Bevestiging/intrede kand. S. Maljaars, Middelharnis 8 september 2010

Bevestiging
De bevestiger ds. A. Moerkerken sprak n.a.v. van 2 Timotheus 2 : 15: “Benaarstig u, om uzelven Gode beproefd voor te stellen, een arbeider, die niet beschaamd wordt, die het Woord der waarheid recht snijdt.” Het thema is: beproefde dienaren des Woords, onderverdeeld in twee punten; 1. Voor Wie zijn beproefdheid moet blijken en 2. Waaruit zijn beproefdheid moet blijken. Ds. Moerkerken bepaalt zijn gehoor bij Paulus die in zijn dodencel verlangt om zijn geestelijke zoon Timotheüs te zien. Het wordt sterven voor hem. Dat weet hij. Dat heeft hij op verschillende wijzen onder woorden gebracht. Maar ook brengt hem dit ertoe Timotheüs te vermanen. Als een prediker die ten opzichte van zijn werk door God beproefd zal worden. Door God! Niet zoals er sommigen zijn in de gemeente van Timotheüs die uit zijn op de toejuiching van mensen. Benaarstig u, Timotheüs, om uzelf maar steeds voor God te stellen. Het woord voorstellen lijkt op de woorden: voor komen voor het gericht. Niet de toets van mensen, Timotheüs, maar de goedkeuring Gods is het voornaamste. Als we nu zo elke dag mochten beginnen? Hoe kan God ons nu beproefd verklaren? Alleen als we de toevlucht mogen nemen tot het bloed en de wonden van Christus Jezus de Heere. Alleen Zijn offer en Borgwerk. Daarin ligt Gods goedkeuring. In zijn tweede punt spreekt bevestiger over: waar deze beproefdheid uit moet blijken. Hij moet arbeider zijn, Hij moet niet beschaamd worden en hij moet het Woord recht snijden. Het arbeiden in het Woord is als het delven in een goudmijn. Zwaar werk, maar lonend. Het is studeren. Arbeiden in de leer is het vanuit de Schrift weerleggen van de dwalingen die maar voortdurend opkomen. Zijn beproefdheid blijkt voorts uit het niet beschaamd worden. Hij mag geen redenen hebben om voor God beschaamd te worden. Bevestiger vraagt zichzelf en de medebroeders in de bediening of we onszelf die vraag nog wel eens stellen. Waarmee bouwen we? Met goud of zilver of steen hetwelk vuurbestendig is of met hout, hooi en stoppelen hetwelk verteert en Gods toets niet kan doorstaan. Christus alleen is het fundament. Tot slot blijkt zijn beproefdheid uit het snijden van het Woord der waarheid op de rechte wijze. De waarheid van Gods Woord wordt door Gods Geest tot in onze nieren en botten gevoeld. Dan zegt een ziel: dit is de waarheid! Ds. Moerkerken sluit zich voorts in de verklaring van het snijden aan, bij wat Calvijn en de kanttekenaren bij deze tekst opmerken. Als een vader die het brood zodanig in kleine stukjes snijdt dat elk zijn deel in juiste maat naar gelegenheid ontvangt. Zo mag u, broeder Maljaars, uw gemeente zien. Als een gezin met onderscheiden behoeften. U moet ook separeren in de prediking. Dat dat toch onder ons blijve! Calvijn wijst erop dat we niet alleen de korst af moeten snijden maar ook de binnenste kruimeltjes moeten verdelen. Kunnen we dat nu alles? Dan moet het antwoord zijn: Ik niet! Wij niet! Maar er is er Eén Die weet wat we nodig hebben. Die het wel kan! Na het amen breekt het moment aan waarop kandidaat Maljaars zich met een plechtig ja ik, van ganser harte aan de Heere en de gemeente mag verbinden. Aan de handoplegging nemen deel de predikanten; ds. G.J. van Aalst, ds. E. Bakker, ds. L. Blok, ds. A. Moerkerken, ds. J.J. Tanis en ouderling S. Maljaars als vader. In hartelijke bewoordingen wordt vervolgens ds. Maljaars door bevestiger toegesproken alsook mevr. Maljaars met de kinderen, verdere familie, vrienden, kerkenraad en gemeente.

Intrede
Na met enkele woorden de gemeente kennis gegeven te hebben van de leiding des Heeren in het aannemen van het beroep, wenst ds. Maljaars zijn arbeid in de gemeente aan te vangen met de boodschap die klinkt vanuit Jesaja 52: 7c: “…desgenen die tot Sion zegt: Uw God is Koning.” Zijn thema luidt: Een boodschap aan Sion, verdeeld in twee punten: 1. Sions God en 2. Sions Koning. Een boodschap aan Sion verdeelt in 2 punten. 1. Sions God en 2. Sions Koning. Jesaja heeft een boodschap aan het tweestammenrijk dat vanwege hun zonde straks zal worden weggevoerd naar Babel. Diep verzondigd wordt het volk gewezen op Sions Koning als de Eeuwige, de Heilige en de Rechtvaardige. Op het laatste valt de nadruk. De Heere ziet de zonde niet door de vingers en dat zal ondervonden worden. Ze worden in ballingschap gevoerd. Het adres van boodschap is Sion als een benaming van het huis, het volk, en Gods Kerk. Wij zijn door de zonde sterfelijk, onheilig en onrechtvaardig. Daarom ook in ballingschap. Is dat onze schuld geworden? Zijn we Adam voor God geworden? Die zijn er hoor. Is het onze nood al geworden zo wordt zijn gehoor gevraagd. Vervolgens wijst ds. erop dat er nog meer staat: Uw God! Dit wijst op Christus Jezus Die als Koning door Zijn Woord en Geest regeert. Jesaja wijst Christus aan, voortgekomen uit het welbehagen Gods. God was immers de Eerste Die sprak in de eeuwigheid, de Eerste in de schepping en ook de Eerste in de herschepping. Adam en Eva opgezocht! Nu mag het Woord der verzoening nog uitgaan. Een blijde boodschap tot wie Hij wil en wanneer Hij wil. Welbehagen. Anders had ik hier nooit gestaan gemeente van Middelharnis. Hij zendt ook met een doel! Opdat ze horen en geloven. Groot als dat nu voor u en voor jou mag zijn, oudere en jongere. Verwacht het niet van mij. De boodschapper moet wegvallen. De voeten van de boodschapper worden als liefelijk aangemerkt in Jesaja 52:7. Het gaat om het Woord. Daar komt God op terug. Verzoening is nodig. O, hoe liefelijk waren op Golgotha Zijn voeten, Zijn boodschap. In Hem alleen ligt nu alles vast wat Gods Kerk nodig heeft. Hij past ook de door Hem verworven weldaden toe tot troost van Sion. Jesaja wijst Sion op de Godsregering in het geven van boodschappers. Herders en leraars. Die hebben een opdracht meegekregen, een boodschap voor Sion. Uw God is Koning. Hij regeert! Dat geeft moed, gemeente, voor de toekomst. Maar het geeft ook de ernst weer van de boodschap als we niet luisteren, niet gehoorzamen. O, verhardt u toch niet! Hij gaat het door de Heilige Geest toepassen. Beven, horen, opening geven uit de gevangenis. Altijd door het Woord. God regeert ook in Zijn leidingen om te doen scheiden van de zonde. Dat hoort bij het leven van een ware Sioniet. God regeert ook in Zijn bescherming. Ik zal u niet begeven en Ik zal u niet verlaten. Dat is nu de boodschap: Uw God is Koning. En nu verlangt deze Koning naar Zijn Sion maar verlangt Sion nu ook naar haar Koning? En de Geest en de Bruid zeggen; Kom! En die het hoort zegge; Kom! En die dorst heeft kome, en die wil neme het water des levens om niet. Amen.

Nadat ds. Maljaars zijn dank jegens velen heeft uigesproken worden hij en zijn vrouw en kinderen hartelijk toegesproken door achtereenvolgens: ds. A.J. Gunst namens het curatorium, ds. E. Bakker namens classis en P.S. Zuid, student A.T. Huijser namens de studenten, ds. A.A. Egas namens de plaatselijke kerken en ouderling G.J. Koppelaar namens kerkenraad en gemeente. Ds. Maljaars en zijn gezin werden door de gemeente staande Ps. 115:6 toegezongen. Tot besluit legde ds. Maljaars voor het eerst als herder en leraar de zegen op de gemeente.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen