Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Biblebelt

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Biblebelt

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Uit artikelen in het RD valt een toenemende belangstelling voor de Biblebelt op te merken. Dat blijkt op 4 november in een artikel van ds. Michael Lohrer met als kop ‘Biblebelt is uniek in Europa’ en op diezelfde datum een artikel met als kop ‘Niet alleen Nederland kent een Biblebelt’. De dag daarvoor, op 3 november, wordt de lezing van Jan Schinkelshoek weergegeven met als titel ‘Is de refozuil aan het verstenen?’ De reden dat ik deze artikelen met elkaar in verband breng, is omdat ook in de lezing van Schinkelshoek de Bijbelgordel aan de orde komt.

Vanwaar die toenemende belangstelling? Het is goed dat tijdens een netwerkdag van het Dutch Biblebelt Network wordt nagedacht over de vraag wat Biblebelts in verschillende landen met elkaar gemeen hebben en waarin ze van elkaar verschillen. En dan gaat het niet alleen over verschillen in cultuur, zoals in het geval dat een Nederlandse vrouw met een hoed op tijdens een buitenlandse kerkdienst die ze bezocht daar te horen kreeg:’Wij dragen hier geen hoeden, maar hoofddoeken. Een hoed vinden wij hoogmoedig! (Misschien wel iets om over na te denken). Maar dan gaat het ook om de vraag naar de theologie in die Biblebelts. Ik laat die vragen nu rusten.

Het is, denk ik, van groter belang om te luisteren naar ds. Michael Lohrer, predikant van een gemeente in Lübeck, die constateerde dat de reformatorische wereld in Nederland de laatste twintig jaar enorm is veranderd. Hij signaleert dat die wereld toch niet zo gesloten is als je bij een eerste indruk vermoedt. Ook wijst hij op grote verschillen binnen bepaalde kerkgenootschappen. De lezing van Jan Schinkelshoek sluit daarbij aan.


Heeft de bevindelijk gereformeerde wereld een eigen, overtuigend, aansprekend, gelovig antwoord op de eisen van de tijd?


Meerwaarde

Schinkelshoek betoogt dat naarmate de gereformeerde gezindte steeds gewoner wordt, zij aan meerwaarde verliest en het steeds moeilijker krijgt. Er kunnen best vraagtekens gezet worden bij zijn analyse, maar vele zaken die hij aansnijdt, duiden op een ontwikkeling binnen de reformatorische gezindte die hem de vraag doet stellen of de geschiedenis zich zal gaan herhalen. Gaat de bevindelijk gereformeerde wereld eenzelfde gang als de wereld van Kuyper, Bavinck en Dooyeweerd? Of zal de gereformeerde gezindte in de kramp schieten, zich ingraven en met de rug naar de wereld gaan staan?

Hij geeft geen antwoord op de vraag hoe het zal gaan. Toch noemt hij een punt waar het feitelijk om draait.’Heeft de bevindelijk gereformeerde wereld een eigen, overtuigend, aansprekend, gelovig antwoord op de eisen van de tijd? Of valt men terug in klassieke woorden, schraal als ze dreigen te worden, uitgewoond als ze klinken?’

Verstenen

Het zijn vragen die we in de Biblebelt niet uit de weg mogen gaan en onder ogen moeten zien. We beluisteren bij Schinkelshoek een zeker heimwee naar vroeger. Opgegroeid in een oudgereformeerd gezin, laat het hem kennelijk toch niet helemaal los, evenmin als de vrouw die hij ontmoette op een reünie van zijn oude school. Ze zei: ‘Het laat je niet los’. Maar, hij stelt zelf de vraag: ‘Is dat meer dan een echo van een verleden, iets wat erin gestampt is?’

We hoeven het verleden niette idealiseren. Maar als Schinkelshoek spreekt over het verstenen van de refozuil, dan is dat een aangrijpende gedachte. Iets wat in steen is ingemetseld, beweegt niet meer, is dood.

Herkenning

Het is goed dat we ons de vraag stellen hoe deze ontwikkeling heeft kunnen geschieden. Natuurlijk wijzen we dan op de secularisatie, op de individualisering, de invloed van de moderne media. Maar het lijkt me belangrijker om de vraag te stellen of de bevindelijk gereformeerde wereld nog wel (h)erkend wordt in onze samenleving. En dan doel ik niet in de eerste plaats op herkenning in kleding en levensstijl, maar op de herkenning dat christenen mensen zijn die een beter vaderland zoeken. Niet omdat ze de wereld zat zijn en die daarom maar de rug toekeren in een zelfvoldane doperse wereldmijding, maar omdat ze herkend worden als mensen die iets wezenlijks hebben wat de wereld mist. Een levend geloof dat tot uitdrukking komt niet in allerlei liturgische vernieuwingen of in een dadendrang die in de wereld ook wel gevonden wordt, maar in de verborgen omgang met God, die ook naar buiten toe herkend wordt.

Daar hoort natuurlijk ook bij dat leidinggevenden in de bevindelijk gereformeerde wereld zich afvragen, hoe dit leven jongeren kan aanspreken in een tijd van Facebook, WhatsApp en Instagram. Want het allerbelangrijkste is, dat zij zien hoe goed het is om de Heere te dienen. Kunnen ze dat aan ons zien?

ds. W. Silfhout, Capelle aan den IJssel

Dit artikel werd u aangeboden door: De Saambinder

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2017

De Saambinder | 20 Pagina's

Biblebelt

Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2017

De Saambinder | 20 Pagina's