Zijn rust zal heerlijk zijn

In Jesaja 11:1 lezen we: ‘Want er zal een Rijsje voortkomen uit den afgehouwen tronk van Isaï’. De vervulling van Gods belofte leek onmogelijk, maar de Heere staat er voor in. Ook voor de toezegging dat Hij staan zal als een Banier der volken (vers 10). Dit is, zeggen de kanttekenaren: ‘tot Welke zij zullen vergaderen en samenkomen in eenheid van het geloof de volken van de ganse aardbodem’. Zij zullen in en door Christus gezegend worden. Christus zal hoog worden opgeheven. De volken zullen Hem zien. Zij zullen zich om deze Banier groeperen, allen die tot de kennis der waarheid komen. Door de verbreiding van het Evangelie zal deze toezegging in vervulling gaan.

Alle werk prijsgeven

De evangeliedienst trekt diepe sporen. Het is bij deze Koning en onder Zijn Banier altijd verliezen om behouden te worden. Het is verloren gaan om gered te worden.

Het is een prijsgeven van alle werk, hetzij vroom of onvroom. Al wat groot is in eigen oog moet vallen. Zondaren worden op hun plaats gezet en gebracht tot waar berouw en eerlijke schuldbelijdenis. Het doet hen vragen, staat er in vers 10. Dat wil zeggen: de prediking van het Evangelie met lust aanhoren. En daaruit Christus leren kennen, leren dienen en daaruit het eeuwige leven verkrijgen.

Dit vragen houdt in het vluchten tot de Banier en het afsmeken van Gods genade. Daardoor wordt geleerd de hoop op God te stellen, zich gewillig aan Hem te onderwerpen, zich onder Zijn vaandel te scharen om de goede strijd te strijden tegen satan, de wereld en de zonde. Om de smaadheid van de wereld van Christus meerdere rijkdom te achten dan de schatten van Egypte. Zij zullen zich voegen onder deze overste Leidsman van het geloof.

Zo wordt de rust gevonden waarvan de profeet in onze tekst spreekt. Letterlijk staat er: ‘Zijn rustplaats is heerlijk’. Dat ziet allereerst op de rust die Christus verkregen heeft. Hij zit na Zijn volbrachte werk aan de rechterhand van Zijn Vader. Hij bezit alle macht in de hemel en op aarde. Hij heeft daar Zijn heerlijke residentie. Maar dat is niet de enige plaats waar Hij heerst als Koning. ‘Ik toch heb Mijn Koning gezalfd over Sion de berg van Mijn heiligheid’.

Rusteloos blijft Zijn werk zich voorwaarts spoeden onder de stuwkracht van de Heilige Geest tot op de dag van Zijn wederkomst. Dan zal er een nieuwe hemel zijn en een nieuwe aarde waar storeloze vrede en rust zullen zijn. Tot zolang zal Zijn Banier blijven staan. Die kan nooit neergehaald worden.

Heeft u zich door genade al leren scharen onder die Banier? U wordt er vandaag nog toe genodigd. Er is ook nog plaats onder die Banier. Want die Koning zal een volk hebben. De apostel van het Nieuwe Verbond heeft daarvan gesproken als hij schrijft: ‘Op Welke ook gij mede gebouwd wordt tot een woonstede Gods in de Geest’.

Zijn volbrachte werk

Dat begint altijd weer persoonlijk en in het hart. Van nature is dat boos en schuldig, een bron van zonde en ongerechtigheid. De strijd die Koning Jezus voert, is de verovering van dat hart om het verzet en de natuurlijke vijandschap op te ruimen en het te vernieuwen. Om het tot Zijn woning te maken door Zijn heerschappij er in te vestigen. Om daar rust aan te brengen in Hem en in Zijn volbrachte werk.

Daardoor zullen Joden en heidenen delen in die rust: de Joden vermoeid van hun werken vanuit een verbroken werkverbond. Maar die leerden vragen naar de Banier der volken. De heidenen met de onrust die er in hun leven is, vanwege de godsdienst die geen vrede geeft. Maar die tot hun verwondering mogen horen dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om te zoeken en zalig te maken dat verloren is.

Wij zijn rustzoekers. Maar waar is de ware rust te vinden? Velen stellen zich gerust op verkeerde gronden. Ze menen dat God alleen liefde is en daarom de zonde wel door de vingers zal zien. Ze zijn toch niet zo’n zondaar en hebben altijd netjes geleefd. Anderen rusten op hun gedoopt zijn en daarmee op hun in het verbond zijn. Daardoor zal de zaligheid hun niet ontgaan. Maar hun rust mist alle grond.

Heilige onrust

De ware rust wordt gevonden in die weg dat een heilige onrust ons vervult. De Heere maakt ze onrustig over hun zonden. Ze ontvangen geestelijke ogen waarmee ze omhoog en naar binnen zien, waardoor ze voelen de afstand tussen de heilige God en hun ziel. Ze moeten Hem missen, maar ze kunnen Hem niet missen. Het maakt hen bedroefd over de zonde, maar doet hen ook smeken om Zijn genade. ‘Als mijn ziel aan God gedacht, loosde ik niet dan klacht op klacht’.

De zonde moet worden betaald en de schuld weggenomen. En dat terwijl ze de boosheid van het hart waarnemen. Van hun kant is dat onmogelijk. Op Gods tijd opent Hij het Woord van het Evangelie, dat Christus tot inhoud heeft. Zo leidt de Heere die vermoeiden en belasten langs een diepere weg van ontdekking tot de kennis van Christus, de Rustaanbrenger. Hij voert hen naar Bethlehems stal en opent hun ogen voor Hem, Die een volkomen Zaligmaker is. Zo geeft Hij rust in de veroordeling door de wet; in de aanklachten van satan, in de verdrukking in deze wereld.

Die rust is heerlijk. De ervaring hiervan doet de laagste plaats innemen, in aanbidding en verwondering. We mogen ook lezen: ‘De rust zal Hem tot eer zijn’. Het stemt tot blijdschap Hem alle eer te geven: ‘Door U, door U alleen om het eeuwig welbehagen’.

Als het begin van deze rust al zo heerlijk is, wat zal dan de eeuwige rust schenken? Daarom, laat u vermanen satans standaard te ontvluchten en u te scharen onder deze Banier. Dat is bij de Heere mogelijk.

ds. H. Paul, Moerkapelle

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen