Boekennieuws

Gert van den Brink en Arie Maasland, Geloof je dat? Over de toe-eigening van het heil. Groen Heerenveen, serie Jongerenperspectief, deel 18. 106 blz.; 11,50.
Het boekje Geloof je dat? is bedoeld voor jongeren van 15 tot 20 jaar. Het heeft als ondertitel: 'Over de toe-eigening van het heil'. Bedoeld is: 'Hoe krijg ik Christus tot mijn deel? ' Het boek gaat onder andere over: redenen om te geloven, de vraag wat je moet geloven, geloofsovergave, het 'mijnen', heiligmaking en 'groeien in het geloof'. Het is goed dat er lectuur verschijnt voor jongeren over dit onderwerp. Het boekje Geloof je dat? sluit aan bij het taalgebruik van jongeren en het is vlot geschreven. Het is echter jammer, dat de inhoud van het boekje hier en daar grote vragen oproept. Enkele opmerkingen en citaten in dat verband: - Blz. 40: Het 'mijnen' van de beloften (een centraal thema in het boekje) wordt vergeleken met een veiling, waar iemand 'Mijn!' roept. De jongeren krijgen het volgende advies: 'Zeg tegen Hem: "Heere, op grond van Uw Woord geloof ik dat U de Zaligmaker bent. Ik heb U nodig, en daarom wil ik aannemen wat U ook mij aanbiedt; ik houd het ervoor dat U ook mijn Zaligmaker bent." Als je dit met een oprecht hart bidt, dan is Hij op dat moment ook inderdaad je eigendom geworden. Want Hij biedt Zichzelf aan alle mensen als de Zaligmaker aan, en niemand die Hem aanneemt komt bedrogen uit.'
- Blz. 79: 'Geloof je al daadwerkelijk? Zo nee, misschien heb je dan onze uitleg niet goed begrepen. In dat geval moet je de hoofdstukken hiervoor (...) nog eens lezen. Pak de Bijbel er dan ook bij, zoek daarin na of het is zoals wij zeggen.' - Blz. 76: 'Jezus gaat naar de plek waarheen Hij genodigd wordt! (...) Zou Hij dan niet komen als jij Hem uitnodigt om in je te komen wonen?'
- Blz. 66: 'Als je in Hem blijft - kort gezegd: als je jezelf voortdurend openstelt voor Zijn invloed - dan zullen de goede vruchten er zeker komen.'
- Blz. 30: 'Wat moet jij doen om behouden te worden? Ja zeggen op Christus' nodiging. Je moet je zondige bestaan opgeven en tot Hem gaan, en dan zal Hij je verder geven watje nodig hebt. Ja zeggen, dat betekent dat je bijvoorbeeld het volgende bidt: "Heere Jezus, op grond van Uw Woord geloof ik dat U de Zaligmaker bent. Ik geloof dat Uw nodiging tot mij persoonlijk komt, dat U met zondaren en ook met mij een geestelijk verbond wilt sluiten. Daarom neem ik U ootmoedig aan".'
- Blz. 15: 'Zeg ja en geef je over aan Christus.'
In deze aanradingen staat naar mijn beleving de 'gelovende christen' centraal: hij moet dit, hij moet dat... En... hij lijkt het uiteindelijk ook nog te kunnen. Dit vermoeiende boekje had op mij een vervreemdende uitwerking. Ik heb het hier en daar zelfs als schokkend ervaren. De heiligheid en de majesteit van God, het recht van God, de vrijmacht van God en de onmacht en onwil van gevallen Adamskinderen worden niet genoemd of onderbelicht. In elk geval functioneren deze noties niet of niet voldoende. In dit boekje ontbreekt het wonder, dat doden worden levend gemaakt, dat Christus geopenbaard wordt door de onmogelijkheid heen. Dit wordt nog versterkt door de toon en de compositie van het boekje. Ik kan het onmogelijk aanbevelen. Wel is het goed dat opvoeders, leraren en ambtsdragers het lezen, zodat zij weten waarmee onze jongeren geconfronteerd worden. Het mag ons dagelijks gebed wel zijn of de Heere ons wil bewaren bij de eenvoud van Zijn Woord en bij de leer die daarop gegrond is.

Veenendaal, H.A. van Zetten

Ds. P. van Ruitenburg, Naar de hemel, Uitg. Den Hertog, Houten.; 192 blz.;
ISBN 90 331 1971 4; 14,50.
'Hetgeen het oog niet heeft gezien en het oor niet heeft gehoord, en in het hart des mensen niet is opgeklommen, hetgeen God bereid heeft dien, die Hem liefhebben.' (1 Kor. 2:9) Op grond van deze tekst stellen sommigen dat je maar beter niet over de hemel kan denken. Het zijn de verborgen dingen die we aan God over moeten laten, zegt men dan. De vraag is of we deze tekst goed lezen! In het volgende vers staat immers: 'God heeft het geopenbaard door Zijn Geest; want de Geest onderzoekt alle dingen, ook de diepten Gods.' De conclusie van de schrijver van het boek Naar de hemel is dat de Heilige Geest het natuurlijke, verduisterde verstand verlicht en inzicht geeft in de dingen die nog komen zullen (blz. 13). Hij zoekt het evenwicht: 'Natuurlijk moeten we oppassen niet te ver te gaan' (blz. 14) En 'we', dat zijn Gods kinderen. Maar 'het onderwerp is ook voor ieder van belang. We zijn maar een kort poosje op aarde en daarna komt een lange eeuwigheid.' En 'er zijn heel wat concrete, geweldig mooie, maar ook heel ernstige dingen te zeggen over het leven na de dood.' Nu, de predikant uit Canada doet er zijn best voor om deze heel dichtbij te brengen. 'Omdat ik lange tijd in Canada woon, voel ik me niet echt meer thuis in Nederland. Anderzijds zal Canada nooit mijn vaderland worden en ik voel me dus nergens meer helemaal thuis.' Zo illustreert hij dat we slechts 'onderweg' zijn naar onze eeuwige bestemming. Dit pelgrimschap dient een kenmerk te zijn van al Gods kinderen. Leven in eeuwigheidsperspectief wordt in onze eeuw echter helaas maar weinig gevonden!
Ds. Van Ruitenburg gaat niet om heel concrete vragen heen. Zal er herkenning zijn in de hemel? Hebben Gods kinderen weet van wat er op aarde gebeurt? Veel bijbelse noties worden aan de orde gesteld, in relatie tot het thema. Over de blijdschap van Gods kinderen. Die zal in de hemel gedurig toenemen! (blz. 37). Over de plaatselijke hemelvaart van Christus. Over de rijke man die zijn ogen open deed in de hel: daar is echt(e) bewustzijn, pijn, eenzaamheid, wroeging, etc! Is er echt vuur? De schrijver aarzelt... (blz. 71). Over 'tanden knersen'. Zeven keer staat dit in de Bijbel. Niet om ons tot wanhoop te brengen. maar opdat 'de schrik des Heeren bewege tot het geloof' (81) Over dieren, planten, verschillende kleuren groen... En ook over de gewisse tekenen van Zijn wederkomst. En over de noodzaak om altijd bereid te zijn.
Ds. Van Ruitenburg tracht de dingen van de hemel zo dicht mogelijk bij de lezer te brengen. "Was het echt de laatste keer dat Jezus met Zijn discipelen aan tafel zat? " (Mark. 14:25) Hoe het zal zijn, het zal een eeuwig, onverdiend genadewonder zijn voor Christus' in zichzelf zo arme Bruidskerk. En: de hemel zal steeds heerlijker worden. Het zal dan ook een eeuwigheid duren voordat Gods eindige kinderen de oneindige God ten volle kennen (J. Edwards). Wat een prachtig uitzicht kun je hebben vanaf een hoge bergtop. Maar wat zal het eenmaal zijn als de reinen van hart God zullen zien! In de hemel zijn de zaligen hun persoonlijkheid en hun vermogen om te denken niet opeens kwijt, maar de diepe geheimen Gods geven hun juist een grotere vreugde dan tevoren. Niet alle herinneringen zullen ze kwijt zijn (Openb. 6). Tenslotte: het wonder van de wedergeboorte is nodig voor een ieder! Gods kinderen haten de zonde! De beestachtige liefde tot de wereld wordt ontdekt en verbroken. Zij worden o zo bang voor zelfbedrog. En, als God genade geeft, verlangen ze naar huis.
Er blijven nog veel vragen over. Hoe zullen kinderen in de hemel zijn? Zal de zon nog opgaan? Schrijver laat zien van wel, blz. 147. Graag wil ik dit boekje, zo ernstig en persoonlijk geschreven, hartelijk ter lezing aanbevelen. Het is een opwekking om te zoeken de dingen die boven zijn. Zo nodig in onze tijd. Voor jongeren en ouderen! Het aantal van 52 bijbeloverdenkingen kan de indruk wekken dat dit boekje een jaarcyclus zou zijn. Zo lang zou ik echter niet over dit boekje willen doen!

Dordrecht, A. van der Wulp

Ds. J.M. Kleppe, "Opzoekende liefde" Uitg. Den Hertog - Houten; ISBN 90 331 1931 5; 173 blz; € 16,90.

Onze broeder heeft een bundel met 52 meditaties het licht doen zien. Daaronder zijn een aantal vervolgstoflfen. O.a. over de doop van Christus in de Jordaan, Nathanaëls bidvertrek, de bloedvloeiende vrouw, Jezus' tranen over Jeruzalem, Jezus' borgtocht, Pinksteren, meerdere psalmen, Hoséa 2.

U leest in deze meditaties van zonde en genade; van waarschuwingen en nodiging; van het werk van een Drie-enig God voor en in zondaarsharten. Er is geen bladzijde, waarop de Persoon en het werk van de gezegende Heere Jezus Christus niet genoemd wordt. De geur van de Roos van Saron komt u in deze bundel tegen. Mogen velen deze liefdegeur ruiken! Hartelijk aanbevolen.

Arnemuiden, ds. M.J. van Gelder

Bruce A. Ray, Laat ons de rustdag wijden. Uitg. De Groot - Goudriaan; 144 blz.;
ISBN 90 6140 929 2; € 14,50.

In "Laat ons de rustdag wijden" gebruikt Bruce A. Ray, de predikant van de Juanita Community Church van Kirkland, Washington, in het eerste hoofdstuk een licht ironische toon om de lezer te confronteren met de door hem gesignaleerde trend rondom de zondagsheiliging. Hij geeft aan dat veel mensen de kerkdiensten zien als de snelle hap bij een wereldwijd bekende fastfoodgigant; kort, makkelijk, gunstig en gebruiksvriendelijk.

Maar deze toon wordt direct ernstig als hij aangeeft wat de wekelijkse rustdag zou moeten zijn. In een evenwichtige uitleg over het vierde gebod schetst hij het door God gegeven evenwicht tussen rust en arbeid. Daarop volgt een prachtige uitleg over de wortels van de sabbat in het Oude Testament, en over de bloemen en vruchten zoals die in het Nieuwe Testament in de sabbat worden geschonken. De schrijver laat de ontwikkeling van de sabbat zien door achtereenvolgens te beschrijven de scheppingssabbat met de nadruk op het vieren van de schepping, de exodussabbat waarbij de verlossing uit de slavernij wordt toegevoegd, de opstandingssabbat die door de christenen op zondag wordt gevierd, en de eeuwige sabbat waarnaar mag worden uitgezien door al Gods kinderen. De schrijver ziet de sabbat als een rust in het heden, die gebaseerd is op de gebeurtenissen in het verleden en die uitziet naar de vervulling op de grote dag des Heeren.

De tweede helft van het boekje vestigt de aandacht op de strijd die rondom de sabbatsviering en de zondagsheiliging plaats vindt. Zowel de verachter van de sabbat als de wettische sabbatshouder wordt aan de kaak gesteld. De schrijver weigert een lijstje geboden en verboden te geven voor de invulling van de zondag. Zijn boekje eindigt met een uitwerking van een basishouding voor christenen, om de zondag heilig, met blijdschap, oprecht en gewillig te vieren.

Het vertaalde boekje heeft een lezenswaardig voorwoord meegekregen van ds. W Silfhout, predikant van de Gereformeerde Gemeente van Capelle a/d IJssel-Middelwatering, waarin terecht gewezen wordt op de omstandigheden die in Amerika anders zijn dan in Nederland met de door de puriteinse traditie getoonzette zondagsheiliging. Met dat onderscheid op de achtergrond zijn er uit het door Bruce. A. Ray geschreven boekje heldere lessen te trekken voor het verstaan van Gods bedoeling met de rustdag.

Veenendaal, P. Schalk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen