Een groot geloof

MEDITATIE

Heere, neem de moeite niet; want ik ben niet waardig, dat Gij onder mijn dak zoudt inkomen. Lukas 7: 6b

Wat werkt de genade Gods toch altijd vernederend en wat is het toch waar, wat Da Costa eens schreef: "Wij brengen kinderen groot, maar de Heere maakt kinderen klein."Ziet, hoe dit genadewerk zo kostelijk blijkt uit de korte geschiedenis van de hoofdman te Kapernaüm met betrekking tot zijn zieke knecht.

Hoe komt deze Romein met zulk een ootmoedige bede tot Christus? Wel, de Schrift geeft ook hier het antwoord in Joh. 6 vers 45: "Zij zullen allen van God geleerd zijn. Een iegelijk dan, die het van de Vader gehoord en geleerd heeft, die komt tot Mij." Hier ligt het geheim van het gelovig komen tot Christus. De hoofdman heeft het Woord Gods gehoord op de leerschool van de Heilige Geest en dat heeft zijn harde zondaarshart verbroken, eerbied en liefde tot de God van Israël verweekt en daarmee ook tot het volk, dat aan de dienst van Jehovah verbonden was.

Deze vruchten kwamen openbaar naar het getuigenis van de ouderlingen over hem: "Hij is het waardig, want hij heeft het volk lief en heeft zelf ons de synagoge gebouwd." Zijn geloof, alzo door de liefde werkende, heeft echter niet alleen de buitenkant van het leven op het oog, nl. wat door de mensen gezien wordt (waarin de waardigheid van de Farizeeërs immers lag), maar ook - en bijzonderde binnenkant van het leven: hier met name zijn doodzieke knecht, die hem zeer waard was. Niet om deze jongen uit eigen belang te behouden, maar zeker heeft het zielsbelang van deze knecht hem innerlijk bewogen, zoals hij zijn eigen zielenood voor God heeft leren kennen.

Hier proeven we vruchten van geloof en bekering waardig, dat wil zeggen: zulke vruchten, die niet in tegenspraak, maar in hartelijke overeenstemming zijn met de waarachtige bekering en het levend geloof.

Hoe beschamend reeds is dit zo navolgenswaardig gedrag van de hoofdman. Wat zouden veel maatschappelijke problemen als vanzelf worden opgelost door de betrachting van deze zelfverloochenende liefde, die zo nauwgezet rekent met de belangen van onze naaste, zowel in het stoffelijke als in het geestelijke. "Draagt elkanders lasten en vervult alzo de wet van Christus".

Echter bij dit alles - weer zo'n kostelijke geloofsvrucht - blijft de hoofdman een arme van geest, zich onwaardig kennend om zelf met dp nood van zijn dodelijk zieke knecht tot Jezus te gaan. "Ik ben niet waardig", dat is het antwoord uit de ziel van de hoofdman als hij hoort dat Jezus Zijn schreden naar zijn woning richt. Waar het geloof, ook in zijn toevluchtnemende kracht, geoefend wordt daar leren wij onszelf wegcijferen voor God, verfoeien in stof en as; daar verliezen we de waardigheid van onze trotse natuur, ook de waarde uit onze werken, al hebben we mede de synagoge gebouwd. Kortom: tot wie Christus afdaalt in het woord van de belofte: "Ik zal komen en hem genezen" (Matth. 8:7), dus waar Hij Zich als gewillig en machtig openbaart om de nood van onze ziel te lenigen, zulk een wordt meer en meer onwaardig in zichzelf voor God. Waar geloof werkt ootmoed, verlegenheid, kleinheid, ja erkent zijn verlorenheid: "Ik ben niet waardig uw zoon genaamd te worden, want ik heb gezondigd tegen de hemel en voor u." Waar geloof erkent zich strafwaardig: "Wij ontvangen straf, waardig hetgeen wij gedaan hebben, maar Deze heeft niets onbehoorlijks gedaan".

Ditzelfde geloof, door Gods Geest gewerkt en gesterkt, verheft dan ook de geopenbaarde Christus op het allerhoogst in Zijn dierbaarheid, waardigheid en macht.

De hoofdman roept de heerlijkheid van Christus uit als de geheel enige medicijnmeester; ja hij kroont door het geloof Christus als de waarachtige God en het eeuwige leven in Zijn almacht, wijsheid, goedertierenheid en ontferming. Jezus hoeft zijn zieke knecht niet eens te zien. Hij weet zijn kwaal en heeft geen middelen nodig: "Zeg het met één woord en mijn knecht zal genezen worden." Elke stap, die Gij, de Heilige, tot mij, onheilige zondaar richt, is nog te veel moeite.

Neen, niet over deze hoofdman heeft Jezus Zich, als de Zoon des mensen, verwonderd, maar over het werk van de Heilige Geest in het hart van deze heiden. Ja, Zich verheugd over het werk Gods, wat niet vlees en bloed, maar Zijn Vader in de hemel in het leven van deze hoofdman wrocht; zoals ook bij al het volk des Heeren, hoewel nog onvolmaakt, iets van die verwondering en verheuging over het werk Gods in zichzelf en bij anderen ervaren wordt. Denk aan de ontmoeting van Elizabeth en Maria. "Ik ben niet waardig." Een groot geloof openbaart zich in grote ootmoed, in een gevoel van eigen onwaardigheid, in een besef van de oneindige afstand, die er bestaat tussen 's Heeren majesteit en het hart van een groot zondaar.

Laat een ander van u zeggen dat gij het volk van God liefhebt, helpt bouwen aan Zijn huis en koninkrijk, maar laat uw gebed in de ware nood van de ziel mogen zijn: "Ik ben niet waardig, dat Gij onder mijn dak zoudt inkomen."

Tot die kleinen zal Hij Zijn hand wenden, tot die nederigen keert Hij in, aan die verootmoedigden schenkt Hij meerdere genade. Hij komt onder hun dak, in hun huis, ja, ook in hun hart.

En die zo gezegend zijn van boven, zullen tot rijke zegen zijn voor hun naaste.

wijlen ds. D. Hakkenberg

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen