Hoofdmomenten van de Generale Synode 2004

(2) Indrukwekkend was de terugblik, die ds. N.J. Onwe, een van de afgevaardigden van de Nigeria Reformed Church, tijdens de middagvergadering van de eerste synodedag gaf op het werk in Nigeria. Daarin memoreerde hij de zegen, die de Heere wilde verbinden aan de arbeid van zendeling Commelin in de beginfase van het zendingswerk. Het was een donkere tijd, vol voorouderverering, magie en hekserij. Degenen op wie de Heere de hand legde, kregen te maken met vervolging. Ze werden geslagen, van hun compounds - erven met een aantal woningen - verdreven. Sommigen werden door hun ouders niet meer als kinderen erkend, omdat ze op God vertrouwden. Maar enkele vijanden werden vrienden. Op een aantal compounds werden de afgoden verbrand. De Heere ging meer en meer heidenen trekken uit de duisternis naar het licht. Door Gods liefde en trouw konden in 1988 vier gemeenten worden geïnstitueerd. Op dit moment wordt de kerk in Nigeria gediend door zes predikanten. Er zijn tweeëndertig evangelisten, vijftig ouderlingen en vijfenvijftig diakenen. Ds. Onwe sprak ook over de diepe indruk die het sterven van zendeling Jan Peter Baan ten gevolge van een roofmoord op de gemeenten had gemaakt. De kerken blijven van de Heere begeren, dat Hij mevrouw Baan wil vertroosten met Zijn oneindige goedheid.

Groeten van buitenlandse kerken: de gemeenten in Amerika (NRC)

Bij het begin van de middagvergadering benoemde de synode eerst ds. A. Moerkerken, rector van de Theologische School, tot adviseur van de vergadering. Dit overeenkomstig de besluitvorming op een vroegere synode. In de loop van de middag werd ook het gebruikelijke telegram aan Hare Majesteit de Koningin verzonden. Daarin werd onze koningin met haar huis de rijk makende zegen des Heeren toegewenst, zowel voor haar en de haren persoonlijk als met het oog op het koninklijke ambt dat zij bij de gratie Gods mag bekleden. Het telegram besloot met de woorden: "God geve U wijsheid om in de uitoefening van Uw taak zodanige beslissingen te nemen die strekken mogen tot Zijn eer en dienstbaar mogen zijn tot het waarachtige welzijn van het Nederlandse volk".

Veel aandacht kreeg artikel 4 van de agenda: Groeten van buitenlandse kerken, waarmee een correspondentieband werd onderhouden. Als eerste sprak ds. C. Vogelaar te Kalamazoo namens de Netherlands Reformed Congregations of the United States and Canada. Een blik om hem heen bevestigde, dat niets hier zijn stand kan behouden. Er zijn in vergelijking met twintig jaar geleden veel lege plaatsen gekomen. "Wat vreemd was, is eigen geworden. Wat eigen is, wil ik niet graag vreemd laten worden". Hij wees op het voorrecht dat de gemeenten in Amerika na de overkomst van ds. C. Sonnevelt worden gediend door tien predikanten. Dat is nog niet eerder het geval geweest. De Theologische School wordt slechts bezocht door één student. Het kerkelijk leven is rustig geworden, al is de nasleep van de scheuring van 1993 hier en daar nog voelbaar. In Chilliwack scheidde zich in 2003 nog een deel van de gemeente af, dat zich voegde bij de Heritage Netherlands Reformed Congregations (HNRC). Ds. Vogelaar pleitte ervoor om de financiële steun voor de scholen in Noord-Amerika niet verder te verlagen. De krappe salarissen voor het personeel dwingen velen ertoe om een bijbaan te zoeken, omdat men er anders niet van kan komen. Enige ondersteuning is zeker gewenst.

"Het geestelijke leven in Noord- Amerika laat weinig verschil zien met dat in Nederland als we afgaan op de verslaggeving over de visitatierapporten in De Saambinder. Er is weinig te zien van het krachtige, doorbrekende werk van Gods Geest. Het geestelijke leven blijft vaak staan in de eerste beginselen. De opwas is gering. Hoe rijk de eerste ritselingen van het nieuwe leven ook zijn, het is nodig dat Christus meer en meer een gestalte krijgt in ons hart en leven". De afgevaardigde van de Noordamerikaanse kerken besloot zijn toepspraak met een verwijzing naar Psalm 74: "Aanschouw het verbond". "Er staat niet: aanschouw mijn gebed, mijn ijver, onze godsvrucht, onze ambtelijke staat van dienst. Er staat wel: Aanschouw het verbond. Dat wil zeggen: Aanschouw ons in Uw Christus, in Zijn volbrachte werk". Ds. Vogelaar besloot zijn toespraak met het toewensen van een gezegende vergadering aan de synode. De preses, ds. van Eckeveld, sprak een kort dankwoord, waarin hij beklemtoonde dat de gemeenten hier en overzee zo zeer de bediening van Christus nodig hebben.

Groeten van de Gereja Jemaat Protestan di Papua (GJPP)

Onze zusterkerk in Papua - het vroegere Irian Jaya - was vertegenwoordigd door ds. P Wabdaron en gembala (ouderling met sacramentsbevoegdheid) Y. Yando. Ds. Wabdaron sprak de synode toe. Hij werd daarbij vertaald door ds. G.J. Baan. God leidt Zijn kerk wereldwijd op dezelfde wijze. Dat geldt voor Nederland, maar ook voor Papua. We ervaren daarin de gemeenschap der heiligen in Christus Jezus, onze Heere. De bron van de kerk is het Woord van God, dat levend en krachtig is en niet zal veranderen. Ook deze spreker gaf een terugblik op het verleden. Hij herinnerde aan het werk van ds. G. Kuijt, die in 1962 op het eiland aankwam en in 1963 met het zendingswerk in de binnenlanden begon. Sinds 25 juni 1984 is er sprake van een zelfstandige kerk, die nu twintig jaar mag bestaan. Ds. Wabdaron beklemtoonde, dat de kerk in Papua nog jong en zwak is. Onze hoop is alleen gevestigd op Christus, die het Hoofd der kerk is. In onze vergaderingen komen wel eens momenten van verdeeldheid voor. Als zich dat in uw vergadering mocht voordoen, roepen wij u op het van God te verwachten. Van Hem alleen kan wijsheid worden ontvangen voor het nemen van goede beslissingen. Wij vertrouwen dat door deze synode de band tussen u en onze kerken zal worden versterkt. De predikant uit Papua besloot zijn toespraak met het voorlezen van een boodschap voor de synode uit het Woord. Hij nam die uit Handelingen 15: 8, 9, 12, 14. Hij wenste de synode de leiding van de Geest des Heeren toe en besloot met de woorden: "De Heere zegene u als broeders in hetzelfde geloof". De toespraak werd door de preses met enkele hartelijke woorden beantwoord. Hij herinnerde daarbij aan zijn eerste ontmoeting met ds. Wabdaron, die achttien jaar geleden plaats vond in Sumtamon. De ouderen vallen weg, maar de Heere blijft. Het komt aan op het innerlijke werk des Geestes. "Ik wens u toe, dat u dat in Papua zien mag. We willen als gemeenten met u meeleven en u steunen waar dat mogelijk is".

Groeten van de Nigeria Reformed Church (NRC)

De kerk uit Nigeria was ter synode vertegenwoordigd door ds. N.J. Onwe en S.O. Nkuda. Opnieuw bleef het tot het laatste moment de vraag of zij aanwezig konden zijn. Driejaar geleden bleek dat onmogelijk, omdat geen visum werd verstrekt. Dit keer was dat wel het geval. Het visum kwam af ongeveer tien minuten voor het vertrek van het vliegveld van Abuja naar Lagos. Ds. Onwe, vertaald door br. G. Nieuwenhuis, begint dan ook met te onderstrepen, dat de beide predikanten alleen door Gods genade en voorzienigheid de reis konden maken. Hun aanwezigheid op de synode zag hij als een kennelijk bewijs, dat de Heere het gebed van Zijn kinderen beantwoordt.

De spreker ging in zijn uitvoerige toespraak ook in op de nieuwe ver­ houding tussen de zending en de kerk in Nigeria, die nu meer en meer gestalte moet geven aan haar zelfstandigheid. Dat komt ondermeer tot uitdrukking in het feit, dat er niet langer een zendingsteam is. De zendelingen uit de kerk in Nederland werken nu onder de deputaatschappen van de kerk in Nigeria. Ds. K.U.A. Iziogo is door de kerk benoemd tot algemeen secretaris. Hij treedt op als verbindingspersoon tussen de jonge kerk en de zending.

Ds. Onwe benadrukte dat de jonge kerk in Nigeria zich beslist niet wil vervreemden van de kerk in Nederland, maar integendeel het voortzetten van de relatie op hoge prijs stelt. Hij vertolkte zijn blijdschap over de bereidheid van de kerken in Nederland om de jonge kerk te steunen door het beschikbaar stellen van gelden en personen. Die hulp blijft zeer welkom. Er zijn nog twee zendingswerkers nodig om hulp te bieden bij het toerusten van ambtsdragers in de plaatselijke kerken.

De spreker ging ook in op enkele problemen, waarmede de jonge kerk in Nigeria worstelt: een zekere herleving van de traditionele godsdienst én de zuigkracht van het moderne leven in de steden op veel jongeren. Ds. Onwe zei, dat de jonge kerk bij alle zorgen zeker mag zijn van twee dingen. Het eerste is, dat de Heere Zijn werk niet zal laten varen. Het tweede is de mogelijkheid om elkaar te helpen en te bemoedigen binnen het verband van het wereldwijde lichaam van de kerk van Christus. Hij besloot met de wens, dat de Heere Zijn wijsheid en zegen zou willen geven aan de synodale vergadering en aan de kerk in Nigeria.

Ds. Eckeveld merkte bij de beantwoording van de toespraak op, dat we in Nederland te maken hebben met dezelfde problemen, namelijk de invloed van het moderne heidendom op het kerkelijk leven. Hij sprak zijn blijdschap uit over de ontmoeting ter synode en zegde toe, dat onze gemeenten de zelfstandige kerk in Nigeria zullen blijven steunen. Hij wees erop, dat Christus loon zal hebben op Zijn arbeid. Bij de grote schare, die zal zalig worden, zullen ook Izi's zijn. In verband met de aanwezigheid van de gasten uit Nigeria en Papua, stelde hij voor om het rapport van de zending op de tweede synodedag te behandelen, zodat zij betrokken kunnen worden bij de beantwoording van eventuele vragen.

(wordt vervolgd)

Boskoop, ds. M. Golverdingen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen