Uit de literatuur

Aanvechtinge

Ik heb om Uw genaad', o grote God, gebeden. Maar och! Gij hebt ze mij in mijnen druk ontzeid, !) Ik heb geroepen om Uw milde goedigheid, 2) Maar heb ze niet gevoeld in mijn ellendigheden.

Ik heb om Uwe liefd' geworsteld en gestreden. Maar hebbe tevergeefs daar lange na gebeid, 3) Ik hebbe dik4) gezocht Uw mededogendheid. Maar en verneem ze niet tot op den dag van heden.

Hoe licht kostS) Uw gena bekeren mijn gemoed, Uw liefd' en goedigheid mij trekken tot het goed'. Uw mededogendheid van 't kwade mij bevrijden.

Eilaas! wat zeg ik, Heer; dewijl mijn herte tracht Na Uwe zoetigheidó), zo heeft daarin gewracht? ) Uw goedheid. Uw gena. Uw liefd'. Uw medelijden.

Revius.

1: geweigerd. 2: goedheid. 3: op gewacht. 4: dikwijls. 5: zou kunnen. 6: zaligheid. 7; gewerkt.

Reeds vaker besprak ik in deze rubriek een gedicht van Revius. En zoals altijd treft ook nu weer het door en door Schriftuurlijk karakter van zijn poëzie.

De titel van het gedicht is veelzeggend: de dichter wordt aangevochten, d.w.z. bestreden over het werk der genade dat God aan zijn ziel verricht heeft. Hij is vol twijfel, wordt heen en weer geslingerd: is het Gods werk of is het eigen werk? Wie van Gods kinderen zal deze strijd niet kennen?

Al komt dan het woord aanvechtinge niet in de Bijbel voor, de zaak die er door wordt aangeduid is hun maar al te bekend.

Het gaat in dit sonnet over vier zaken die tot driemaal toe, zij het in andere volgorde, terugkeren. Bedoelde zaken zijn: genade, goedigheid, liefde en mededogendheid. Wat er onder deze termen verstaan wordt, is dunkt me wel duidelijk. De dichter smeekt God vurig om genoemde zaken. Let maar op de woorden die er achtereenvolgens bij genoemd worden: gebeden, geroepen, geworsteld en gestreden, gezocht. Al deze werkzaamheden schijnen vergeefs te zijn: telkens worden ze gevolgd door: Maar.... (r. 2, 4, 6, 8). De Heere houdt Zich verborgen! Tot zover de inhoud van de eerste twee strofen (het octaaO. In de derde strofe klinkt er als het ware een licht verwijt door in de klacht van de dichter: het is voor de Heere toch maar een wenkje van Zijn almacht om zijn gebed te verhoren: hoe licht kost Uw gena bekeren mijn gemoed, enz. Let erop dat de vier genoemde zaken nu in één strofe terugkeren: gena, liefde, goedigheid, mededogendheid. Dit wijst op het zeer hartstochtelijk en aanhoudend smeken tot God.

Maar dan, in de vierde strofe, krijgen we de wending of de keer die zo kenmerkend is bij een sonnet: e Heere opent de ogen van de dichter. En vol schaamte erkent hij dat de Heere het Zelf is. Die hem deed roepen en smeken en zijn gebed verhoorde, omdat Hij altijd de Eerste is: er zij roepen, zo zal Ik antwoorden; terwijl zij nog spreken, zo zal Ik horen (Jes. 65 : 2, 4).

In de laatste regel worden de vier gevraagde zaken samengevat: het klinkt als een ootmoedige dankzegging met het ontroerende, tot viermaal toe herhaalde: Uw..., Uw..., Uw..., Uw... Het is alsof hij vol verwondering nog maar alleen kan stamelen over de goedheid Gods!

Gouda,

J. Koppejan.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen