k Heb nog een vijfde bezwaar. Ik vrees, dat het lidmaatschap van de EO drempelverlagend zal werken om ook zelf TV in huis te nemen. De TV is heus niet het enige kwaad. Maar wie niet ziet, hoe dit medium op zedelijk en geestelijk gebied moordend heeft gewerkt en nog werkt in de gezinnen en in ons volksleven, moet wel stekeblind zijn. Het is een van de grote aanjagers van de ontkerstening geworden. Mij dunkt, dat wij onder ons weer eens wat meer nee moesten leren zeggen. Daar gaat ook een getuigenis van uit. De eerste christenen, zo leert ons de kerkgeschiedenis, vielen op door de dingen die zij deden; nog meer echter vielen zij op door de dingen die zij niet meer deden.

Om deze redenen hoop ik, dat ons aller antwoord op de actie van de EO zal zijn: nee, wij worden geen lid. En dat niet om schouderophalend aan de nood van ons ontkerstende volk voorbij te gaan, ook niet omdat wij zouden twijfelen aan de oprechte intenties van personen, maar omdat bezwaren als de bovengenoemde voor ons een lidmaatschap van de EO principieel onmogelijk maken.

Gouda,

ds. A. Moerkerken.

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 oktober 1991

De Saambinder | 12 Pagina's

De actie van de EO

Bekijk de hele uitgave van donderdag 31 oktober 1991

De Saambinder | 12 Pagina's