Van Canada naar Amerika

We willen proberen een kort overzicht te geven van onze verhuizing naar Amerika en de voortzetting van het werk in dat grote land, waartoe we ook daar geroepen zijn. De Heere is de Getrouwe, daar mogen we wel mee beginnen en moeten we ook mee eindigen. Gedurende vier jaar in Canada hebben we deze trouw mogen ervaren. Hij heeft genadiglijk willen voorzien in wat nodig was, ook aangaande de taal.

De tijd, wanneer we er op terug zien, was maar kort. De band met de kerkenraad en met de gemeente en de school was goed. Daarom was het pijnlijk voor hen en voor ons om op 20 februari, en de dagen daarvoor, afscheid te nemen. Dit was nu de tweede maal, in Barneveld hebben we dat ook ervaren en de broeders predikanten die dit kennen, weten hoe dat ligt. Doch de gevoelens moeten dan toch wijken voor hetgeen de Heere heeft gesproken om te gaan: met dat

Woord en door dat Woord is de beslissing genomen, in ons geval is dat geweest Openb. 10 : 11: "En hij zeide tot mij: Gij moet wederom profeteren voor vele volken en natiën en talen en koningen". Dit alles onder biddend opzien tot Hem Die alle dingen bestuurt, om toch geen verkeerde stap te doen.

En als het dan zover is dat het tot uitvoering komen moet, mogen we niet omzien. Want, zo zegt dan de Schrift, die is niet bekwaam tot het Koninkrijk Gods, Luk. 9 : 62. De reis begon op 21 februari. Eerst de grens over van Canada naar Amerika, een uur zuidelijk van Lethbridge. Dan door de staten van Montana, Wyoming en South-Dakota tot in de noord-west hoek van de staat lowa. Een afstand van bijna 2000 kilometer. We deden er twee dagen over, dus één overnachting in een motel en kwamen behouden aan in een grondig opgeknapte pastorie in Rock Valley. De plaats telt ongeveer drieduizend inwoners; van de twaalf verschillende kerken is onze gemeente wel de grootste.

Het was wel opmerkelijk, waar we bezorgd waren over het weer, dat de reis verliep zonder sneeuw of gladheid op de weg, al lag er wel veel sneeuw langs de wegen. De controle aan de grens ging voorspoedig. Twee auto's vol met wat niet in de verhuiswagen kon, er werd niet eens naar gekeken, terwijl soms alles er uit moet, want Amerika is streng op dat gebied. De dag nadat we aankwamen in onze nieuwe woonplaats begon het te sneeuwen, zodanig, dat sommige wegen gesloten werden en er op zondag alleen in de avond hier en daar een kerkdienst gehouden kon worden. Dus juist tussen de buien door, om zo te spreken, een reis van ongeveer twintig uur mogen doen. Alles is toch in Gods hand, maar een mens gelooft dat toch zo weinig, al belijden we het elke dag. Wat het gezin betreft; we lieten twee in Canada getrouwde kinderen achter, twee wonen er in Nederland en zes reisden met hun ouders mee naar Amerika. En ook dat is weer aan verandering onderhevig in de nabije toekomst D.V.

De bevestigingsdienst was op 1 maart door ds. Den Hoed van Lynden, hij stond tot voor kort in Rock Valley, sinds zijn bevestiging in 1985. De tekst was uit Ezechiel 3 : 17. 's Avonds was de intrede uit 2 Kron. 18 : 33, het laatste gedeelte. De Heere heeft het die dag welgemaakt, wat zo onverdiend is. Alle predikanten waren aanwezig. Geen mens kan roemen in zichzelf, alles van onze zijde is schuld en tekort. Maar, van Gods kant, door het werk van Zijn dierbare Zoon, de Heere Jezus Christus, is er hulp en verwachting. In Hem wil Hij neerzien op ellendigen, dwazen en blinden. Waar moesten we blijven als die bediening van de biddende en dankende Hogepriester ophield aan des Vaders rechterhand in de hemel? Dan zonk alles weg en bleef er geen kerk meer over. Het rijkste is, ook in Amerika, om van onszelf af te mogen wijzen en Hem aan te mogen prijzen. Te verkondigen door het dierbare Evangelie, dat er hulp besteld is bij een Held, Die machtig is, maar ook gewillig, om te verlossen. Te verlossen uit de banden van de zonde en van het ongeloof, duisternis en verkeerdheid en onverenigdheid met Gods wegen. Geen dag is er of we moeten bidden om bekeerd te worden, geen uur kan het in eigen kracht. O, wat moet vlees en bloed toch sterven in dat leven dat uit God is en dat strekt tot Zijn eer. Wat moet er altijd eerst een ontlediging plaatsvinden eer dat er een vervulling is uit die volheid die in Christus Jezus is en die nooit verminderen zal. Met Hem kunnen we hier zijn en ginds achterlaten wat ons lief en dierbaar is.

