Afscheid ds. K. de Gier van de Theologische School

(1)

Op jongstleden 29 augustus nam ds. K. de Gier (80) afscheid als docent van onze Theologische School te Rotterdam. Nooit eerder was een docent zo lange tijd - niet minder dan 35 jaar! - aan de predikantsopleiding van onze gemeenten verbonden geweest. In een besloten bijeenkomst, belegd door het Curatorium in het historisch kerkgebouw aan de Boezemsingel, werd hieraan op waardige wijze aandacht besteed. Vrijwel alle predikanten en studenten waren aanwezig met hun echtgenoten, samen met de familie De Gier en een aantal genodigden. Middels dit uitvoerig verslag wil de redactie onze gemeenten deelgenoot maken van de erkentelijkheid voor hetgeen de Heere in de persoon van ds. De Gier schonk aan onze Theologische School. Tevens geeft het u als "buitenstaander" een indruk van een "eerste schooldag" op ons opleidingsinstituut, dat zich mag verheugen in een grote plaats onder ons.

Onze ogen zijn op U

Als voorzitter van het Curatorium opende ds. A.F. Honkoop dit samenzijn met het laten zingen van Ps. 138 : 2 en 3, Schriftlezing en gebed. In zijn welkomstwoord wees hij erop, dat alles zijn bestemde tijd heeft. Er is een tijd van komen en van gaan, ook voor een docent die tevens ruim een kwart eeuw rector was (1969-1995).

"Onze Theologische School zonder broeder De Gier is haast niet in te denken. Toch willen wij niet eindigen in de mens, iets waarvan juist onze rector zich altijd wars betoonde". Alle arbeid kon alleen gedaan worden in de gestalte van Josafath, die bad: Onze ogen zijn op U, o HEERE!", 2 Kron. 20 : 12. Dan valt alles buiten God weg, maar wordt ervaren dat de HEERE de nimmer beschamende Rotssteen is. Wat rector en curatorium dan ook samenbond in al die jaren. was niet uit de mens, maar wat uit God was. Ondanks weleens zakelijk verschil van inzicht, mocht er daardoor vrede zijn.

Daar de samenkomst tegelijkertijd het begin van het nieuwe cursusjaar betekende, betrok ds. Honkoop in datzelfde woord van Josafath de nieuw benoemde rector ds. A. Moerkerken - sedert 1980 docent - en de docenten Di. L. Blok en G.J. van Aalst, alsmede het zevental studenten aan de School. "Zo er bij de vervulling van onze arbeid verwachting van zichzelf is, broeders, het wordt niets!" In bewogen bewoordingen merkte hij op, dat bij alles wat verandert, de hoogste Leraar ter gerechtigheid niet verandert. Hoe bemoedigend toch betuigt de apostel van Hem: Jezus Christus is gisteren en heden Dezelfde, tot in der eeuwigheid!

Evenwicht

Hoe noodzakelijk is het voor de (aanstaande) dienaren van het Woord telkens nieuw te blijven in het voorgaan in de gemeenten. Daartoe is middellijkerwijs studie nodig, maar bovenal dat God Zelf onze Leidsman zij. De Wageningse predikant - zelf al meer dan 40 jaar in de ambtelijke dienst - wees met nadruk op het gevaar van "eenzijdigheid". Wij moeten als het ware balanceren op het scherp der snede van het evenwicht. Enerzijds kunnen wij niet genoegzaam benadrukken, dat "de bekering - als soeverein werk des Heeren - haar grondslag vindt in het vrije welbehagen van de Drieënige God". Daar valt de mens in zijn doodsstaat volstrekt buiten. Anderzijds mag nimmer de verantwoordelijkheid van de mens uit het oog worden verloren, teneinde "de hoorders te doen verontrusten met de eis Gods; daarbij dient het aanbod van genade zijn volle plaats te krijgen, dat gewaagt van Christus' zondaarsliefde. barmhartigheid en trouw".

Ds. Honkoop gevoelde zich gedrongen zijn medebroeders tevens voor te houden, niet alleen getrouw te zijn op de kansel, maar evenzeer eerlijk met zielen om te gaan in het pastoraat, aan de ziek-en sterfbedden. Het gaat om zielen voor de eeuwigheid...!

Kerkrecht

Nog eenmaal zich richtend tot de scheidende docent, prees de voorzitter diens specialisme: het gereformeerd kerkrecht. Op initiatief van het Curatorium zijn de lessen van docent De Gier gebundeld in "De Dordtse Kerkorde, een praktische verklaring", een standaardwerk dat in brede kring waardering geniet en waarvan onlangs een tweede druk verscheen. Namens het geheel van onze Theologische School werd ds. De Gier onder couvert een geschenk aangeboden. Intussen hoopt de Haagse predikant komend jaar nog enkele uren per week als hulpdocent Kerkrecht te fungeren voor de vierdejaarsstudenten.

Ds. Honkoop verzocht de aanwezigen een tweetal verzen te zingen uit Psalm 121. Het 4e vers wilde hij bijzonder onder de aandacht brengen van de gaande rector, en het Ie vers van de komende.

Nuchterheid

Vervolgens werd het woord gegeven aan de vijfde rector in het bestaan van de School, ds. Moerkerken. Deze memoreerde de vroegere collega's van docent De Gier uit diens afgesloten periode: dhr. A. van Bochove, ds. L. Rijksen, ds. A. Vergunst, ds. J.C. Weststrate (de enige nog in leven zijnde mede-docent), ds. J. van Haaren en ds. P. Honkoop. Hierop aansluitend wilde hij ook zijn leermeester en mededocent zélf karakteriseren: "Als ik uw optreden en karakter zou moeten kenschetsen, dan zou ik vooral het woord "nuchterheid' willen gebruiken. Wars van alle gemoedelijkheid en quasi-vrome stichtelijkheid, hebt u getracht iets van die nuchterheid over te dragen op uw tientallen studenten". Het vak kerkrecht was ds. De Gier dan ook op het lijf geschreven. Nuchterheid kenmerkte ook de omgang met de mede-docenten aan onze School. Voor die vriendelijke omgang, wilde ds. Moerkerken de oud-rector gaarne hartelijk danken, mede namens de beide andere docenten. In de geest van de oprichters van onze Theologische School, heeft ds. De Gier bijgedragen aan (de uitbouw van) verantwoord theologisch onderwijs.

Het Vaderlijke Gods

Heel persoonlijk waren de woorden gericht, toen ds. Moerkerken sprak over de kwaal, die ds. De Gier heeft bezet. "Geliefde broeder, het heeft ons als docenten ontroerd, toen wij dit voorjaar bemerkten, dat er zorgen kwamen met betrekking tot uw gezondheid. Die zorgen zijn er nog. Moge het u gegeven zijn, met die zorgen te schuilen bij Hem, van Wiens Vaderlijke Hand u ook deze ziekte is toegekomen. Naast wat ik reeds noemde, is het ook min of meer kenmerkend voor u, uw gebed te beëindigen met het Vaderschap Gods. Talloze keren zijn wij daarvan getuige geweest. Dat Vaderlijke handelen Gods maakt voor Gods kinderen het bittere in dit leven zoet. Het ga u wel!", zo besloot de nieuwe rector.

Alblasserdam,

ds. C. de Jongste.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen