Voor u gelezen

Onderstaand artikel is overgenomen uit 'Insight Into', het jongerenblad van de Gereformeerde Gemeenten in Noord-Amerika. Het artikel is van ds. H. den Hollander, predikant van de gemeente te Clifton, New Jersey (USA). De vertaling is van de hand van ds. C. Sonnevelt.

Een pastorale brief inzake onze kleding

Gods Woord is vol onderwijs, niet alleen in geestelijke zaken, maar ook als het aankomt op de praktijk van het dagelijkse leven. De Heere woont in de hoogte, toch buigt Hij Zich neer om te zien op de aarde. Hoe Zijn volk leeft, is geen onverschillige zaak voor Hem. Een bewijs daarvan is het feit dat Hij in Zijn Woord onderwijs liet optekenen aangaande bepaalde zaken.

De zaak waarvan ik voel dat ik ze door middel van deze brief onder jullie aandacht moet brengen, heeft betrekking op onze kleding. Met een bezwaard gemoed zie ik van tijd tot tijd dat sommige vrouwen en meisjes onder ons de gewoonten van onze tijd overnemen door het dragen van een lange broek. Door de jaren heen heb ik met veel meisjes in onze scholen over deze zaak gesproken, en het lijkt dat men steeds minder gaat begrijpen wat daar nu echt verkeerd aan is. Aangezien ik op de preekstoel niet zoveel tijd wil besteden aan dit soort dingen, wil ik graag door middel van een pastorale brief proberen uit te leggen waarom wij als kerkverband deze kleding voor onze vrouwen en meisjes afwijzen. Moge de Heere Zelf dit in jullie hart doen ingaan en een verlangen schenken om overeenkomstig Zijn Woord te wandelen temidden van een krom en verdraaid geslacht.

De Heere maakt in Zijn Woord een helder onderscheid tussen de man en de vrouw. Zo was het reeds in de schepping. We lezen: 'En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; man en vrouw schiep Hij ze.' In lichamelijk opzicht zijn een man en een vrouw verschillend geschapen, niet alleen wat hun spierkracht betreft, maar ook in heel hun persoonlijkheid. De verschillen gaan niet alleen over fysieke dingen; ze hebben ook te maken met het doel waartoe beiden werden geschapen. We lezen dat 'Adam eerst geschapen is'. Daarna 'zei de HEERE God: Het is niet goed dat de mens alleen zij; Ik zal hem een hulpe maken, die als tegenover hem zij'. Paulus zei dan ook dat de vrouw geschapen is 'om de man'. Na de val is er nog een nader onderscheid tussen de man en de vrouw gekomen ten gevolge van de zonde. De Heere zei tot de vrouw: 'Tot uw man zal uw begeerte zijn, en hij zal over u heerschappij hebben'. Daarom spreekt Paulus van de onderwerping van de vrouw aan de man (1 Timotheüs 2:12). Ondanks het feit dat de vrouw nu met smart kinderen zou baren, blijft haar plaats in het gezin een heel gezegende plaats, zoals we kunnen lezen in Spreuken 31. Niettemin is deze plaats anders dan de plaats en taak van de man, die in het zweet van zijn aanschijn brood moet eten.

In heel de bijbelse geschiedenis kunnen we lezen wat een puinhoop de zonde heeft aangericht in Gods schepping. De listen van de satan zijn altijd weer nieuw. Hij probeert ook dit onderscheid te ondermijnen dat de Heere wil zien tussen de man en de vrouw. De Heere achtte het noodzakelijk om aan Zijn volk een bijzonder verbod te geven reeds door Zijn knecht Mozes, toen Hij sprak: 'Bij een mans persoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dat is een gruwel'. Deze vermenging is Hij ook tegengegaan door te bevelen dat het onderscheid tussen de man en de vrouw duidelijk naar voren moet komen in hun kleding. 'Het kleed van een man zal niet zijn aan een vrouw, en een man zal geen vrouwenkleed aantrekken; want al wie zulks doet, is den HEERE, uw God, een gruwel' (Deuteronomium 22:5). Het moet dus zichtbaar zijn aan de kleding dat iemand man óf vrouw is. De Heere heeft Paulus ertoe geleid om verder over dit uiterlijk onderscheid te schrijven aan de Korinthiërs inzake de lengte van het haar (is dat trouwens ook geen probleem onder ons? ): 'Of leert u ook de natuur zelf niet, dat zo een man lang haar draagt, het hem een oneer is? Maar zo een vrouw lang haar draagt, het haar een eer is; omdat het lange haar voor een deksel haar is gegeven? ' (1 Korinthe 11:14, 15). In de dagen van Paulus moeten er dus ook al mensen geweest zijn die door de satan werden gebruikt in zijn poging om het verschil tussen beide geslachten uit te wissen.

Wie kan ontkennen dat hetzelfde probleem levensgroot bestaat in de wereld waar wij in leven? In het bijzonder sinds het begin van de beweging tot emancipatie van de vrouw zijn de aanvallen van de satan op de door God gegeven plaats en rol van de vrouw fel geweest. Kennelijk moet de vrouw 'bevrijd' worden van die gezegende plaats en taak. Het moederschap is bij velen in verachting. Kinderen worden groot gebracht in kinderdagverblijven. Vrouwen zoeken niet alleen de meer vrouwelijke beroepen zoals de verpleging, maar ze streven ook naar posities als constructie-werkers, politie-beambten, ingenieurs, etc. Met deze hele beweging staat ook de kleding van de vrouw in verband. Ze wil niet slechts dezelfde rechten en carrière, maar ze wil er ook uitzien en gekleed zijn als een man. Wij moeten duidelijk positie innemen tegenover heel deze beweging. Zij is onschriftuurlijk. Zij komt niet van God, maar van de duivel. God '- schiep man en vrouw'. Zo wil Hij dat het ook zal blijven. Een vrouw behoort niet mannelijk te worden, net zo min als een man vrouwelijk moet worden. Ieder heeft zijn of haar van God gegeven plaats. Laten wij de geest van deze tijd geen plaats geven onder ons.

Dikwijls hebben meisjes al tegengeworpen dat wij onze argumenten over het dragen van een lange broek baseren op een van de burgerlijke wetten van Israël, die vandaag toch niet meer van kracht zijn. In de eerste plaats wordt echter de gedachte van een onderscheid tussen de geslachten ook gevonden in het Nieuwe Testament, zoals reeds eerder genoemd. In de tweede plaats zou ik graag even willen uitleggen wat voor nut de burgerlijke wetten van Israël hebben voor ons vandaag. Het is waar dat wij geen theocratie meer kennen, zoals het volk van Israël die had. De ceremoniële wetten en ook de burgerlijke wetten zijn vervuld, en alleen de zedelijke wet blijft als een eeuwigdurende over. Toch betekent dat niet dat de ceremoniële en burgerlijke wetten geen betekenis voor ons hebben. De ceremoniële wetten hebben grote betekenis, aangezien zij de zaligheid door het offer van Christus verkondigen. Maar ook de burgerlijke wetten hebben ons altijd nog veel te zeggen! De burgerlijke wetten bevatten veel morele zaken die nog steeds van waarde zijn in deze tijd. De morele inhoud ervan blijft dus van kracht. Wanneer bij voorbeeld de mensen in Israël een hekje op hun daken moesten aanbrengen, was dat ter bescherming van anderen, zodat niemand er af zou vallen en zichzelf pijn zou doen. Er ligt hier een moreel beginsel in opgesloten dat voor ons toepasselijk is, ook al brengen wij geen hekjes aan op het dak van onze huizen. Wat was nu het morele beginsel van de burgerlijke wet die de Heere gaf inzake de kleding in Deuteronomium 22:5: 'Het kleed van een man zal niet zijn aan een vrouw, en een man zal geen vrouwenkleed aantrekken; want al wie zulks doet, is den HEERE, uw God, een gruwel'? Dit heeft te maken met het bewaren van een duidelijk onderscheid tussen de beide geslachten, om alle verwarring te voorkomen. Met andere woorden: hoewel de kleren zelf veranderd zijn, blijft het principe hetzelfde. Mag ik op jullie hart drukken hoe belangrijk deze zaak is in de ogen van de Heere? Het woord dat Hij gebruikt om deze verwarring te veroordelen is gruwel. Er zijn in de Schrift verschillende woorden die vertaald worden met gruwel. In dit geval wordt er een buitengewoon sterk woord gebruikt. Het betekent 'iets walgelijks'. Zo ziet de Heere het dus. Het is hetzelfde woord dat Hij gebruikt in het veroordelen van tovenarij, astrologie en de man die neerligt met een beest. Het gaat in deze zaak dus niet om iets onbeduidends.

