ds. J. Karens

IN MEMORIAM

24 december 1920 - 22 oktober 2008

'Mijn tijden zijn in Uw hand'. Deze woorden van David zijn ook zo waar geworden in het leven van onze geliefde en onvergetelijke vader. Niet op zijn of onze tijd, maar op Gods tijd is hij afgelost van zijn aardse post en ingegaan in de rust die er overblijft voor het volk van God. Na een periode van afnemende krachten en gedachten is op woensdagmorgen 22 oktober 2008 ds. J. Karens overleden in de leeftijd van 87 jaar.

Jan Karens werd op 24 december 1920 geboren in een godvrezend gezin te Zegwaart. Maar genade is geen erfgoed. Ook hij was een kind des toorns, die in het rijk van God niet kon komen. Een kind van Adam, die niet naar God vroeg. Op 26-jarige leeftijd is de Heere onze vader te sterk geworden. Onder een preek over de tekst 'Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet' werd zijn hart geopend. Hij ging enige tijd in zijn ongeluk over de wereld. De Heere gebruikte een preek van student F.J. Dieleman om hem te leren dat al zijn gerechtigheden een wegwerpelijk kleed waren. Zalig worden werd van zijn kant onmogelijk. Op de terugweg uit de kerk te Moerkapelle viel hij neer langs de slootkant. De totale onmogelijkheid leefde hij in om met God te worden verzoend. Maar in die nacht mocht hij ook als een verloren mens de mogelijkheid zien van zalig worden in Christus Jezus. God werkte door in het leven van Jan Karens. Hij leerde het eeuwige wonder: Sion zal door recht verlost worden. Afgesneden van zijn leven mocht hij bevindelijk weten door het geloof: 'Wij dan gerechtvaardigd zijnde uit het geloof, hebben vrede bij God door onze Heere Jezus Christus'. Het deed hem later dikwijls uitroepen in de prediking: 'Die lieve Borg'! Bij alle oefeningen in het geloof bleef er een arme zondaar over die op de Naam des HEEREN betrouwde. Na een worsteling van vele jaren met de roeping tot het predikambt werd hij in 1959 door het curatorium van de Theologische School toegelaten tot de lessen. Meer dan veertig jaar heeft hij in de gemeenten mogen dienen. Op 11 september 1963 nam hij de herdersstaf op in de gemeente van Nieuwerkerk (Zld) met de woorden: 'Gij nu, o mensenkind, Ik heb u tot een wachter gesteld over het huis Israels; zo zult gij het woord uit Mijn mond horen en hen van Mijnentwege waarschuwen' (Ez. 33:7) . Eind 1969 werd zijn hart over gebogen om het beroep naar Opheusden aan te nemen. Deze gemeente heeft hij drieëndertig jaar met lust en liefde mogen dienen. Op 12 september 2003 werd hem eervol emeritaat verleend en vestigde hij zich te Kruiningen. Hier heeft hij enige tijd hulpdiensten verricht. Uiteindelijk keerde hij terug naar de Betuwe en werd hij verzorgd in zorgcentrum 'Het Anker'. Gedurende de laatste negen jaren van zijn leven - sinds 1999 - heeft hij zijn geliefde vrouw, onze moeder, moeten missen. De vraag, waar­ mee hij de herdenkingspreek bij zijn 25-jarig ambtsjubileum besloot, is nu in vervulling gegaan. 'Hoelang het nog zal duren? Soms leeft het: Vader, U telt de uren. Wanneer komt de tijd dat ik bij U mag wezen; zien Uw aanschijn geprezen? '

'De gedachtenis des rechtvaardigen zal tot zegening zijn'. De eeuwigheid zal de vrucht van de prediking van onze vader openbaren. Als een vriend van de Bruidegom heeft hij met de van God geschonken gaven en op zijn eigen wijze de afsnijdende boodschap gebracht van dood in Adam en het leven in Christus. Een prediking waarin God op het hoogst wordt verheerlijkt en een zondaar op het diepst vernederd. Niet alleen aanwijzen waarin het leven ligt, maar ook eenvoudig Schriftuurlijk verklaren hoe het gaat als vijanden met God worden verzoend. Dit gaf hem een plaats bij en een band met het ware Sion Gods, soms over kerkmuren heen.

De HEERE mocht Zich ontfermen over het late nageslacht. Hij bevestige Zijn Woord onder de kinderen, klein - en achterkleinkinderen: 'Daar zal Zijn volk weer wonen naar Zijn raad; God eeuwig hun Zijn volle gunst betonen; daar zullen zij Gods knechten met hun zaad, zij, die Zijn Naam beminnen erf'lijk wonen' (Ps. 69:14). Opdat niet zijn naam, maar Zijn Naam (!) alleen eeuwig de eer zal ontvangen.

Werkendam, ds. M. Karens

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen