NOODTOESTAND

In het verslag van de Hoofdbestuursvergadering van de S.G.P. d.d. 12 oktober j.1., voorkomend in "De Banier" van 8 november j.1., wordt vermeld dat het Hoofdbestuurslid ds. Harinck wijst op een 'ernstige situatie waarin wij thans verkeren'; hij noemt het zelfs een noodtoestand.

Wat is er aan de hand? In welke nood verkeert de S.G.P.? Het antwoord op die vragen staat in hetzelfde verslag: De heer Den Uijl (van de PvdA) heeft gedreigd 'ons te zullen aanvallen zodra de Wet Gelijke Behandeling zou zijn aangenomen.

Meer niet! Er heeft nog geen aanval plaatsgehad; het 'wapen' is er zelfs nog niet eens. Niettemin gaat (de meerderheid van) het Hoofdbestuur der Staatkundig Gereformeerde Partij bij voorbaat al op de vlucht, en roept het hele S.G.P.-leger op om mee te vluchten, met haast. Hoe kan deze noodtoestand worden afgewend? Hoe vinden we een schuilplaats? Door het beginselprogram te wijzigen! Door weg te strepen wat de godvrezende oprichters der partij daarin op grond van Gods Woord hebben opgenomen ten aanzien van de roeping der vrouw. De voorzitter, ds. Abma, is het er niet mee eens dat vrouwenkiesrecht in strijd is met de roeping der vrouw. In plaats van te bedanken, moeten dan de beginselen maar aangepast worden. Het Hoofdbestuur van de S.G.P. staat (in meerderheid) niet achter de artikelen 11 en 12 van het eigen beginselprogram! Voorwaar, dat is een ernstige situatie! Het Hoofdbestuur van de S.G.P. wil dat op Gods Woord gegronde beginselprogram aanpassen, om een dreigement van een socialist! Voorwaar, dat is een noodtoestand! Die nood is vele malen groter dan ooit in woorden kan worden uitgedrukt.

In plaats van op te roepen om der Waarheid wil te staan als een enig man, wordt nu voorgesteld met 'zeer gewenste spoed', ja met 'haast' te vluchten, door het program van beginselen te wijzigen. Vergetend dat haastige spoed zelden goed is. En alsof de rest van dat beginselprogram wèl aanvaard-

baar zou zijn voor de heer Den Uijl. In welke noodtoestand zijn we toch terechtgekomen, als degenen die bij uitstek de personen zijn die de beginselen zouden moeten handhaven, integendeel voorop lopen om die beginselen in te ruilen, om die erve der vaderen te verkopen. Wie niet meedoet, zal wel als een scheurmaker worden aangezien. Maar toch moge de Heere getrouwheid en genade geven, om een beslist neen te laten horen tegen het voorstel van het Hoofdbestuur. We besluiten met twee citaten. Het eerste is van de onlangs overleden ds. Aangeenbrug, die in 1962 in De Wachter Sions schreef:

Van mij moogt ge weten, dat ik geen één politieke partij weet, die de erve der vaderen niet heeft verkwanseld. Of dat ge nu neemt A.R., C.H. of S.G.P., ik moet mij bedroeven vanwege de lauwheid en laksheid van ons volk en degenen die de leidende personen zijn. Wij zijn van het heilspoor afgegaan. Wij hebben de erve der vaderen ingeruild. Al dragen wij dan nog zo'n schoonklinkende naam. Wat baat dat als er van de praktijk bijna niets meer te vinden is. We behoeven gerust niet naar andere partijen te kijken. In het program van de S.G.P. staat ook dat wij tegen vrouwenkiesrecht zijn. Ik vraag u: Wat is er nog van overgebleven? Sommigen vinden het nog wel mooi en heldhaftig dat onze vrouwen en onze dochters mee ten strijde optrekken naar de stembus.

Ruim 20 jaar later zijn de sommigen inmiddels velen geworden, mede door het gebrek aan voorlichting vanuit de partij omtrent haar eigen beginselen. Maar moeten we dan net als bij abortus, euthanasie en zo vele zaken meer, de reglementen maar gaan aanpassen aan de totaal scheefgegroeide situatie? Daar beware de Heere ons voor.

Het tweede citaat is van wijlen ds. Kersten, die in zijn rede "Zijt standvastig"(!), uitgesproken op de Algemene Vergadering van de S.G.P. op 24 april 1940 (toen er inderdaad van een noodtoestand sprake was, vanwege het woeden van de Tweede Wereldoorlog) onder meer zei:

'Van alle zijden worden de krachten ingespannen om te smoren 'de stem der Dordtse Synode', zo eens in de Tweede Kamer, smadelijk en toch tot onze eer, het getuigenis der Staatkundig Gereformeerden werd gekwalificeerd. Mijne vrienden, gij hebt de strijd niet alleen tegen Rome en de revolutie, maar ook tegen het verwaterd christendom dezer dagen. Laat de handen niet slap hangen; geeft de beginselen niet prijs; gordt de wapenrusting aan en gedenkt dengenen, die in veel zwaarder strijd met leeuwemoed gekampt hebben, zelfs niettegenstaande het moordend zwaard hen dreigde.

Het roept ons toe standvastig te zijn en niet bewogen te worden, al komen helse machten van on- en bijgeloof weder op; ja, al zouden zij onder Gods toelating weder hun hand aan het leven slaan dergenen die de waarheid Gods belijden niogen. Van onszelf hebben wij die standvastigheid niet. Voor een zuur gezicht ener dienstmaagd verloochenen wij allen, aan onszelf overgegeven, Christus en Zijn zaak. Maar de Heere kan getrouw maken tot de dood. Hij geve moed en kracht om standvastig te zijn en onbeweeglijk.'

Noodtoestand binnen de S.G.P. Hoogsternstige zaken zijn in het geding. Men valt de eigen beginselen aan. Moge de Heere ons in den toorn nog des ontfermens gedenken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen