'BEMINDEN, OM DER VADEREN WIL'!

E. Teellinck: " heeft de Ioodtsche kereke ons niet vergeten (Esa 49:7)/doe wy verachte zielen waren ( ) maer heeft oock onser gedacht Jae als met uytgereckten halse op ons gewacht/doe wy noch verre waeren, onder de gedaente van een kleynesuster die zy hadde, om te zien hoemen die aenspreken soude, als men haer mede eenen manne toe vougen (Cant.8:8), ende als een oprechte maecht tot Christum brengen zoude (2 Cor. 11:2), jae heeft de Ioodtsche Kereke haere kinderen geleert te wachten op de vervullinge vande proflietié/die vande roupinge der heydenen waren vedaen/ daeronder wy begrepen lagen/ doe de selve noch verre was/ als wy in verscheyden plaetsen der Psalmen ende Propheten connen mereken (...), So ist dan wel reden/dat wy/ die doe heydenen inden vleesche de voorhuyt genaempt waren, buyten Christum, vreemt van het burgerschap Israels, vreemt vande testamenten der beloften, geen hoope hebbende, ende zonder Godt inde Werelt levende, nu door den misval der loden genade ende eenen vrymoedigen toe-ganck tot den throon der genaden Godts vercregen hebbende/ haer oock gelycke vergeldinge doen, ende geduyrichlyck by onsen Godt aenhouden om hare aenneminge ende vervullinge (vet; red.), de welcke zal wesen als het leven uyt den dooden, ten aensiene vande groote doodt ende swaricheyt/ daer in zy geraeckt zyn/ die de H. Geest gelyckent by de uyterste duysternisse daer in niet anders soude zyn dan weeninge, ende knersselinge der tanden, Matt 8 12 Ende den Heere onsen Godt vierichlyck bidden/dat het Ioodtsche volck, al-hoe-wel nu veracht ende versmaet/nochtans weert om der vaderen wille, ende voornamelijck om dat de Heere Iesus Christus, den eenigen troost der heydenen, so veel het vleesch aengaet, van haer is voortgekomen (vet; red.), mede met ons genade mochte vinden/en dat de Heere Sich wilde ontferme, over de gene die in ongenade is, ende tot die seggen, dat tegenwoordich Zijn volck niet en is, ghy zijt Mijn volck Ende zy seggen mochten/ Ghy zijt mijn God/ naevolgens de voorige Prophetien over haer uyt-gesproken/ Hos 2 22. dit segge ick/is wel onse schuldige plicht ten aensiene vande loden, onse outste broeders, Ende dit behooren wy (...) veel eer te doen/dan de selve te smaden/te verachten/ende in 't aengesicht te spouwen"!

-E. Teellinck, Boheemsch Gelvyt, 1620, p. 15-17-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen