HET KONINKLIJK RECHT VAN SANCTIE

Het is voor ons land en volk beslist een voorrecht, dat het nog geregeerd wordt door een koningshuis. Hoewel velen hedentendage de band met het Oranjehuis zouden willen verbreken, heeft de geschiedenis toch wel bewezen, dat de Heere ons dit vorstenhuis van Oranje-Nassau in Zijn gunst heeft willen schenken.

Grote daden heeft Hij dóór deze vorsten aan ons willen bewijzen. Hoe sterk werd, vooral in het verleden, de band God-Nederland-Oranje gevoeld!

Huis van Oranje in het verleden

Wat waren de eerste vorsten van het Oranjehuis steunpilaren voor ons land in zware tijden. Werd Prins Willem van Oranje niet terecht een "Vader des Vaderlands" genoemd, die ons volk voorging in het sluiten van "een vast verbond met den alleroppersten Potentaat der Potentaten". Riep Prins Maurits tijdens een vergadering van de Staten niet uit: "Met dit zwaard zal ik de religie verdedigen, die mijnheer vader hier heeft geplant"?

Zo zouden nog talloze andere treffende voorbeelden zijn aan te halen. Duidelijk bleek uit het leven en regeren van onze vroegere Oranjevorsten, dat ze wensten te regeren overeenkomstig Gods Woord, ook al ging dat dwars tegen de mening en gevoelens van onderdanen en Staten (= vroegere regeerders des lands) in.

Men stond immers niet in de eerste plaats met de mens in rekening maar met God. Vanuit dit beginsel regeerde men en bedreef men principiële (praktische) politiek!!

Staatkundige ontwikkeling tot ons huidige staatsbestel

In het verleden bepaalde de vorst grotendeels de regering van ons land. Niet in de zin van diktatuur, maar de vorst legde een stempel op het totale regeringsbeleid.

Dit veranderde toen er een constitutie of grondwet kwam. Ten tijde van de Bataafse Republiek (1798) kwam er de eerste staatsregeling. In deze constitutie of grondwet werden de rechten van de vorst aan banden gelegd, kreeg het volk bepaalde grondrechten en ook zeggenschap in de regering van het land. Dit noemt men constitutionele monarchie. Deze ontwikkeling was een vrucht van de Franse Revolutie en stond daarom lijnrecht tegenover de christelijke visie op staat en maatschappij!

Maar de ontwikkeling zette zich nog verder door. De volksinvloed werd beslissend door het kiezen van een eigen parlement (= volksvertegenwoordiging) welke het regeringsbeleid voortaan ging bepalen. Dit wordt genoemd: constitutionele monarchie met parlementair stelsel. Deze regeringsvorm kenmerkt het heden.

Volgens artikel 55 van de grondwet is de koning onschendbaar en zijn de ministers verantwoordelijk voor het regeren van ons land. In de praktijk betekent dit dat onze vorsten zich onderwerpen aan de wil van het Nederlandse volk; het is immers het volk dat regeert door middel van zijn parlement. Zo lijkt het of onze vorsten van het Oranjehuis aan

handen en voeten zijn gebonden. Toch is er nog één koninklijk recht dat in principe onwrikbaar is....

Het recht van sanctie

Het maken van een wetsontwerp is een zeer ingewikkelde, en uitvoerige procedure. Via de betrokken minister, ministerraad en Raad van State komt het wetsontwerp in de Tweede Kamer, waar - na eventuele wijzigingen en toevoegingen - het gehele wetsontwerp in eindstemming wordt gebracht en aangenomen of verworpen wordt.

Hierna volgt een openbare behandeling in de Eerste Kamer, waar ook weer een eindstemming plaats heeft. Wordt het bewuste wetsontwerp ook hier met meerderheid van stemmen aangenomen, dan gaat de wet naar de koningin.

De koningin heeft namelijk het recht van sanctie: wanneer de koningin de wet ondertekent, kan de wet van kracht worden. Regel is, dat ze tekent, maar de koningin heeft het recht van veto (= ik verbied). En zonder deze handtekening van de koningin kan de nieuwe wet niet van kracht worden. Het komt echter (helaas) niet voor, dat de koningin niet tekent. Zij staat immers op het standpunt dat het volk regeert door zijn parlement dat het zelf gekozen heeft. Met andere woorden onze vorstin stelt zich neutraal op. Maar... het zou ook zo kunnen zijn, dat er een wetsontwerp bij de koningin ter ondertekening komt dat zij niet kan en niet mag ondertekenen, omdat het wetsontwerp indruist tegen Gods Woord. Dan zou zulk een vorst met recht het vetorecht kunnen en moeten gebruiken. Al zou dan het hele parlement en de regering hier tegen in opstand komen. Immers vorsten en onderdanen zijn in de eerste plaats verantwoording schuldig aan God Zelf. Dat ook onze geliefde vorstin koningin Beatrix deze zaken zwaar zouden mogen wegen, om ook het koninklijk recht van sanctie overeenkomstig Gods Woord te mogen gebruiken, tot ere Zijns Naams en tot heil van ons volk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen