Herdenking 50-jarig ambtsjubileum ds. C. Harinck

Op 26 september 2012 werd er in het kerkgebouw van onze gemeente in Kapelle- Biezelinge een dienst gehouden ter gelegenheid van het 50-jarig ambtsjubileum van
ds. C. Harinck. Deze dienst werd georganiseerd door de gemeente te Terneuzen waar hij emeritaat ontving.
Ds. Harinck ging in deze dienst voor. Hij sprak in verwondering dat de Heere hem niet alleen christen gemaakt had, maar ook Zijn dienaar, en hem gedragen en verdragen had en altijd zijn gebed gehoord heeft. Hij memoriseerde dat hij precies 50 jaar geleden door docent ds. L. Rijksen in de Oosterkerk in Utrecht in het ambt bevestigd werd (Jes 52:7) en dat hij daarna intrede deed (Ps. 71:16: Ik zal Uw gerechtigheid vermelden, de Uwe alleen). Hij mocht de gemeenten Utrecht, Franklin Lakes, Dordrecht, Oostkapelle, Houten en tenslotte Terneuzen dienen. Hij stond kort stil bij de wijze waarop hij op 18-jarige leeftijd via nu zijn vrouw met de Bijbel in aanraking kwam en hoe de Heere, door middel van dit Woord en van de prediking, langs een weg van veel strijd, het licht van het Evangelie deed opgaan. “God liet Zijn hart aan mij zien”, zo sprak ds. Harinck. Gods hart werd hem zichtbaar in Bethlehem en op Golgotha. Hierin werd hij als verzwolgen, zodat hij met David riep: “Heere, Gij zijt gezegend.” Hij werd gedoopt en kreeg ook de roeping om dit heil aan anderen te verkondigen.
Ds. Harinck bediende in deze dienst het Woord uit Gal. 6:14: “Maar het zij verre van mij, dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onzen Heere Jezus Christus; door Welken de wereld mij gekruisigd is, en ik der wereld.” Thema: Het kruis van onze Heere Jezus Christus. 1. De betekenis. 2. De roem. 3. Gekruisigd door het kruis.
1. De betekenis. De Galatenbrief staat in het teken van de verwarring die de Joodse leraars in de gemeente aanbrachten. Naast Christus’ gerechtigheid waren volgens hen de gerechtigheid van de besnijdenis en van de Joodse wetten nodig. De eer van Christus was in het geding. De wetleraars wilden bekeerlingen maken en daarin roemen. Maar Paulus wil alleen in het kruis van Christus roemen, niet slechts in het hout, maar in het kruis als symbool van het lijden en sterven en de verlossing door Christus. Zonder Goede Vrijdag verliezen immers alle andere heilsfeiten hun fundament. Het kruis is het centrum van het heil. Paulus leerde deze verborgenheid van het kruis persoonlijk kennen en daarom is het verre van hem om te roemen in iets anders.
2. De roem. Paulus kende persoonlijk de verzoening door het kruis: “Die mij heeft liefgehad…”. Eerder ergerde het kruis hem. Maar Jezus is hem verschenen. Dat veranderde geheel zijn denken. God kan je in 2 minuten meer leren dan jezelf in 100 jaar met je verstand kunt leren. Paulus zag dat hij de schapen van Jezus’ kudde had vervolgd en daarin gedwaald en zwaar had gezondigd. Hij wordt in zijn verslagenheid opgezocht door Ananias, die hem ziende maakt en hem het heil van het kruis van Christus verkondigt. Hij werd gedoopt en terstond predikte hij dat Jezus de Christus is. Dit wordt het centrum in zijn theologie en prediking. Voor al Gods kinderen over de gehele wereld geldt dat hun verwachting alleen is van het kruis van Christus. Zij zoeken al hun zaligheid buiten zichzelf in Jezus Christus, omdat in hen allen een grote verandering van denken is gewerkt, namelijk: de bekering. God heeft hen voor de spiegel van de wet gezet en geleerd dat ze een overtreder zijn en tot alle boosheid geneigd. In die nood heeft de Geest de ogen geopend voor de Gekruisigde, waarin ze het eeuwige leven mochten vinden. Een gelovige is iemand aan wie de liefde van het kruis van Christus is ontdekt. Ieder, die dit heeft ervaren zal zeggen: “Het zij verre dat ik zou roemen, anders dan in het kruis van onze Heere Jezus Christus.
3. Gekruisigd door het kruis. De kennis van het kruis heeft iets met de apostel gedaan: een gehele verandering van oordelen, begeren, denken, bedoelen. De wereld: dat zijn de genietingen, de eer, de roem, het aanzien. Paulus zegt hier dat de wereld een gekruisigde, een gedode wereld is geworden. Paulus leeft niet meer voor eer en aanzien. Wat hem gewin was, heeft hij om Christus’ wil schade geacht. Hij is ook zelf aan de wereld gekruisigd. Door een nieuwe levenshouding en het geloof in de gekruisigde God wordt hij door de wereld als een voorwerp van verachting beschouwd. Een dienstknecht is niet meerder dan zijn heer. Dit lijden hoort erbij. Lijden, aan de kerk, soms ook in de kerk. Het zij de dienaar genoeg dat hij zij als zijn Meester.

Na de verkondiging werd de jubilaris namens familie en de predikanten op een heel persoonlijke manier toegesproken door zijn zoon, ds. W. Harinck, die hem als zijn biologische en geestelijke vader mag zien en met hem in dezelfde bediening mag staan. Bij deze gelegenheid presenteerde hij de catechismusverklaring van zijn vader ‘Onderwijzing in de christelijke leer’, die zojuist gereed is gekomen.
Daarna sprak ds. R.A.M. Visser, predikant te Terneuzen. Hij karakteriseerde de prediking van de jubilaris als opkomend uit de klassieke gereformeerde verbondsleer, vanuit welke de verkondiging van Wet en Evangelie evenwichtig opkomt.
Hij richtte de blik op de voltooiing van de bediening: “Gij goede en getrouwe dienstknecht, over weinig zijt gij getrouw geweest; over veel zal Ik u zetten; ga in, in de vreugde uws Heeren.” Wat van ons is, blijft dan achter. Wat van God is, komt dan thuis.
De jubilaris dankte voor de gesproken woorden en sloot de dienst af door de zegen op de gemeente te leggen.
De collecte was bestemd voor het Deputaatschap Bijbelverspreiding, van welk deputaatschap ds. Harinck jarenlang secretaris geweest is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen