Opgevaren in de hoogte

Christus heeft het Middelaarswerk dat de Vader van eeuwigheid op Zijn Borgschouders heeft gelegd, volbracht. Nog veertig dagen na Zijn opstanding bleef Hij op de aarde om Zijn discipelen te onderwijzen. Met vele gewisse kentekenen heeft Hij Zichzelven levend vertoond aan de Zijnen, veertig dagen lang, zijnde van hen gezien en sprekende van de dingen, die het Koninkrijk Gods aangaan.

Dan, nagestaard door Zijn jongeren, is Hij opgevaren van de Olijfberg om in te gaan in de hemel om daar de plaats der ere in te nemen aan de rechterhand van Zijn Vader. De hemelvaart van Christus predikt dat Hij alles heeft aangebracht tot eer van Zijn Vader en tot zaligheid van Zijn Kerk.

Wonder heilsfeit

In het Oude Testament is geprofeteerd van dit wondere heilsfeit van hemelvaart. In Psalm 68 bezingt David hoe de ark des Heeren opgevoerd wordt naar Jeruzalem. David ziet met het oog des geloofs hoe dit heenwijst naar de dag dat de grote Davidszoon, Christus, eenmaal zal ingaan in het Jeruzalem dat Boven is. En hij tekent in rijke bewoordingen de betekenis van de hemelvaart van Christus.
‘Gij zijt opgevaren in de hoogte’. Hij, de eeuwige Zoon van God, Die onze menselijke natuur heeft aangenomen en in een weg van bitter lijden en sterven in volmaakte gehoorzaamheid alles heeft aangebracht. Voor Hem worden de hemelen geopend en in Hem voor Zijn Kerk.

Van Zijn hemelvaart hopen we weer te horen dat deze waarlijk, zichtbaar en plaatselijk was.
Waarlijk. Tegenover alle ongeloof en Schriftkritiek. Hij heeft in Zijn hemelvaart onze menselijke natuur in de hemel ingebracht. Daarom zal Hij als het Hoofd van Zijn Kerk al Zijn lidmaten eenmaal tot Zich nemen. Hij is daar Zijn Kerk ten goede. Hij is hun Voorspreker. Op grond van Zijn offer is Zijn bidden een heilig eisen. Hij is daar als de medelijdende Hogepriester, Die zo volmaakt weet wat Zijn Kerk in de strijd op aarde nodig heeft.

Zichtbaar. Voor het oog van Zijn discipelen is Hij zegenend opgevaren. Ze hebben Hem nagestaard, zo anders als op de Goede Vrijdag, nu met grote blijdschap. En na de Pinksterdag zullen zij als Zijn getuigen uitgaan en prediken in Zijn Naam bekering en vergeving der zonden.

Plaatselijk. Want Hij is van de Olijfberg opgevaren naar de derde hemel, waar Hij Zijn heerlijkheid het meest openbaart. Daar is Hij nu Zijn Kerk ten goede, zoals het vervolg van de tekst ook uitwijst.

Plaats bereiden

Hij is opgevaren ook om als de hemelse Bruidegom plaats te bereiden: ‘Vader, Ik wil dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt; opdat zij Mijn heerlijkheid mogen aanschouwen, die Gij Mij gegeven hebt, want Gij hebt Mij liefgehad, voor de grondlegging der wereld’ (Joh. 17:24).
Naar Zijn Godheid, majesteit, genade en Geest wijkt Hij nimmermeer van Zijn Kerk. Hun bloed, hun tranen en hun lijden zijn dierbaar in Zijn oog. En Hij vervult Zijn Woord: ‘En ziet, Ik ben met ulieden al de dagen tot de voleinding der wereld’ (Matth. 28:20).

Hemelvaartsdag. Voor een volk dat het niet om de hemel, maar om de God van de hemel te doen is geworden. Of ze in al hun strijd en zielsverdriet eens mochten zien dat Hem de hemelen geopend werden. En door het geloof eens een ogenblik mochten geloven in de stand van het leven: ook voor mij. Ja meer, om in de oefeningen des geloofs Christus te mogen volgen, niet alleen in de gang van Zijn vernedering, maar ook in die van Zijn verhoging. Om met toepassing voor eigen hart en leven te mogen zeggen: ‘Maar wij zien Jezus met heerlijkheid en eer gekroond’ (Hebr. 2:9a).

En als we nog voor eigen rekening leven, predikt hemelvaart ons dat het om het volbrachte werk van Christus nog kan voor de grootste der zondaren.

Dat is toch waar het hart van Gods volk naar uitgaat. Want alleen in Hem, Die opgevaren is in de hoogte, is al hun heil en eer. Hun hart hunkert naar Gods Vaderlijke gunst in Christus. En hier kan het bij ogenblikken al zo’n wonder zijn, wat straks de stof van eeuwige verwondering zal zijn:
Opdat zelfs ‘t wederhorig kroost
Altijd bij U zou wonen.

Gezegende vrucht

En als we nog voor eigen rekening leven, predikt hemelvaart ons dat het om het volbrachte werk van Christus nog kan voor de grootste der zondaren. Hoe verzondigd, hoe onmogelijk ook, maar in Christus, Die opgevaren is in de hoogte, ligt de prediking dat in Hem behoudenis is tegen de toekomende toorn.
De Heere geve voor het eerst of opnieuw de gezegende vrucht van Zijn hemelvaart in het hart van ons en onze kinderen.

ds. G.J.N. Moens, Lisse

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen