Het verworpen priesterschap van Aaron door God gehandhaafd en bevestigd

MEDITATIE

"... en zie, Aarons staf, voor het huis van Levi, bloeide; want hij bracht bloeisel voort en bloesemde bloesem, en droeg amandelen ". Numeri 17 : 8.

In het voorgaande hoofdstuk lezen we hoe Korach, Dathan en Abiram zich stelden tegen Aaron en zijn hogepriesterlijke arbeid. De hoogmoedige opstandigen meenden in hun vermetelheid zelf wel tot God te kunnen naderen. Doch hun eigen reukwerk werkte geen verzoening, maar wekte de grimmige toorn Gods op. De aarde opende zich en zij voeren levend ter helle.

Hoe aangrijpend is het, dat het volk de volgende dag reeds het toch nog voor hen opneemt. Het antwoord des Heeren is een verterende plaag, die duizenden murmureerders met een ontzettende snelheid het leven afsnijdt. Het is alleen de arbeid van de door God verkoren hogepriester, die Gods gramschap kan blussen. Met reukwerk staat hij tussen de doden en levenden. Alzo werd de plaag opgehouden.

Zullen nu de murmureringen gestild zijn? Nu zal het volk toch wel buigen? Doch het blijkt dat nog immer in het hart de vijandschap woelt tegen de gezalfde des Heeren en tegen zijn bediening. Het is de zonde van de gevallen, godsdienstige mens. Na de kennelijkste openbaringen van Gods recht en de duidelijkste prediking van de weg der verlossing, blijft hij een vijand van God en Christus. Hij kiest alzo voortdurend de dood boven het leven. De leer van vrije genade is de mens van nature een steen des aanstoots en een rots der ergernis. Het murmurerende hart roept aangaande de Hogepriester: Weg met Deze!

Het is het onbegrijpelijke wonder van Gods wil en welbehagen, als we in vers vijf lezen van Zijn hoge doel: "Ik zal stillen de murmureringen van de kinderen Israels tegen Mij, welke zij tegen u murmureren". Anders had het ganse volk zich ten verderve gemurmureerd. Maar nu zullen de murmureringen ophouden, niet door de openbaring van Gods wraak, maar door de openbaring van Zijn genadekracht. Daardoor zullen murmureerders smekelingen worden, op rechtsgronden het leven ontvangen en behouden worden. God zal Zelf plaats maken voor Hem, Die de Hogepriester is.

Op Gods bevel moet Mozes twaalf staven leggen in het Heilige der heilige. Bij de ark, voor Gods aangezicht. Elke staf vertegenwoordigt een stam. De naam van de stam is in de staf gekerfd. Onuitwisbaar. Het zijn dode staven - geen levenssappen worden erin gevonden. De dood heerst. Hoe zullen zij ooit knop en bloesem dragen en vrucht voortbrengen?

Ze liggen daar voor het aangezicht des Heeren. Hij Zelf zal leren wie Hij verkoren heeft tot de bediening der verzoening en tot het priesterschap. Maar ook wie de andere stammen zijn in zichzelf voor God. Na één nacht moet Mozes de staven uit het binnenste heiligdom halen. Het is de staf van Aaron die bloeit. En die alleen. Deze staf bracht bloeisel voort en bloesemde bloesem. Zelfs rijpe amandelvruchten worden eraan gevonden.

Wat dat betekent heeft Israël verstaan. Zoals wij bij een kroon denken aan het koningschap, zoals het lange haar een teken was van het Nazireeërschap, zo droeg elke priester een muts, die de vorm had van een omgekeerde bloemkelk. De bloesem wees duidelijk heen naar het priesterschap. Daarom was de muts de priesters gegeven tot heerlijkheid en sieraad. Tot een teken van afzondering tot de dienst des Heeren.

En was Aaron niet de hogepriester? De prins onder de priesters? Droeg hij niet op zijn muts de gouden plaat - de kroon der heiligheid? Daarop stond geschreven: de heiligheid des HEEREN. Een schriftelijke waarborg van Goddelijke verkiezing en roeping. Door God gewild en aangewezen en verordineerd. Hij is de eerste en voornaamste middelaar onder de mensen om tot God te naderen. Zijns gelijke is er onder Israël niet.

Alleen hij ging op de Grote Verzoendag met het stierenbloed in het Heilige der heilige.

Hoe kennelijk wees alles wat hij deed (en de kleding die hij droeg) heen naar Hem, Die het lichaam der schaduwen is. De Verkorene des Heeren, de Gezalfde Gods. Daarvan spreekt ook Aarons staf, welke bloeide als een amandeltak. Het is de amandelboom die in Israël uit de winterslaap het eerst ontwaakte. Als alle bomen nog kaal waren, bloeide reeds de amandelboom met sneeuwwit-roze bloesem. Na de amandelboom zullen andere bomen ontwaken. Hoe duidelijk wijst dit alles op de grote Hogepriester van de gemeente Gods. Hij is de Eerstgeborene uit de doden. De Eersteling dergenen die ontslapen zijn. Plaatsbekledend en schuldovernemend heeft Hij de ongerechtigheden Zijns volks gedragen en als schuldenaar aan het recht van Zijn Vader heeft Hij het vonnis van de drievoudige dood ondergaan. Vanwege de zonde Zijns volks is hij tot zonde gemaakt, vanwege hun murmureringen is Hij tot een vloek geworden en genageld aan het vloekhout des kruises.

Deze Hogepriester, Die Zichzelf Gode opofferde tot een welriekende reuk, heeft Zelf geen zonde gekend noch gedaan. Geen bedrog is in Zijn mond geweest. En nimmer heeft Hij ook maar enigszins gemurmureerd. Van eeuwigheid gewillig, is hij in de tijd in volkomen gehoorzaamheid de weg van lijden en sterven gegaan. En alzo genoegdoening gegeven aan het recht Zijns Vaders. De bloedprijs is door Hem volmaakt opgebracht.

Zij is door de Vader aanvaard. Door de opwekking van Christus uit de doden, bevestigt de Vader Zijn priesterschap. Voorwaar, de misdaad Zijns volks is weggenomen, al hun zonden zijn verzoend. Hij heeft Zich gewend van de hittigheid Zijns toorns.

En nu. Hij Die de Eersteling is dergenen die ontslapen zijn, is de waarborg dat Zijn Kerk zal leven door Hem. Met één offerande heeft Hij in eeuwigheid volmaakt degenen die geheiligd worden. En geheiligd zijnde, is Hij allen die Hem gehoorzaam zijn, een oorzaak der eeuwige zaligheid geworden.

De bloeiende staf is op Gods bevel in het Heilige der heilige gebracht. Die staf alleen. Veel meer is Christus ingegaan in het hemelse heiligdom, een eeuwige verlossing teweeggebracht hebbende. En zaten er aan de bloeiende staf de rijpe amandelvruchten, veelmeer zal door de eeuwige Geest nu gaven worden uitgedeeld aan wederhorigen, aan murmureerders. Want niet alleen is Hij een Middelaar van verwerving, ook van toepassing. Alzo zal vervuld worden: "Ik zal stillen de murmureringen van de kinderen Israels tegen Mij".

We lezen in vers negen dat het volk de bloeiende staf zag. Wat zagen zij? Dat slechts één staf bloeide. Daardoor werd Aarons priesterschap be­ vestigd. Die staf was één en al leven. Die staf verscheen ook voor Gods aangezicht.

Wat zagen zij nog meer? Hun eigen dode staf Die predikte hen de dood in zichzelf Ze hebben die dode staf meegenomen. God heeft gesproken! Ze hebben gekeken zoals ze nog nimmer gekeken hebben. Het licht ging op over hun eigen dorre staf Hen werd alzo geleerd wie ze zijn voor de heilige en rechtvaardige God. Niet aanvaardbaar bij God. Geen bestaan voor Zijn aangezicht. Dan lezen we dat murmureerders en wederspannige mensenkinderen een andere taal gaan spreken. Nu is het niet meer: Wij zijn heilig. Maar de scheiding wordt doorleefd en het vonnis des doods in zichzelf is hen geopenbaard. Het doet hen uitroepen VS. 13: "Al wie enigszins nadert tot de tabernakel des HEEREN zal sterven; zullen wij dan de geest gevende verdaan worden? " Het is alsof we de duizenden op de Pinksterdag horen uitroepen: Wat zullen wij doen, mannenbroeders? Is er nog een weg en een middel om die welverdiende straf te ontgaan en wederom tot genade te komen?

Aan zulke schuldverslagenen, die geleerd hebben zelf niet meer tot God te kunnen naderen en met een heilzame wanhoop over de aarde gaan - dezulken zal God Zelf de grote Hogepriester aanwijzen. Om hen te onderwijzen over Zijn kleding. Zijn arbeid, over Hem Zelf Alzo zullen die dwalende van geest zijn tot verstand komen en de murmureerders zullen leringen aannemen. Het wonder van genade in de weg van ontdekking zal zijn: uw vrucht wordt uit Mij gevonden. Dan zal van dat volk niemand meer de meerdere Aaron willen ontkronen. Het eeuwige wonder zal wezen dat zulke murmureerders niet zullen sterven, maar leven en straks eeuwig met Hem in het binnenste heiligdom zullen zijn.

God geve ons deze heilige lessen te verstaan. Hij make van dood leven. Doe de Levende kennen aan doodschuldigen. Hij is het Die voor overtreders gebeden heeft. Door Hem worden vijanden met God verzoend.

Borssele,

ds. C. Hogchem.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen