Een bijzondere dag

Van Overzee

Na al de reizen die er waren deze zomer, moesten we 15 september j.l. weer vertrekken, nu naar Corsica in South Dakota. Het was een bijzondere dag voor deze gemeente, omdat deze, na 48 jaar vacant geweest te zijn, weer een eigen herder en leraar mocht verwelkomen. Een bijzondere dag was het ook voor ons kerkverband, daar de Heere een 'mede-arbeider' toeschikte aan het kleine getal predikanten. Een bijzondere dag voor de plaatselijke gemeente. Het kleine plaatsje Corsica, met ongeveer 600 inwoners in totaal, maar toch nog met verscheidene andere kerkgebouwen, had nog nooit een bevestiging van een kandidaat in enige plaatselijke kerk meegemaakt. Een bijzondere dag was het ook zeker voor mevrouw Vergunst, die tijdens de ambtsperiode van haar man naar Corsica overkwam en daar met hem getrouwd is. Vele ouderen herinnerden zich die trouwdienst nog waar destijds ds. Lamain het jonge stel in de echt verbond.

Een bijzondere dag was het zeker ook voor kandidaat Adams. Na vier jaar studie aan de Theologische School van onze gemeenten in Grand Rapids, waar ik hem, samen met ds. van Ruitenburg, heb mogen opleiden, was eindelijk het plechtige ogenblik aangebroken dat hij zich met z'n jawoord aan de gemeente verbond en onder de geopende Bijbel neerknielde.

Het was de beurt van ds. Van Ruitenburg hem te bevestigen. Hij had als tekst gekozen 2 Korinthe 4:7: "Maar wij hebben dezen schat in aarden vaten...". Broeder Van Ruitenburg sprak eerst over de voortrefïehjkheid van de schat en daarna over het aarden vat. Duidehjk Het hij uitkomen dat het ook op deze dag van bevestiging niet ging om het aarden vat, de evangehedienaar, maar om de schat van het dierbaar evangelie. Woorden zijn niet toereikend om de waarde van die schat te tekenen. Wat een wonder is het dat de Heere zo'n kostelijke schat in zo'n broos, zondig, menselijk vat legt! De schat is het evangelie, maar het hart ervan is Christus Zelf, de Parel van grote waarde. Het is zo nodig dat dit evangelie waarde krijgt voor een zondaar, dat plaatsgemaakt wordt voor Christus in het hart. Daarvoor gebruikt de Heere ook de prediking van de wet. Voor een verslagen zondaar wordt die blijde boodschap, die schat, zo gans begeerlijk. In Israël werden schatten vaak bewaard in aarden vaten. Wat een tegenstelling: die rijke schat in zo'n onaantrekkelijk, aarden vat. Paulus wist zichzelf zo'n aarden vat, als de grootste der zondaren, de minste van de apostelen. Laat er toch geen verwachting zijn van de mens. Hij is maar een aarden vat. En toch... door God verkoren om die schat te dragen. Waarom heeft God nu juist zo'n breekbaar, onaanzienlijk vat gekozen, om er zo'n schat in te leggen? Het is opdat niet het instrument, het aarden vat, de eer zou krijgen. De man op de preekstoel moet verdwijnen. Het evangelie zelf moet geproclameerd worden. De gemeente van Corsica werd erop gewezen dat deze dit aarden vat uit de hand van God had ontvangen. Paulus is een apostel "door de wil van God" (1 Kor. 1:1). Toch... al mag er vreugde zijn voor dit geschenk, de dienaar kan het Woord niet toepassen aan het hart. De onwederstandelijke kracht en bediening van de Heilige Geest zijn daarvoor nodig. Het is de Heere Die aarden vaten zo leeg maakt, verootmoedigt en ze zo bewaart voor groot worden. Want als we zelf wat zijn, meer dan een aarden vat, staan we de Heere in de weg. Moge de Heere dit aarden vat gebruiken opdat de schat in het leven van velen gekend en bewonderd zou worden.

's Avonds om 7 uur deed ds. Adams zijn intrede in Corsica. Hij sprak over Ezechiël 3:17: "Mensenkind! Ik heb u tot een wachter gesteld over het huis Israels; zo zult gij het woord uit Mijn mond horen, en hen van Mijnentwege waarschuwen". De boodschap was: "De wachter op de muren van Zion." Aandacht werd gevraagd voor de behoefte van de wachter, de taak van de wachter en de ontvangst van de wachter.

Ernstig wees ds. Adams op de grote verantwoordelijkheid van de wachter. Hij moest alarm blazen als de vijand naderde. Het is daarom te begrijpen dat de wachter een hinderpaal was voor de vijand en dat deze probeerde hem uit de weg te ruimen en hem het zwijgen op te leggen. De duivel schiet vooral zijn vurige pijlen af op de wachters op Zions muren. En die wachter is maar een "mensenkind". Dat is een verootmoedigend woord voor de boodschapper. Als mensenkind heeft hij de gebeden van jong en oud zo hard nodig, vooral als de zondag weer aanstaande is. De taak van de wachter was het alarmsignaal te geven. Hij moest waarschuwen voor een dreigend gevaar, voor een naderend verderf. Als hij het niet deed, zou het bloed van het volk van zijn hand geëist worden. Van de zijde van de mens is er geen hoop op ontkoming en verlossing. Toch moet ook op de bazuin van het evangelie geblazen worden. De dichter zingt ervan in Psalm 89: "Ik heb hulp besteld bij een Held; Ik heb een Verkorene uit het volk verhoogd." Zo moet de wachter ook verkondigen dat er een Zaligmaker is, de Heere Jezus Christus, Die gekomen is om zondaren zalig te maken. Geen zondaar is te zwart ofte vuil, want het bloed van Jezus Christus, Gods Zoon, reinigt van alle zonden. Het geluid van de bazuin moet verkondiging zijn van wet en evangelie. Zo moeten de wachters ambassadeurs van Christus zijn, zoals de apostel zegt in 2 Korinthe 5:20: "Zo zijn wij dan gezanten van Christus wege, alsof God door ons bade; wij bidden van Christus wege: laat u met God verzoenen." Hoe zal die wachter nu ontvangen worden? De vraag werd gesteld wat voor een wachter nu het meest profijtelijk in het midden van de gemeente zou zijn. Is dat iemand die uw toejuiching begeert en uw ongenoegen vreest? Iemand die als hij gevaar ziet, er het zwijgen toe doet? Ook al zijn onze harten van nature weerspannig, toch zult u moeten zeggen: ik begeer er een die getrouw op de bazuin blaast en eerlijk met ons handeh. "En een iegelijk wien veel gegeven is, van dien zal veel geëist worden." Wat hebben we dan toch nodig oren om te horen en het werk van de Heilige Geest in onze harten. Ds. Adams hoopte dat hij gekomen mocht zijn voor "het allerhoogste doel": de glorie van Gods heerlijke Naam. Hij hoopte dat Gods volk bevestigd zou mogen worden in het dierbaar geloof en zijn dienst gebruikt zou worden tot de komst van Gods Koninkrijk, ook in de harten van de jeugd. Hartelijk beval hij de dienst van Zions Koning aan bij de jonge mensen.

Woorden van dank werden vervolgens gesproken tot de bevestiger, docenten, curatorium, ambtsdragers, familie en vrienden. Daarna werd ds. Adams toegesproken door vertegenwoordigers van de classes Mid-West, East, en Far- West, van het curatorium en door een ouderling namens de kerkenraad en gemeente. Het was zeker een bijzondere dag voor Corsica. Maar mogen we samen toch maar veel beseffen dat er geen verwachting kan zijn van 'het aarden vat'. Gods kracht wordt in zwakheid volbracht. De Heere leert Zijn volk en knechten wel in wegen van afbraak en ontdekking, met zichzelf teleurgesteld uit te komen. Maar mocht de verwachting bij alles wat wegvalt en tegenvalt, door genade maar zijn van Hem Die nooit tegenvalt, maar het vaak zo wonderlijk doet meevallen, als we er niet meer op rekenen kunnen. Sterke Hij Zijn knechten en ambtsdragers, al die aarden vaten, in de strijd. Geve Hij maar veel te ervaren van de rijkdom van die schat, van de volheid van genade in Christus. Hij is een verrassend God voor een ellendig en arm volk dat op Zijn Naam leert betrouwen.

Een hartelijke groet uit Michigan,

ds. C. Vogelaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen