Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Met ontsteltenis...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Met ontsteltenis...

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Met ontsteltenis...

'Wie deze woorden eens op zich laat inwerken, en deze toetst aan de Schrift en de belijdenis zal toch wel met ontsteltenis hiervan kennis nemen' (ds. A. Vergunst in reactie op het door dr. A.A. van Ruler gepropageerde "levensgevoel van de moderne tijd" in: Neem de wacht des Heeren waar, pag. 68).

Voetbalgekte

De laatste weken zijn we weer nadrukkelijk geconfronteerd met de moderne afgoderij rond het voetballen. In Portugal werden wedstrijden gehouden waar bijna geheel Nederland over sprak. Op straten en pleinen waren allerlei oranje vlaggetjes te zien. Sommige straten kleurden oranje. In bepaalde buurten zat men gezamenlijk op straat de verrichtingen van de voetballers via de TV gade te slaan. Soms was het bespottelijk wat er allemaal uit de kast werd gehaald. Het volk wil brood en spelen. Kennelijk biedt de voetbal iets wat velen in onze geseculariseerde samenleving erg aanspreekt. Wee diegene die daar wat over durft te zeggen. En wee diegene die daar wat tegen wil doen. Een directeur van een verpleeghuis kan daarvan meepraten. We konden er in de krant het een en ander van lezen. Treurig!

Uiteraard gaan deze dingen ook ons niet voorbij. Op de scholen merk je dat erover gesproken wordt. Je merkt ook dat jonge mensen - én ouderen - hierdoor in de ban raken, erover praten. En zelfs aan onze gezinnen gaat het allemaal niet voorbij. Vele ouders zullen dat, met verdriet en pijn, hebben moeten constateren. Ook onze kinderen hebben een boos en wereldsgezind hart. Ook onze kinderen zijn adamskinderen. Ook aan hen trekt de wereld en de satan. Het behoeft denk ik weinig betoog dat de voetbalgekte haaks staat op het diepe besef dat wij schepselen zijn op reis naar de eeuwigheid. De sportverdwazing spot met de ge­ dachte van het pelgrimschap op deze wereld. De apostel zegt zo nadrukkelijk: heb de wereld niet lief. En op een andere plaats horen we hem waarschuwen dat we de wereld niet gelijkvormig moeten worden (Rom. 12:2). Laten we daarom alles wat zweemt naar de voetbal maar ver weg doen uit ons leven. De Bijbel dringt daartoe.

Stemmen

Temidden van alle voetbalgekte zijn er ook verschillende stemmen in de gereformeerde gezindte. Dat was vroeger zo en dat is nog zo. Onbegrijpelijk, maar wel realiteit. Enige tijd geleden wees ik in De Saambinder reeds op de merkwaardige gedachten van wijlen prof dr. A.A. van Ruler op dit punt. 'Van Ruler was een groot voetballiefhebber en bezocht, als hij even kon, 's zondagsmiddags de Galgenwaard, het voetbalstadion van FC Utrecht, om vervolgens snel terug te keren naar de kerk om daar zijn catechismuspreek te houden.' In zijn artikel over de 'ultra-gereformeerden' zegt hij: 'Men kan (...) met lust kijken naar een voetbalwedstrijd en in het plezier dat men - ook als men tegen de dood aanleeft - daarin heeft een moment van heiliging vinden.' (geciteerd bij ds. A. Vergunst, Neem de wacht des Heeren waar, pag. 66). Het voetbalspel, ook in zijn huidige massale en verdwazende karakter, ziet Van Ruler als een uiting van levensheiliging.

Ook bij de huidige voetbalgekte zijn er weer dergelijke geluiden te horen. Die geluiden komen bepaald niet van de eersten de besten in de gereformeerde gezindte. In het Nederlands Dagblad van 18 juni 2004 schrijft prof dr. H.J. Selderhuis dat hij geen reden ziet om zich te excuseren voor zijn 'kijkgedrag in deze weken'. Kennelijk zit de hoogleraar ook voor de buis als er gevoetbald wordt. En hij doet daarvan publiek melding. Prof. Selderhuis is niet de eerste de beste. Hij doceert kerkgeschiedenis en kerkrecht aan de Theologische Universiteit van Apeldoorn. Een man die dus heel wat weet van de geschiedenis van de christelijke kerk. Een man die jonge mannen opleidt tot dienaar des Woords.

Een dag later schreef ook drs. W.H. Dekker over de voetbal in het Nederlands Dagblad. Met een verwijzing naar Van Ruler heeft Dekker het over 'geluksmomenten' bij het kijken naar het voetballen. Ik ga nu verder maar niet in op zijn betoog, maar stel slechts vast dat Dekker in het dagelijks leven als docent verbonden is aan de opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening van de Christelijke Hogeschool Ede. Dekker geeft les, ook aan onze jonge mensen. Opmerkelijk dat hij zo positief kan schrijven en oordelen over de huidige voetbalgekte. Ik dacht zo dat daar in het verleden wel eens anders tegen aan is gekeken. Heel dat positieve geschrijf over de huidige voetbal doet mij denken aan het schokkende boek uit 1954 De gereformeerde zede van dr. R. Schippers. Het was een van die keerpunten in de totale neergang van de toenmalige Gereformeerde Kerken. Een verdrietige en schokkende ontwikkeling. In het boek van dr. A. M. Lindeboom, De theologen gingen voorop, kunnen we daar uitvoerig over lezen. Tot lering en tot waarschuwing.

Verdriet

De visie van Van Ruler, Selderhuis en Dekker kan ik niet volgen. Het lijkt mij met de Bijbel en de gereformeerde belijdenis weinig van doen te hebben. Van Ruler was in ieder geval nog zo eerlijk dat hij wilde erkennen dat zijn levensgevoel een ander was dan dat van de vroege kerk en de kerk der Reformatie. De kerk der Reformatie ziet dit leven als niet anders dan een gestadige dood. Calvijn heeft in zijn Institutie indringende en leerzame dingen geschreven over het kruisdragen in deze tegenwoordige wereld. Deze wereld gaat voorbij. Het is een tranendal. Slechts een enkel citaat van Calvijn: 'Want we moeten deze opvatting hebben, dat ons gemoed nooit met ernst opgericht wordt tot het verlangen naar het eeuwige leven en tot de overdenking daarvan, tenzij het te voren vervuld is van verachting voor het tegenwoordige leven.' {Institutie, 3.9.4). Het is die levensvisie die voluit terug te vinden is in onze gereformeerde belijdenis en in de liturgische formulieren. Wat stemt het dan verdrietig als leidinggevende mannen daar zo heel anders over denken en schrijven. Dat geeft te denken en dat doet werkelijk pijn. Wij beseffen heel goed dat er binnen de gereformeerde gezindte scheidslijnen en verschillen van inzicht zijn. We weten dat er verschillend wordt gedacht over (ik noem maar eens iets) het verbond, de toe-eigening van het heil, de kerk, etc. Die verschillen zijn niet gering. Nu komt het verschil in levensvisie daar nog bij Moeten we niet eerlijk zeggen: hier ligt een kloof? Een diepe, onoverbrugbare kloof. Met ontsteltenis heeft wijlen ds. A. Vergunst kennis genomen van de visie van Van Ruler. Met ontsteltenis nemen wij van daag de dag kennis van dergelijke opvattingen. 'Och dat Gij de hemelen de hemelen scheurdet, dat Gij nederkwaamt, dat de bergen van Uw aangezicht vervloten' (Jes. 64:1).

Amersfoort,

ds. W. Visscher

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 juli 2004

De Saambinder | 12 Pagina's

Met ontsteltenis...

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 juli 2004

De Saambinder | 12 Pagina's