De tijd die we in Nederland mochten zijn was zo leerzaam en goed, de Heere mocht u allen gedenken. Hij spreekt zo door Zijn daden; het redeloze vee moet worden afgemaakt om onze zonden. In een grote krant in Amerika, zaterdag 31 maart, stond op een en dezelfde pagina het bericht dat in de nacht van zaterdag op zondag in Amsterdam de huwelijken gesloten zouden worden tussen vrouwen en vrouwen en mannen en mannen, met een foto van het vrouwen echtpaar. Doch dan ook het bericht dat het vee wegens besmetting van mond- en klauwzeer afgemaakt moest worden. Amsterdam is de stad waar ten tijde van de Nadere Reformatie meer dan tien rechtzinnige en ook godvrezende predikanten gelijktijdig hun stand­ plaats hadden en waar de Heere veel volk had, als ook in andere steden, ja, in het gehele land. Zien we nu het verband tussen het een en ander, of zijn we er ook blind voor? God is nog geen zwijgend God, maar Hij spreekt zo kennelijk. Als we het maar mogen opmerken. En als dat gegeven wordt, wie het ook is, dan zullen we geen blik op een ander durven slaan, doch zullen we diep buigen onder Hem en voor Hem. Dat is dan toch ook de plaats waar Hij Zijn genade wil verheerlijken. Abraham lag daar toen hij bad voor Sodom en Gomorra, waar Lot woonde. Wij zijn geen Abraham, geen Izak en geen Jakob, al is het waar dat Abrahams zaad onder ons wezen mag. Gal. 3 : 29, dat geldt voor alle plaatsen ter wereld waar de Heere een overblijfsel heeft naar de verkiezing der genade.

Soms wil de Heere het geven om ook in het gebed aan u te denken of soms in de prediking van Gods Woord, ja, dan vallen afstanden weg. Het is toch zo goed om elkaar op te dragen in het gebed, gebeurde het maar veel meer. Op te dragen aan die God, Die zo oneindig goed en genadig is, voor armen, slechten en hulpbehoevenden. Hij gedenke u allen en Hij bereide ons allen om Hem te kunnen ontmoeten. Als Hij zal wederkomen op de aarde, zal Hij dan nog geloof vinden? U begrijpt toch wel, welk geloof daar bedoeld wordt? Niet het historische, niet het tijd-, niet het wondergeloof, maar het zaligmakend geloof dat u zo onveranderlijk beschreven vindt in Hebr. 11. Lezers, zult u daarom vragen, ja, zult u daarom smeken aan de troon der genade? Vraag maar aan de Heere, dat heilige, onveranderlijke en lieve Wezen in de Hemel, de God Die u geschapen heeft en voor Wie u straks moet verschijnen, of Hij het u schenken wil. O, mag ik nu eens langs deze weg, bij u aandringen, in liefde, voor het eeuwig welzijn van uw onsterfelijke ziel, of u nu eens voor die God neer mag vallen in het stof. O, jong en oud ik zou het u wel willen toeroepen van deze kant van de oceaan, zoekt de Heere, waag het eens, de moordenaar aan het kruis, waar we zondagmorgen over gesproken hebben, waagde het ook: "Heere, gedenk mijner als Gij in Uw koninkrijk zult gekomen zijn". Hij mocht eerst God vrij verklaren, zichzelf schuldig weten, zijn broeder in het kwaad waarschuwen, allemaal vruchten van de waarachtige bekering. Maar dan richt hij zich tot Hem, Die daar ook hangt en Die niets onbehoorlijks gedaan had. En wat viel het toch mee, is het niet zo?

Wat heeft de Heere daar nu mee te zeggen, denkt u? Ten eerste dat het nog kan, het is nog het heden der genade, niet alleen voor hem daar aan het kruis, maar ook voor u die dit leest. Ten tweede, dat het nog kan voor de grootste der zondaren, wie en wat u ook bent, hij was een moordenaar en zeer waarschijnlijk ook nog kort geleden een spotter. En ten derde, dat het ook verhoord werd, want Christus neemt zijn ziel mee, nee, niet naar het vagevuur, want dat bestaat niet, maar naar de hemel, het Paradijs Gods.

Wat denkt u, voor wie is het wonder het grootste geweest: Manasse, Paulus of deze moordenaar? Voor alle drie hetzelfde, zalig uit genade alleen, vrije genade.

Jongens en meisjes, vraag veel of God je bekeert. En leef naar de regel van Zijn Woord, dat is Zijn geopenbaarde wil. Hij ziet je overal en Hij hoort je gebed wanneer je tot Hem roept omdat je Hem niet meer missen kunt. Psalm 145 : 18, 19. Op Zijn tijd zal Hij je antwoorden, dat valt dan zo mee. De verloren zoon wist dat nog niet toen hij zich voomam om terug te keren, maar hij wist het wel toen hij thuis kwam. Daar wachtte hem geen straf, wat toch rechtvaardig was geweest (denk nog weer even aan de moordenaar) neen, maar daar wachtte hem liefde. O, God is liefde, vergeet dat nooit. De duivel zal dat niet tegen je zeggen, maar het Woord zegt het en dat is de waarheid. Doch bedenk het, alleen in en door Christus Jezus, zoek dan de Heere in de weg van Zijn eigen inzettingen. Kom getrouw op onder de prediking van Zijn Woord, ook de leesdiensten wil God gebruiken om mensen te bekeren en Zijn volk te leiden.

Wij hebben dit alles niet geschreven om onszelf in het middelpunt te plaatsen, al is het waar dat we overal met onszelf tussen zitten. We doen het ook niet omdat we zoveel tijd hebben. Maar hierom, omdat we mogen weten dat er nog zijn die met ons meeleven en dat is niet om ons, maar om het werk van Hem alleen Die, en in Nederland en ook hier, nog Zijn volk heeft. Ja, we zeggen het met enige schroom, want wat is een mens, maar toch ook met blijdschap en verwondering in onze ziel, dat het de Heere heeft behaagd om onze, in zichzelf ge- ringe arbeid in onze tweede gemeente, toch niet geheel ongezegend te laten, alleen tot Zijn eer. Hem zij dan ook de eer en de lof voor Zijn onverdiende gunstbewijzen. O, volk van God, houd moed, want uw zaak ligt in goede handen, straks mag u Hem met al de Zijnen eeuwig loven en prijzen. Wat hier wel eens voor een ogenblik is, maar altijd maar even. Doch dan zal het eeuwig zijn, zonder ooit nog af te wijken van Hem Die het zo waardig is om al de eer te ontvangen.

Hierboven schreven we als opschrift een verhuizing van het ene land naar het andere, maar dan nemen we toch altijd nog onszelf mee, en dat houdt heel wat in. Maar die verhuizing die nu straks voor de Kerk komen zal, zal anders wezen. Hier gaat het van de ene beproeving naar de andere, maar dan naar de enige en eeuwige volmaaktheid. We eindigen nu met de mooie Nederlandse Psalm 100 : 4:
Want goedertieren is de Heer';
Zijn goedheid eindigt nimmermeer;
Zijn trouw en waarheid houdt haar kracht
Tot in het laatste nageslacht.

Rock Valley, ds. G.M. de Leeuw.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen