De Bijbelverklaring van Matthew Henry

Sommige uitleggers blijven onbekend, anderen gebruikt de Heere zelfs nadat zij gestorven zijn. Graag vestigen wij de aandacht op een uitleg die de Heere reeds vele eeuwen wil gebruiken, de ”Verklaring van het Oude en Nieuwe Testament” van Matthew Henry. Het mag niet onopgemerkt voorbijgaan dat het 300 jaar geleden is dat deze Bijbelverklaring, na noeste arbeid, gereedkwam.

Behoefte
In ons land zijn de kanttekeningen bij de Statenvertaling van bijzondere betekenis. In het kort werpen zij veel licht op de tekst. Toch bleek er behoefte te zijn aan een uitvoeriger uitleg van de Schrift. De kanttekeningen geven in veel gevallen slechts een verklaring van een woord, een uitleg bij een zin, of een verwijzing naar een ander Bijbelgedeelte. Een gestructureerde en doorlopende verklaring van het Oude en Nieuwe Testament geven de kanttekeningen echter niet. De behoefte aan een goed toegankelijke Bijbelverklaring werd dan ook gevoeld, met name in de achttiende eeuw.
De Huysbijbel van ds. Nicolaas Hartman te Zwolle verscheen in 1735 en verkreeg verschillende herdrukken. Toch voorzag deze Bijbeluitleg niet in de behoefte. Men richtte zich tot het buitenland. Bijna vanzelfsprekend viel het oog op Engeland. Vanouds had de kerk in Nederland banden met de kerk van de Reformatie in Engeland. In de tijd van de Reformatie waren er vluchtelingenkerken in London geweest. Omgekeerd zochten Engelse puriteinen in tijden van vervolging en strijd hun toevlucht in Nederland.
Ten tijde van de Dordtse Synode waren er Engelse afgevaardigden die een gewaardeerde inbreng hadden. Ook waren er Engelse gemeenten in ons land die de band met de moederkerk in Engeland levendig hielden. In de zeventiende eeuw werden veel werken van Engelse en Schotse theologen vertaald en gelezen vanwege hun theologische en dogmatische inhoud. Deze trend zette zich voort in de achttiende eeuw. Denk aan de tot op de dag van vandaag bekende werken van Boston, Watson, de Erskines e.a. Niet alleen de preken, maar ook de verdediging van de leer en de verklaringen van afzonderlijke Bijbelboeken vond goede ingang. Vanwege de aanvallen op de gereformeerde leer werd meer en meer de noodzaak gezien van uitleg en verdediging van de Schrift.
Het waren vooral twee werken die aan de behoefte bleken te beantwoorden. De zeventien delen van de ”Verklaring van de gehele Heilige Schrift” door enige van de voornaamste Engelse Godgeleerden van onder meer Patrick, Polus en Wels. Maar dit, overigens bijzondere en degelijke werk werd overvleugeld door de ”Letterlijke en Practicale Bijbelverklaring” van Matthew Henry.

We ontmoeten een man die diep buigt voor God en Zijn Woord, iemand die de liefde Gods in Christus Jezus voor verloren zondaren persoonlijk heeft doorleefd.

Leven en werk
Matthew Henry werd op 18 oktober 1662 geboren op het Landgoed Broad Oak (op de grens van Engeland en Wales). Hij was de tweede zoon in het gezin van dominee Philip Henry.
In 1685 ging hij in London studeren. Op zijn 24e levensjaar werd hij als predikant bevestigd in Chester. Evenals zijn vader behoorde hij tot de zogenaamde puriteinen of non-conformisten (zij weigerden zich te voegen naar de opgelegde praktijken van de Staatskerk). In 1712 nam hij een beroep aan naar London, nadat hij voor vele beroepen had bedankt.
In zijn gemeente verklaarde Henry als vaste gewoonte zondagsochtends een deel uit het Oude Testament en zondagsmiddags een deel uit het Nieuwe Testament. Elke donderdagavond behandelde hij Bijbelse vraagstukken. Zo werd de basis gelegd voor het werk van de onder ons bekende Bijbelverklaring.
Tot aan het boek Handelingen heeft Henry dit werk voltooid. Na zijn overlijden op 22 juni 1714 maakten anderen, met behulp van nagelaten aantekeningen, het werk af.
Het leven van Matthew Henry kenmerkte zich door de omgang met de Schrift. Het Woord was zijn grootste schat. Het Woord was de lamp voor zijn voet en het licht op zijn pad. Als kind van drie jaar las hij al uit de Bijbel. De opvoeding van zijn ouders, de puriteinse huisgodsdienst, de ernst van het leven voor Gods aangezicht, zijn door de Heere in zijn leven gebruikt.
Het overlijden van zijn één jaar oudere broer in 1667 was een roepstem die geheiligd werd aan zijn hart. De prediking van zijn vader, de ernstige viering van Gods dag, legden reeds jong de vreze des Heeren in zijn hart. Zijn dagboek laat zien hoe hij iedere dag begon met God en ook eindigde met God. Het geeft de indruk van dagelijkse verborgen omgang met de Heere.
Zoals gebruikelijk onder de puriteinen maakte ook Henry in zijn gezin ernst met het uitoefenen van de huisgodsdienst. Hij las enkele verzen en legde die vervolgens uit. Ook maakte hij veel werk van de voorbereiding van zijn preken. In dit alles was hij erop gericht dat de boodschap van het Woord van God werd verklaard. Persoonlijk, huiselijk en ambtelijk leefde Matthew Henry vanuit het Woord van God. Daarbij gaf de Heere hem de gaven en de genade om de Schriften te verstaan en op een levendige en eenvoudige manier uit te leggen.
In de verklaring van Matthew Henry ontmoeten we een man die diep buigt voor God en Zijn Woord, iemand die de liefde Gods in Christus Jezus voor verloren zondaren persoonlijk heeft doorleefd.

(wordt vervolgd)

Moerkapelle, ds. W. Harinck

“Goddelozen maken van goud hun god, maar godzaligen maken van God hun goud”. Matthew Henry

“Zij die wijs willen zijn in hun ouderdom, moeten onderzoek doen in hun jeugd”. Matthew Henry

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen