De voortgang van het koninkrijk Gods

MEDITATIE

'En een grote schare der priesteren werd den gelove gehoorzaam.' Handelingen 6 : 7c.

Wat heeft de Heere Zijn dienaren aangegord met kracht uit de hoogte in de begintijd van de christelijke kerk. Onophoudelijk gaan de apostelen erop uit met de prediking van de ene naam tot zaligheid: Jezus' naam. Zij kunnen niet laten om te spreken over hetgeen zij gezien en gehoord hebben. Met gulle hand strooien ze het zaad van het Evangelie. En de Heere Zelf zorgt voor een toebereide aarde. De Heere gebruikt immers Zijn dienstknechten slechts als instrumenten. Paulus mag planten, Apollos mag natmaken, maar God moet de wasdom geven. En zie, wat gebeurt dat in een overvloedige maat door de Heilige Geest, Die met Pinksteren is uitgestort. De vruchten worden gezien in het land. De Plant van naam, van Wie Ezechiël profeteerde, dat God Die verwekken zou, de Heere Jezus Christus, wordt ingedragen in de harten van velen. Het woord werpt vruchten af van geloof en bekering. Levenwekkend waait de wind van de Heilige Geest in het spoor van het woord om dode zondaren te doen opstaan uit het graf van zonde, dood en ongerechtigheid. De Goddelijke proclamatie van het: Ik wil en zij zullen, is dan door niets en niemand tegen te houden, ook niet door alle duivelen uit de hel, die verwarring proberen te stichten in de gemeente. In de weg van het gebed vindt de bediening van het Woord haar voortgang. 'En het Woord Gods wies en het getal der discipelen vermenigvuldigde zeer te Jeruzalem en een grote schare der priesteren werd den gelove gehoorzaam' .

Merkt u wel: het kan niet op. Lukas komt woorden te kort om de voortgang van het koninkrijk Gods onder woorden te brengen, 't Is een allesoverwinnende kracht van de genade Gods in Christus Jezus, die hij hier noemen mag. Van alle kanten komen ze aan, door het Goddelijk licht geleid. En bij die velen ontbreken zelfs de priesters niet. Is God geen God van wonderen? Wie had nu die priesters hier verwacht onder degenen die tot bekering komen? Dat waren toch de mannen, die kort geleden het volk aangezet hadden om Bar-Abbas te kiezen! Ze hadden zich in uiterste felheid gesteld tegen Jezus. Maar zie, de apostelen gaan ook het tempelplein in Jeruzalem op. Jezus had toch gezegd dat ze in die stad beginnen moesten met hun werk? Daar staan de priesters in hun eigenwillige godsdienst. Daar klinkt de oproep om hun dienst te beëindigen en met de offers te stoppen, want HET offer is gebracht. Het Lam van God, Dat de zonde der wereld wegneemt, is geslacht. Doe uw priesterkleed uit, want alleen het werk van de enige Hogepriester geldt voor God. Wat een uitnemende liefde van de hemel, geopenbaard jegens zondaren uit het menselijk geslacht. Wat hebben die priesters zich verzet tegen de Heere Jezus tijdens Diens omwandeling op aarde. Wat hebben ze geknarst met hun tanden bij het zien van zijn wonderen, die Hij deed. Hun leven was een en al vijandschap. Herkent u zich? Principieel is er immers geen onderscheid, sedert wij allen in het paradijs God de oorlog hebben verklaard. Maar zie dan eens wat genade vermag als daar bij de tempel zo heel nadrukkelijk bewaarheid wordt: vijanden worden met God verzoend en goddelozen worden gerechtvaardigd om niet. In de woorden van de meditatie klinkt de triomf der genade: zelfs priesters kunnen zalig worden!

Kom, brengt u nog uw eigen offers? Probeert u de Heere gunstig te stemmen met alles wat van u is? Daar moet radikaal een streep door. Bij de prediking van het enige offer van Christus Jezus komt niets van ons in aanmerking. Nu niet en nooit. De Heere zegt: Maar Ik zal in het midden van u doen overblijven een ellendig en arm volk: die zullen op de naam des Heeren betrouwen; in die naam ligt de zaligheid voor eeuwig. Want Christus heeft met Zijn offerande in eeuwigheid volmaakt degenen, die geheiligd worden. En in de rij van koningskinderen lopen ook priesters mee, een schare zelfs, ja een grote schare. Niet één heeft het verdiend, God is het aan niet één verplicht. Maar hier triomfeert dan ook genade, genade alleen.

En al zijn de priesters werkeloos geworden. Al hebben ze hun priesterkleed uitgetrokken, nochtans horen ze bij het koninklijk priesterdom, dat de deugden verkondigt van Hem, Die hen uit de duisternis riep tot Zijn won­ derbaar licht. Ze horen bij Hem en ze hebben zingensstof (vgl. Ps. 148 : 5 ben). Kent u de wijs en de woorden van hun lied?

Vlissingen,

ds. R. Kattenberg.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen