Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

IN MEMORIAM DS. R. BOOGAARD (92)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

IN MEMORIAM DS. R. BOOGAARD (92)

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Mijn vaderlijke broeder, dat was hij. Zo is dat door meer van mijn ambtsbroeders ervaren. Door de genade die hem geschonken was, had hij een plaats in ons hart. Een voorbeeld als het gaat om het ijverig woekeren met zijn talenten, in het zorgvuldig voorbereiden van zijn preken, in de evenwichtigheid van zijn boodschap, in de broederlijke samenbinding en de eenvoud van zijn levensopenbaring.

De manier waarop hij studenten en zijn jongere broeders tegemoet trad, zal me altijd bijblijven. ‘Ik zal hem met langheid der dagen verzadigen en Ik zal hem Mijn heil doen zien’ (Psalm 91: 16), is zo waar geworden voor onze geliefde ambtsbroeder ds. Rogier Boogaard. Op 12 november jl. overleed hij in het verzorgingstehuis in Goes. De Heere haalde hem thuis. Een grote lege plaats is gekomen in zijn nageslacht. Zaterdag 16 november is hij in Leiderdorp begraven. De plaats waar hij dertig jaar de gemeente diende en meer dan veertig jaar woonde. Ook een lege plaats in de kring van ons als predikanten en van onze gemeenten.
Rogier Boogaard werd op 14 juli 1921 geboren in een landbouwersgezin in Meliskerke. Hij beschikte over een goed verstand. Maar het gezinsinkomen liet - mede door de crisisjaren - niet toe dat hij na de lagere school verder ging leren. Wel volgde de jonge Boogaard verschillende avondcursussen, want leren en studeren wilde hij graag. Na zijn huwelijk ging hij in Nisse werken op het landbouwbedrijf van zijn schoonvader Fierloos. Naast de studie voor zijn dagelijks werk was het zijn lust om te studeren in Gods Woord en de oudvaders. Toch voelde hij dat deze kennis tekort schoot. Als een missend mens ging hij door het leven. De Heere gebruikte de onderscheidende prediking van ds. A.F. Honkoop - destijds te Goes - om hem alles schade en drek te doen achten om de uitnemendheid van de kennis van Christus.
Van jongs af aan leefde bij broeder Boogaard de begeerte om te dienen in Gods Koninkrijk. Maar naarmate hij ouder werd, werd dat steeds onmogelijker. Eenmaal de veertig gepasseerd, meende hij dat die weg geheel afgesloten was. Door het onmogelijke heen leidde de Heere hem naar het ambt van predikant. De Heere riep hem met de woorden uit Jesaja 54 vers 6a: ‘Want de Heere heeft u geroepen als een verlatene vrouw en bedroefde van geest.’ Op 44-jarige leeftijd werd hij in 1965 toegelaten tot de Theologische School. Onze broeder wist helder dat hij naar Leiden moest. Op 1 oktober 1969 werd hij daar bevestigd. Dertig jaar lang diende hij deze gemeente. ‘Ik kom van het boerenland, maar ik voel me hier in deze stad helemaal thuis, omdat de Heere gezegd heeft dat ik er moet wonen en werken,’
zei hij eens. Ook na zijn emeritaat bleef hij daar wonen. Behalve dat hij de gemeente van de Sleutelstad diende, verrichtte hij veel werk in de classis Amsterdam. Een ressort waar hij soms langere tijd de enige predikant was. Daarnaast was hij lid van diverse deputaatschappen, waarbij de dovenzorg bijzonder zijn hart had.
Hij achtte het tot zijn eerste taak om te graven in het Woord. ‘Een dienaar van het Woord moet daar nieuwe en oude dingen uit voortbrengen. In die volgorde. De nieuwe gaan voorop, maar we moeten blijven in de lijn van het oude.’ Daarbij stond Christus voor hem centraal. ‘Hij is alleen het Leven. Daarom moet Hij het middelpunt zijn van elke preek. Wie niet over Christus preekt, Hem niet voorstelt in al Zijn rijkdom en mensen niet uitdrijft tot Hem, heeft niet gepreekt maar op zijn best een toespraak gehouden.’
Mede door zijn nauwkeurige studie van de Schrift groeide bij onze broeder de overtuiging dat er in het Woord nog onvervulde beloften voor het oude Bondsvolk waren. Hij was er vast van overtuigd dat de Heere nog velen uit .de beminden om der vaderen wil. zou toebrengen. Broeder Boogaard heeft daarmee een belangrijke aanzet gegeven tot het werk van het Deputaatschap .Israël..
Naarmate de jaren vorderden, groeide het uitzien naar het einde van de strijd. Zeker nadat in 2003 zijn geliefde vrouw hem was ontvallen. Toch bleef hij preken, want preken was zijn liefste werk. ‘Anderen al de rechten van Zijn mond vertellen, is mijn lust en mijn leven.’ Omdat hij goed wist Wie de God van Abraham, Izak en Jakob voor hem was, gaf dat hem ook moed voor onze jongeren. Want deze God heeft tegen het huis van Jakob nooit gezegd: ‘zoek Mij tevergeefs’. De God van Jakob verandert nooit!


Ds. G.J. van Aalst

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 november 2013

De Saambinder | 16 Pagina's

IN MEMORIAM DS. R. BOOGAARD (92)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 21 november 2013

De Saambinder | 16 Pagina's