Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

DS. W. HAGE

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

DS. W. HAGE

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

IN MEMORIAM

(8 januari 1912-8 mei 2003)

’En indien de rechtvaardige nauwelijks zalig wordt...', zo schreef de apostel Petrus aan de vreemdelingen, , verstrooid in de landstreken van Klein-Azië. Nauwelijks zalig. Niet dan door veel strijd, vele verdrukkingen, benauwdheden, beproevingen en kastijdingen, zo tekenen de kanttekenaren bij 1 Petrus 4:18 aan. Met deze vijf woorden kan het leven van ds. Hage worden samengevat. Vooral aan het einde van zijn leven moest hij steeds dieper doorleven wat hem niet zaligmaakte. Zijn ambt niet, zijn duizenden preken niet, zijn bekering niet. Was dit ook niet de boodschap geweest die hij gedurende een lange reeks vanjaren op zovele kansels had uitgedragen? In het genadewerk blijft er van de mens blijft niets over, heeft ds. Hage moeten leren én mogen prediken.

Maar toch. Het nauwelijks zalig worden ziet niet alleen op het smalle poortje waar de mens met zijn bedekselen onmogelijk door kan, het ziet ook op het eenzijdige genadewerk Gods, dat voortvloeit uit het eeuwige welbehagen Gods. Van die zijde bezien is de zaligheid van de gemeente Gods zeker en gewis, zo vervolgen de kanttekeningen bij 1 Petrus 4:18. Daarom, en daarom alleen, zal Gods volk en ook broeder Hage eenmaal de eerkroon dragen, schreef ds. A.F. Honkoop in het Kerkelijk Jaarboek van 1993, naar aanleiding van het 40jarig ambtsjubileum van ds. Hage.

Willem Hage werd op 8 januari 1912 in Rotterdam geboren. Later werd hij schildersknecht in Den Haag. Daar behaagde het de Heere om op de jonge Hage neer te zien. Onder de prediking van ds. P. Honkoop sr. kwam God in zijn leven. Als schuldige ging hij over de wereld, 't Werd steeds donkerder. Tegelijkertijd probeerde hij alles om door de werken der wet zalig te worden. Hage kreeg een wettische gang. Ds. Honkoop wist daar echter wel raad mee. Middelijkerwijs werd Hage door zijn prediking en pastorale arbeid krachtig uit zijn eigen vroomheid en goede werken uitgezet. 'Er was geen doen meer aan, ik kon niet meer zalig worden. Toen heeft het God behaagd mij te doen bukken voor Zijn hoogheid en majesteit: Uw doen is rein. Uw vonnis gans rechtvaardig. Maar toen behaagde het de Heere ook een weg te openen buiten mezelf in de dierbare vernederde Borg en Zaligmaker, om in Hem alleen zaliggemaakt te worden.' Tijdens de ambtsbediening van ds. Honkoop werd Hage diaken in de gemeente van Den Haag. Later volgde het ouderlingschap. Beide ambten bekleedde hij korte tijd, omdat hij in 1948 werd toegelaten tot de studie aan de Theologische School. Later, in 1958, bevestigde ds. Honkoop zijn oud-ouderling nog een keer, nu als predikant van Middelburg.

Opvallend is dat ds. Hage wisselend heel grote, maar ook heel kleine gemeenten diende. Hij stond onder meer in Middelburg en Krabbendijke, maar ook in Aalst-Brakel en Klaaswaal. Opmerkelijk is verder dat op verschillende plaatsen ds. Hage de eerste predikant was die de gemeente mocht begroeten. Zo begon hij in 1952 zijn ambtsbediening in de gemeenten Aalst en Brakel, na bevestigd te zijn door dr. C. Steenblok. Aalst bestond al wel verschillende jaren, maar Brakel, toen een gemeente met 60 zielen, was in datzelfde jaar geïnstitueerd. De Valk-Wekerom bestond in 1986 ook nog maar drie jaar als zelfstandige gemeente toen ds. Hage het beroep aannam. Ook in Klaaswaal, Oosterland en Kruiningen was ds. Hage de eerste predikant. Kruiningen diende hij twee maal; de tweede maal vanaf 1989, toen ds. Hage reeds 77 jaar oud was. Toch mocht hij Kruiningen nog tot 1995 als eigen predikant en daarna nog een goed jaar in de vorm van hulpdiensten dienen. Tot op zeer hoge leeftijd heeft de Heere het hem vergund om Zijn Woord te mogen uitdragen.

Ds. W Hage, een mens van God gekend, getrokken en afgezonderd tot het werk van de bediening. Een mens die hoogst zelden over zichzelf sprak. Hij probeerde zoveel mogelijk op de achtergrond te blijven. Maar als hij sprak, dan ging hij recht door zee. Dat deed hij ook in de veertig jaar dat hij in het curatorium zat. Zijn mening verwoordde hij kort, helder en zakelijk, volgens ds. A. F. Honkoop, die ds. Hage een lange reeks van jaren heeft gekend.

Ds. Hage was ook een mens, die de gebrokenheid van het leven leerde kennen. Door een ongeluk met de trein verloor hij op dertigjarige leeftijd een been. Het huwelijk met Maria Cornelia den Engelsman bleef kinderloos. In 1975, tijdens zijn ambtsbediening in Rotterdam-West, zag hij zijn geliefde vrouw zich ontvallen. Hij moest haar achterlaten op begraafplaats Oud-Kralingen.

Ds. Hage was een prediker van wet en Evangelie. Zijn preken waren goed bestudeerd. Hij preekte geen verhaaltjes, maar zijn tekst. Zijn preken hadden ook een duidelijke lijn. Het was te horen dat hij nooit onvoorbereid op de kansel stond. Zijn preken waren afsnijdend, volgens ds. J. Baaijens, die in Middelburg vier jaar onder het gehoor van ds. Hage zat. 'Hij heeft het wat gezegd: de mens moet van alles afgeslagen worden, hij moet met alles de dood in. Ds. Hage tekende maar één weg, een weg door recht buiten de mens, in Christus. Dan werd zijn prediking ruim. Zalig worden gaat met de armen over elkaar, zei hij wel. Je hoorde dat hij zelf deze gang had doormaakt. Van stap tot stap wist hij vanuit de Schrift ook de gangen van Gods kerk te tekenen.' In elke preek kwam naar voren hoe een verloren Adamskind en een rijke Christus bij elkaar komen.

Ds. W. Hage was pastor in een groot aantal gemeenten. Hij deed wat hij kon doen, maar zocht geen gezelligheid in de gemeenten die hij diende. Hij probeerde mee te leven waar hij kon, maar liet dat niet ten koste gaan van het noodzakelijke studeerkamerwerk. Was hij in een eerste contact misschien wat gereserveerd, zij die hem leerden kennen, gingen hem ook waarderen. Zijn ja was ja, zijn spreken eerlijk en oprecht.

Ds. Hage is niet meer. Donderdagavond rond kwart over acht ging hij in in de vreugde zijns Heeren en hij heeft, net als elk van Gods keurlingen, niet meer omgezien. Maandag is hij in Goes begraven. De oude mens is afgelegd.

Redactie

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 mei 2003

De Saambinder | 16 Pagina's

DS. W. HAGE

Bekijk de hele uitgave van donderdag 15 mei 2003

De Saambinder | 16 Pagina's