Nu we dit hebben vastgesteld, wil ik graag met juüie praten over de kleding zelf. Er wordt nogal eens de tegenwerping gemaakt dat er 'pantalons voor heren en pantalons voor dames zijn'. Op deze wijze denken velen toch het noodzakelijke onderscheid tussen de geslachten te kunnen handhaven. Allereerst wil ik vragen hoe je het verschil dan wilt definiëren. Sommigen zeggen dat het verschil zit in het materiaal. Anderen beweren dat het in de vorm zit. Wat voor verschil we ook proberen te maken, het is zonneklaar dat zo'n verschil het niet haalt bij wat we hebben in een rok of jurk. Als ik naar een vliegveld ga en op zoek ben naar een toilet, dan zoek ik naar een bordje dat het verschil tussen man en vrouw aangeeft op de duidelijkste wijze die in onze samenleving gangbaar is: de vrouw wordt afgebeeld in een rok. Is het wel mogelijk om de goede richting te nemen, wanneer we dit duidelijke onderscheid wegnemen en het willen vervangen door iets dat vager is?

In de tweede plaats: als een man een rok zou dragen, maakt hij zichzelf onmiskenbaar vrouwelijk. Dat komt doordat de rok in onze maatschappij absoluut bij de vrouwenkleding thuishoort. Als een man zich als een vrouw voordoet door een rok aan te trekken, is het dan niet voor de hand liggend dat een vrouw iets van haar vrouwelijkheid kwijtraakt door die rok af te leggen? Ik denk dat we het allemaal afschuwelijk zouden vinden wanneer we een man een rok zien dragen. Maar als we letten op de ontwikkelingen die in gang gezet zijn, hoe zullen onze kinderen daar op zekere dag tegen aankijken? Het was nog niet zo lang geleden dat een broek voor vrouwen in onze kringen heel algemeen werd afgewezen. Daar is nog iets dat ik graag wil noemen. Er wordt soms gezegd dat het nodig is vanwege het koude weer of om andere redenen, dat meisjes een broek dragen. De zaak waar het hier om gaat is echter niet het dragen van een broek in technische zin, maar het naarvoren komen als een vrouw in je verschijning. Wie iets aantrekt onder een rok of jurk kan daardoor warm blijven, terwijl je tegelijkertijd je vrouwelijkheid bewaart.

Vrienden, mijn brief is langer uitgevallen dan ik in gedachten had en ik denk dat het tijd is om af te sluiten. Ik ben niet in staat om iets in je hart te brengen. Dat kan de Heere alleen. Ik heb er ook geen plezier in dat ik over dit onderwerp moet schrijven. Laat er geen twijfel over bestaan, jonge vrienden: als je Gods Woord wilt volgen, zul je niet passen in deze wereld. Daar kom je achter op allerlei wijze, dus niet alleen bij je kleding. Ik hoop dat je niet bang zult zijn om alleen te staan. Je hebt een gedoopt voorhoofd. Dat wijst erop dat je apart bent gezet. Wordt dat zichtbaar in je levenswandel? Je kan het ook voor elkaar gemakkelijker maken wanneer je op de goede manier voor dezelfde zaak staat. Nee, daardoor word je niet bekeerd. Er is meer nodig. Maar vergeet niet dat toen Israël zich wendde tot de wegen des Heeren, als was het maar uitwendig, zij toch Zijn uiterlijke zegeningen hebben ontvangen. Hoe kunnen we vragen en bidden om Zijn zegen wanneer we weten dat we zelfs in uiterlijke zaken rebelleren tegen Zijn geboden? Moge de Heere jou een hart geven om Hem te vrezen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen