HOMOSEKSUALITEIT EN HOMO-EMANCIPATIE

Inleiding De zonde van homoseksualiteit heeft helaas in ons land volop ingang gevonden. Zij wordt door zeer velen openlijk voorgesproken en door niet weinigen in praktijk gebracht. Homoseksuelen kunnen in ons land desgewenst zelfs hun relatie door de overheid met de 'huwelijkskroon' laten bekronen en door de Protestantse Kerk van Nederland (PKN) laten inzegenen. En voortdurend lobbyt het Cultuur- en Ontspanningscentrum (COC) ofwel de Nederlandse Vereniging tot Integratie van Homoseksualiteit om nog meer rechten voor homo's te verkrijgen, waarvan het adoptierecht voor homoparen een actueel voorbeeld is. Tegelijkertijd voert deze beweging ook een agressieve publiciteitscampagne tegen allen die ook maar enigszins iets afdoen of lijken te doen van die'homorechten'. Het doel is om deze zonde in ons land nog algemener geaccepteerd te krijgen; iedereen moet normaal gaan vinden wat feitelijk absurd is. In dit licht moeten we ook zien het recente pleidooi met minister Plasterk voor meer COC-voorlichtingslessen in het onderwijs met betrekking tot homoseksualiteit^.Maar dit alles betekent wel - gezien in het licht van Gods Woord - dat de situatie in ons land uitermate ernstig is. Daarom kunnen we niet nalaten om aan dit onderwerp nogmaals een artikel te wijden. Eerder hebben we dit onder andere gedaan door aandacht te schenken aan de boeken Sodoms zonde en straffe (1730) van ds. L. Beels en Helsche boosheit of grouwelyke zonde van sodomie (1731) van ds. H.C. van Byler 2) . Dit keer willen we de waarschuwende preek van ds. A. Royaards (1668-1739), getiteld: Nodige en tydige waarschouwing tegens de gemeenschap aan Sodoms grouwelyke zonde en vreeselyke straffe (1731) en het vrij onbekende traktaatje De grouwlikheid en verfoeyelikheid der hoerery (1730) van prof. T.H. van den Honert (1666-1740) erbij betrekken. Maar het belangrijkste is: wat leert ons Gods Woord in dezen. Een gruwel genoemd Een homoseksuele leefwijze wordt in de Schrift uitdrukkelijk een gruwel genoemd, namelijk in Leviticus 18 vers 22: Bij een manspersoon zult gij niet liggen met vrouwelijke bijligging; dat is een gruwel, en in Leviticus 20 vers 13: Wanneer ook een man bij een manspersoon zal gelegen hebben met vrouwelijke bijligging, zij beiden hebben een gruwel gedaan; zij zullen zekerlijk gedood worden; hun bloed is op hen. Door homoseksualiteit een gruwel te noemen geeft de Heere nadrukkelijk aan dat deze zonde buitengewoon afschuwelijk, verschrikkelijk en zondig is, erger nog dan de heterogene vorm van hoererij of overspel.We weten uit de Bijbel dat deze zonde in Sódom heerste. In Ezechiël 16:49 en 50 vinden we de ongerechtigheid van Sódom beschreven, bestaande in hoogmoed, zatheid van brood, stille gerustheid en onbarmhartigheid jegens de armen en nooddruftigen. Dit liep daarop uit dat die van Sódom zich verhieven en gruwelijkheid deden voor des Heeren aangezicht. Met deze "afschuwelijke benaming van 'gruwelijkheid' wijst de grote Wetgever en Opperrichter" ons hier uitdrukkelijk terug, aldus ds. Royaards, naar "Zijn Goddelijke Wet" in Leviticus 18:22 en 20:13 en "gevolglijk op die hoogst afschuwelijke en strafwaardige zonde" die ook thans nog wel - naar de onreine Sodomieten - met die weerzinopwekkende naam van "sodomie" aangeduid wordt 3) . In Genesis 19 kunnen we lezen dat de mannen van Sódom, van den jongste tot den oudste toe, wilden dat Lot zijn twee mannelijke gasten naar buiten bracht, opdat zij hen konden bekennen (Gen. 19:4-5). Uit het feit dat Lot daarop - om het uitleveren van zijn gasten aan de mannen van Sódom te voorkomen - zijn twee dochters die nog geen man bekend hadden, aan hen aanbood om met zijn dochters van doen te hebben en te doen wat goed was in hun ogen, blijkt dat het woord 'bekennen' hier niet betekent: 'naar hun afkomst vernemen', zoals door deze en gene wel geopperd is, maar er wordt zonder twijfel mee aangeduid dat de mannen van Sódom de zonde van homoseksualiteit wilden bedrijven met Lots gasten.Bovendien laat ook de apostel Judas ons weten dat de mannen van Sódom ander vlees zijn nagegaan (Judas 7), wat wil zeggen - om Paulus' woorden te gebruiken - dat zij, nalatende het natuurlijk gebruik der vrouw, zijn verhit geworden in hun lusten tegen elkander, mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende (Rom. 1:27). En de apostel Petrus, als hij het heeft over die van Sódom, spreekt veelbetekenend over den ontuchtigen wandel der gruwelijke mensen (2 Petr. 2:7).Uit de woorden van Paulus, Petrus en Judas blijkt tevens dat niet alleen in het Oude Testament, maar ook in het Nieuwe Testament homoseksualiteit aangemerkt wordt als een 'gruwelijke' en 'schandelijke' zonde. Het is dan ook zaak hieraan vast te houden tegenover alle verzachtende en deze zonde verdoezelende geluiden die we heden ten dage kunnen vernemen. Onnatuurlijk Een homoseksuele relatie gaat ook geheel tegen de natuur en de rede in. De verschillen in bouw tussen het lichaam van de man en dat van de vrouw, het feit datvoortplanting langs natuurlijke weg alleen mogelijk is als twee personen van verschillend geslacht met elkaar gemeenschap hebben, de onderscheiden gaven die man en vrouw in het algemeen gesproken hebben met betrekking tot de opvoeding van hun kinderen en zelfs het heterogene voortplantingsgedrag van redeloze dieren zijn stuk voor stuk feiten die ons leren dat gemeenschap tussen twee personen van verschillend geslacht natuurlijk en tussen die van gelijk geslacht beslist onnatuurlijk is. Terecht zei dan ook onlangs een europarlementariër uit het antichristelijke Polen in het Europees Parlement: "homoseksualiteit is een aanfluiting van de natuurwetten' 4 ). En een dichter bracht dit in de jaren 1730-1732 eens zo onder woorden: "Terwijl gij u als man ontmant, En tegen vrouwen waart gekant; Ja, met de mannen ging boeleren Door de natuurwet om te keren, En zijt tot stank en drek gezind, De duivel heeft u gans verblind" 5 KMaar niet alleen de natuur en de rede, ook Gods Woord leert ons duidelijk dat homoseksualiteit onnatuurlijk is. In Romeinen 1 vers 26 en 27 wordt namelijk de intieme gemeenschap tussen een man en zijn eigen vrouw een natuurlijk gebruik en de gemeenschap die homoseksuelen hebben een gebruik tegen nature genoemd. Door het aangaan van een homoseksuele relatie doorkruist men en keert men om wat God al van den beginne ingesteld heeft, namelijk de door Hem in het Paradijs ingestelde orde dat een vrouw - en niet een man! - een hulpe als tegenover de man zal zijn en dat de man zijn vader en zijn moeder zal verlaten en zijn vrouw - niet een andere man! - zal aankleven en dat die beiden, man en vrouw dus, tot één vlees zullen zijn (Gen. 2:20 en 24; Matth. 19:4-6; Mark. 10:6-9). Men bedenke hierbij ook: God heeft voor Adam een huisvrouw geschapen - geen huisman (Gen. 2:22)! - en dat in overeenstemming hiermee de apostel Paulus aan de Korinthiërs schrijft: om der hoererijen wil zal een iegelijk man zijn eigen... vrouw hebben, en een iegelijke vrouw zal haar eigen... man hebben (1 Kor. 7:2). Het behoort derhalve "tot het wezen van het Bijbelse huwelijk dat het een verbintenis is tussen één man en één vrouw". Dit maakt deel uit van "de onveranderlijke grondvorm ervan", zoals mr. C.G. van der Staaij bijna zeven jaar geleden in de Tweede Kamer bij de behandeling van het wetsvoorstel van het homohuwelijk het uitdrukte 6) . Een homoseksuele relatie mist die grondvorm voor een groot deel. En iedere seksuele gemeenschap die plaatsvindt buiten een heterogene huwelijksrelatie is in strijd met de wil en heiligheid Gods, door Hem onder andere tot uitdrukking gebracht in het zevende gebod: 'Gij zult de echt - een huwelijksverbond tussen één man en één vrouw - niet breken'. Alleen binnen een heterogeen huwelijk is het bed onbevlekt (Hebr. 13:4), alles daarbuiten is zonde en ontucht. Een diepe gracht Daar een persoon die een homoseksuele relatie aangaat, geheel tegen de rede en de natuur in handelt en openlijk Gods gebod en scheppingsorde trotseert, moet zulk een persoon wel vooraf, aldus ds. Royaards, "alle redelijkheid [hebben] afgelegd en alle beteugelend ontzag voor God en schaamte voor de mensen verbannen hebben" uit zijn hart 7) ; hij moet wel zijn consciëntie als met een brandijzer toegeschroeid hebben (1 Tim. 4:2). Meestal komt men ook niet in één keer tot zulk een gruwelijke daad, maar er heeft een proces van gewenning aan het kwaad plaats waarbij het van kwaad tot erger gaat; men raakt steeds dieper in dit kwaad verstrikt. Onder andereomdat deze zonde, gelijk alle andere vormen van hoererij, het hart wegneemt (Hos. 4:11), dat is, zij beneemt de mens het verstand en het oordeel, zodat men zich steeds meer door zijn lusten laat leiden. Is een mens eenmaal aan de daad van homoseksualiteit verslaafd, dan verkeert hij - geregeerd door zijn zinnelijke lusten - als het ware in een diepe gracht, waar hij niet gemakkelijk meer uit kan komen. Ja, ten diepste is het alleen God die hem daaruit nog verlossen kan.Hoe gevaarlijk zijn daarom al de eerste stappen op de weg van deze zonde. Mijn zoon, zo raadt Salomo eenieder van ons indringend aan, om ons te behoeden voor verderf, indien de zondaars u aanlokken, bewilligt niet (Spr. 1:10), wandel niet met hen op den weg, weer uw voet van hun pad (Spr. 1:15), en steun op uw verstand niet. Ken Hem in al uw wegen, en Hij zal uw paden recht maken. Zijt niet wijs in uw ogen; vrees den HEE- RE en wijk van het kwade (Spr. 3:5b-7). Uitvlucht Blijft men, vervallen zijnde tot deze zonde, in deze zonde voortleven, dan kan men niet zalig worden. Ook daarover is de Schrift duidelijk: Dwaalt niet: noch hoereerders, noch afgodendienaars, noch overspelers, noch ontuchtigen, noch die bij mannen liggen, noch dieven, noch gierigaards, noch dronkaards, geen lasteraars, geen rovers zullen het Koninkrijk Gods beërven (1 Kor. 6:10, zie ook Rom. 1:18-32 en 1 Tim. 1:10). Ook hieraan hebben we vast te houden tegenover de moderne opvatting dat het voor Gods aangezicht enkel op respect en liefde jegens onze naasten aankomt. Wel moeten we hierbij opmerken dat er van Gods kinderen zijn die als overblijfselen van de oude mens nog homoseksuele neigingen in zich gevoelen en daarmee een zware strijd te kampen hebben. Zij willen die zondige neigingen echter onder geen beding goedgepraat hebben, maar zij willen die haten en vlieden.In het bijzonder zij zullen het als pijnlijk en stuitend ervaren dat sommige homoseksuelen hun zondige levenswijze trachten te verdedigen met een onbeschaamd beroep op de woorden die David, de man naar Gods hart, sprak na het sterven van zijn vriend Jonathan: Ik ben benauwd om uwentwil, mijn broeder Jonathan; gij waart mij zeer lieflijk; uw liefde die gij mij toedroegt, was mij wonderlijker dan liefde der vrouwen (2 Sam. 1:26). "In die Godvruchtige woorden van David" is immers "niet het allerminste zweemsel van gelijkvormigheid met die onreine sodomieten te vinden", zo merkte ds. Royaards terecht op 8) . David beweent hier het verlies van zijn innig geliefde vriend aan wie hij vooral ook met genadebanden verbonden was. Dit was dus geenszins een verbondenheid vanwege lusten. Uit geen enkel gegeven blijkt ook, aldus prof. J. Douma, dat er tussen David en Jonathan van een homoseksuele verbondenheid sprake was. Integendeel! Wie Schrift met Schrift vergelijkt, weet dat beiden één of meer heterogene huwelijksrelaties hebben gehad (2 Sam. 4:4; 1 Sam. 30:5). In het bijzonder doet ook de droeve geschiedenis van David met Bathséba het onaannemelijk zijn dat David homoseksuele activiteiten gepraktiseerd zou hebben. Bovendien zou David daarvoor dan in het licht van Leviticus 18:22 en 20:13 ongetwijfeld zwaar gestraft zijn geworden - gelijk hij ook gestraft is geworden voor zijn onkuisheid met Bathséba - , maar daarvan lezen we in de Schrift helemaal niets. Nee, David en Jonathan hadden elkaar lief en achtten elkaar hoog vanwege het werk Gods in hun harten verheerlijkt. Die gemeenschap der heiligen had niets, maar dan ook niets met homoseksualiteit uit te staan. Kortom, de genoemde profaan overkomende uitvlucht gaat niet op. Hoe we het ook wenden of keren, homoseksualiteit wordt in de Schrift beslist veroordeeld en is daarom door alle eeuwen heen door de Christelijke kerk zonder meer als zondig afgewezen 9) . Zwaar straffen Tot de Bijbelse taak van de overheid behoort onmiskenbaar het in de maatschappij handhaven van de Tien Geboden, waaronder het zevende gebod. In het licht van dit gebod dient de overheid voor wetten te zorgen die een verbod op zaken als bordelen, naaktstranden, pornografische tijdschriften en zedeloze reclame regelen, alsmede het zwaar straffen van hen die zich aan hoererij, overspel, verkrachting, naaktloperij enz. schuldig maken.Homoseksualiteit ziet de Schrift als een vorm van hoererij of overspel die nog erger, ja, gruwelijker is dan de ook in onze dagen veel voorkomende heterogene vorm van hoererij of overspel. Volgens Bijbels principe dienen zonden die erger zijn, ook zwaarder gestraft te worden. Derhalve is het de plicht van de overheid om op het plegen van homoseksuele daden zeer zware straffen te zetten. In de eerste plaats omdat God dit eist, maar in de tweede plaats ook om mensen voor deze zonde te behoeden door hen door de zwaarte van die straffen hiervan af te schrikken.De straffen moeten zwaar zijn, maar hoe zwaar? Dat is een vraagstuk op zich. Het voert te ver om in dit arti-kei hierop uitvoerig in te gaan. Wel kunnen we hierbij opmerken dat het voor onze Gereformeerde vaderen vanzelfsprekend was dat zo'n gruwelijke daad als homoseksualiteit door de overheid met de zwaarste straf, dat is met de doodstraf gestraft werd. Ds. Royaards: "De Opperwetgever en Richter Zelf heeft ze niet alleen scherp aan Zijn volk verboden als een gruwelijke en strafwaardige schenddaad, maar [heeft] ook wel uitdrukkelijk geboden dat ze (...) zekerlijk en dus buiten enige verschoning met de dood zou worden gestraft". Als bewijsteksten hiervoor voerde ds. Royaards onder andere Leviticus 18:22 en 20:13 aan. Ook wees hij op het voorbeeld in dezen van de Godvruchtige koningen in Israël die de "sodomitische schandjongens hebben weggedaan die hun goddeloze voorzaten straffeloos hadden geduld" 10 ). En ds. H.C. van Byler, die een geestverwant van prof. H. Witsius was, prees in zijn boek (1731) uitdrukkelijk "het edelmoedig en recht Christelijk gedrag" van de Staten van Holland en West-Friesland die in 1730 een plakkaat tegen "het plegen van de sodomie" hadden afgekondigd waarin zij bepaalden dat gevonniste sodomieten met de dood gestraft moesten worden. Ook hij verdedigde de doodstraf voor sodomieten met een beroep op Leviticus 20:13, waaraan hij toevoegde: "En volgens deze wet is het dat alle Christenvorsten en - volkeren in hun wetten tegen zulke misdadigers geijverd en gewaakt hebben" 11 ). Ds. L. Beels wees in zijn boek Sodoms zonde en straffe (1730) erop dat de bekende heidense filosoof Plato sodomie "een kwaad tegen de natuur" noemde en niet schroomde te verklaren dat bedrijvers daarvan "met vuur en staal" behoorden gestraft en uitgeroeid te worden. "Hebben heidenen daarvan zo geoordeeld, hoe kunnen Christenen anders denken? ", zo voegde ds. Beels hieraan toe 12) .Een duidelijk bewijs dat de doodstraf op homoseksualiteit in de ogen van onze Gereformeerde vaderen rechtvaardig was, vormt ten slotte ook nog het feit dat in 1730 en in enkele jaren daarna in ons land in totaal zo'n 100 personen vanwege sodomie door de overheid gedood zijn geworden 13 ), terwijl toen hiertegen geen of in ieder geval geen breed gedragen protest vanuit onderverdacht Gereformeerde huize opgestoken is 14 ). Het abnormale normaal Geheel anders stelt onze overheid zich nu op ten opzichte van de zonde van homoseksualiteit. Deze gruwelijke zonde is in de ogen van onze overheid helemaal geen zonde meer. In antwoord op vragen van SGP-fractievoorzitter Van der Vlies gaf minister Plasterk, die thans verantwoordelijk is voor het homo-emancipatiebeleid van de overheid, onlangs aan dat hij zelfs geen morele bezwaren had tegen de boot met minderjarige homoseksuele jongeren die Deo volente in augustus dit jaar voor het eerst zal meevaren in de jaarlijkse goddeloze en perverse homoparade, de Gay Pride, in de grachten van Amsterdam 15 ). Een verbijsterend antwoord! Terecht sprak dan ook de rooms-nationalistische onderwijsminister van Polen, de heer R. Giertych, er ronduit schande van dat jongeren toestemming krijgen om mee te doen aan een homoparade 16 ).In plaats van de zonde van homoseksualiteit krachtig tegen te gaan let onze overheid er nu scherp op of degenen die in deze zonde leven, niet bestraft, achtergesteld of gehinderd worden. Het zogenaamde homo-emancipatiebeleid van de overheid is er duidelijk op gericht dat iedereen een homoseksuele gerichtheid en relatie als een volkomen normale gerichtheid en relatie moet gaan zien, gelijkwaardig aan een normale heterogene gerichtheid en relatie. Als het aan de homolobby ligt, wordt dit zelfs zover doorgetrokken dat het in het openbaar als trouwambtenaar hebben van gewetensbezwaren tegen het sluiten van een homohuwelijk al als stigmatiserend en discriminerend voor homoseksuelen wordt beschouwd. Het COC wil ten diepste daarom - met een beroep op de bestaande wetgeving inzake het homohuwelijk - van die gewetensbezwaarde trouwambtenaren af, ook al functioneren zij naar volle tevredenheid. Intensief wordt door het COC binnen verscheidene politieke partijen gelobbyd om hiervoor een meerderheid in de Tweede Kamer te vinden. En deze lobbypogingen lijken succesvol te verlopen, want op zondag 1 april 2007 - precies zes jaar na de invoering van het homohuwelijk in Nederland tijdens een protestdemonstratie van homoseksuelen bij het homomonument in Amsterdam tegen ambtenaren die geen homohuwelijk willen sluiten - ondertekenden vertegenwoordigers van de PvdA, SP, VVD, D66 en GroenLinks een convenant waarin zij verklaarden dat zij geen steun zullen verlenen aan een wettelijke vorm van erkenning van gewetensbezwaardeambtenaren, maar juist initiatieven zullen ontplooien die ervoor moeten zorgen dat op termijn alle ambtenaren van de burgerlijke stand alle huwelijken sluiten. Tegelijk beloofden zij dat zij gemeenten die alleen ambtenaren aannemen die alle huwelijken sluiten, niets in de weg zullen leggen ' 7) .Het zal ongetwijfeld ook mede aan de invloed van het COC te wijten zijn dat een meerderheid van de Tweede Kamer de behandeling van het wetsvoorstel dat de adoptie van buitenlandse kinderen door homoparen regelt, onder geen beding wilde uitstellen 18) . Koste wat het kost wil men ook in dit opzicht een situatie van absolute gelijkberechtiging van hetero- en homoseksuele echtparen bereiken, ook al schaadt dit de belangen van het adoptiekind. Men is voor geen rede meer vatbaar. Een en ander vormt een grote schandvlek voor onze eertijds Gereformeerde natie (Spr. 14:34). In sommige landen staan wij nu als het tweede Sódom en Gomórra bekend! Wij gaan andere landen voor in de zonde van homoseksualiteit. Zo diep zijn wij als land gezonken! Een nieuw taboe De nieuwe, verlichte inzichten inzake homoseksualiteit worden van overheidswege onder druk van de homolobby meer en meer als dé norm opgedrongen waaraan iedereen in binnen- en buitenland zich heeft te conformeren. Tekenend in dit verband is het feit dat - inmiddels bijna drie jaar geleden - een meerderheid van de Kamer er boos over was dat tientallen middelbare scholen het homojongerenmagazine Expreszo weigerden aan hun leerlingen uit te delen vanwege de daarin aanwezige schunnige teksten en afbeeldingen' 9) . En in 2005 zei de prominente VVD-burgemeester G. Dales dat een reformatorische school naar zijn mening niet mag uitdragen dat leerlingen met een homofiele geaardheid zich zouden moeten onthouden van seksualiteit. Wanneer ze dat wel doen, handelen ze in strijd met de Nederlandse rechtsorde, aldus Dales 20) . En recent werd door de Commissie Gelijke Behandeling (CGB) een evangelische school op de vingers getikt omdat uit een interview van de directeur van die school met Het Parool gebleken was dat deze school al bij voorbaat geen "openlijk homoseksuele leerkrachten" zou toelaten. Daar het voor de wetgever geen verschil uitmaakt of zulke leerkrachten in onthouding leven dan wel de zonde praktiseren, kan dit in de praktijk gaan betekenen dat een bedekte of openlijke homoseksuele leefwijze voor een school niet meer bij voorbaat een reden mag vormen om een sollicitant te weren of een leraar te ontslaan 21 ^. Zo ver zijn we al weg in ons land!Beschamend is ook het feit dat Nederland aan Aruba en de Nederlandse Antillen, die geen homohuwelijken willen sluiten, eigenlijk niet eens wil toestaan dat zij geen homohuwelijken sluiten 22 '. Niet minder beschamend is dat, toen enkele maanden geleden de al eerder genoemde Poolse minister van Onderwijs en zijn 'staatssecretaris' aankondigden dat zij werkten aan een wetvoorstel om het propageren van homoseksualiteit op Poolse scholen te verbieden, minister Verhagen (CDA) van Buitenlandse Zaken snel een brief naar de Tweede Kamer stuurde waarin hij de Kamer verzekerde dat een eventuele Poolse onderwijswet die discriminerend is voor homo's, direct door de Nederlandse regering in EU-verband aan de orde gesteld zal worden 23) . Zo reageert onze regering waarin nota bene twee partijen met een 'C' in hun naam zitting hebben. Wat een snelle afloop der wateren heeft er toch plaatsgevonden!De genoemde voorbeelden laten duidelijk zien waar men heen wil: het in sommige 'achterlopende' kringen en landen nog bestaande taboe op homoseksualiteit moet ook daar weg; men moet overal vrijuit over zijn homoseksuele gerichtheid kunnen spreken. Iedereen moet wat volstrekt absurd, onnatuurlijk en vooral zondig is, als geheel normaal en natuurlijk gaan zien.Dit verblinde duivelse drijven, deze starre onverdraagzaamheid van de 'verdraagzamen' heeft er onder andere toe geleid dat er in onze tijd een nieuw taboe is ontstaan, namelijk: men mag haast niet meer vrijuit en in het openbaar zeggen dat homoseksualiteit beslist zondig en strafwaardig is. Een oordeel op zichzelf Al met al is ons land - uitgezonderd dan dat er gelukkig nog een klein overblijfsel naar de verkiezing der genade onder ons mag zijn - een tweede Sódom en Gomórra geworden. Naast zeer vele andere zonden wordt in ons land, zoals we al schreven, de gruwelijke zonde van homoseksualiteit volop en vrijuit bedreven. Dat is de droeve en smartelijke werkelijkheid. Het doorbreken van deze zonde in ons land moeten we op zichzelf al als een oordeel en straf van God zien. Dat blijkt duidelijk uit Romeinen 1 waar de apostel Paulus erop wijst dat God de heidenen - omdat zij zich tegen het natuurlijke licht in te buiten gingen aan geestelijke hoererij zoals afgoderij en atheïsme - gestraft heeft met hen over te geven aan gruwelijke vormen van lichamelijke hoererij waaronder homoseksualiteit. Het is met name prof. T.H. van den Honert die hierop uitdrukkelijk de aandacht gevestigd heeft in zijn geschrift De gruwelijkheid en verfoeilijkheid der hoererij dat hij in 1730 vrij kort na het plotseling openbaar komen van een reeks gevallen van homoseksualiteit in ons land, ter waarschuwing uitgaf. We laten hem zelf hierover uitvoerig aan het woord: "De onnatuurlijke zonde, onlangs onder ons ontdekt, schijnt mij toe niet alleen een allerverfoeilijkste zonde te zijn, maar bij ons ook aangemerkt te moeten worden als een rechtvaardige straf van God - Die wel meer gewoon is zonden met zonden te straffen - over ons land vanwege de hooggaande en hemeltergende zonden die daarin de overhand genomen hebben. In welke gedachte ik zeer bevestigd word door de apostel Paulus die in het eerste hoofdstuk van zijn brief aan de Romeinen deze onnatuurlijke zonde als een straf over de Godtergende zonden van de mensen te boek gezet en verklaard heeft. Zijn woorden zijn: 'Zich uitgevende voor wijzen, zijn zij dwaas geworden, en hebben de heerlijkheid des onverderfelijken Gods veranderd in de gelijkenis eens beelds van een verderfelijk mens en van gevogelte en van viervoetige en kruipende gedierten. Daarom heeft hen God ook overgegeven in de begeerlijkheden hunner harten tot onreinheid, om hun lichamen onder elkander te onteren. Als die de waarheid Gods veranderd hebben in de leugen, en het schepsel geëerd en gediend hebben boven den Schepper, Die te prijzen is in der eeuwigheid. Amen. Daarom heeft hen God overgegeven tot oneerlijke bewegingen; want ook hun vrouwen hebben het natuurlijk gebruik veranderd in het gebruik tegen nature; en insgelijks ook de mannen nalatende het natuurlijk gebruik der vrouw, zijn verhit geworden in hun lust tegen elkander, mannen met mannen schandelijkheid bedrijvende, en de vergelding van hun dwaling [kanttekening: "Dat is, de rechtvaardige straf van hun afgodendienst of het rechte loon"; AV], die daartoe behoorde, in zichzelven ontvangende. En gelijk het hun niet goedgedacht heeft God in erkentenis te houden, zo heeft hen God overgegeven in een verkeerden zin, om te doen dingen die niet betamen' (Rom. 1:22-28).Als we nu eens met een ernstig oog overwegen 's lands hooggaande en hemeltergende zonden - gelijk de hoge overheden in hun biddagsbrieven met alle recht gewoon zijn die [zo] te noemen - welke noch door de Goddelijke oordelen die ons zo zwaar gedrukt hebben en nog drukken (...), noch door de Goddelijke zegeningen die God over ons, onwaardigen, zo rijkelijk uitstort, verbeterd en weggenomen zijn. Wat kunnen we dan van deze onnatuurlijke gruweldaden anders denken dan dat God om onze onbekeerlijkheid en omdat wij weigeren Hemin erkentenis te houden, deze gruwelijke en verfoeilijke mensen onder ons heeft overgegeven in 'een verkeerden zin, om te doen dingen die niet betamen'. Teneinde wij, die én Gods zegeningen én Zijn oordelen tot nog toe in de wind geslagen en veracht hebben, door deze gruwelen van welke de natuur zelf een afschrik heeft, mochten wakker worden om onze bekering toch niet langer uit te stellen, maar met verschuldigde boetvaardigheid te verhaasten. Opdat we naar onze hardigheid en onbekeerlijk hart niet voortvaren Gods toorn als een schat te vergaderen tegen 'den dag des toorns en der openbaring van het rechtvaardig oordeel Gods', en God niet genoodzaakt wordt dit goede land dat Hij ons gegeven heeft, naar het strenge en onveranderlijke van Zijn gerechtigheid om te keren en daarover met vlammend vuur wraak te doen, gelijk Hij om deze gruwelen over Sódom en Gomórra - ons ter waarschuwing - gedaan heeft.Als ik deze dingen dus bij mijzelf overwoog, werd mijn geest over de aanhoudende zonden in ons land in mij zeer ontstoken en ik vond mij gedrongen om ter waarschuwing van mijn landgenoten en medeburgers te voorschijn te komen en hun de gruwelen van hun Godtergende zonden in de zonde van hoererij, als in een voorbeeld [in dit boek] voor te stellen, opdat ze mochten [op dezelfde wijze] alle de overige zonden die ons lieve vaderland voor God schuldig maken, overwegen. Of mogelijk God gave dat de inwoners van het land het gruwelijke en verfoeilijke van hun ongerechtigheden ziende, zich voor God vernederden en door ware boete en bekering als wezenlijke en levendige vruchten van het heilvattend en hartreinigend geloof in Christus, van die afstand deden en vervuld werden met allerlei vruchten der gerechtigheid die Gode aangenaam zijn in Christus Jezus, onze Heere, en die door Hem tot prijs en heerlijkheid van God zijn (Fil. 1:11)" 24) . Een roepende zonde Het doorbreken en heersen van de zonde van homoseksualiteit in ons land vormt niet alleen op zichzelf een oordeel, het roept bovendien, vooral omdat deze zonde zoals in Sódom, onder ons openlijk uitgesproken en gepraktiseerd wordt en ook van overheidswege toegelaten en verdedigd wordt, sterk de oordelen Gods over ons land op (Gen. 4:10; 18:20 en 19:13). Ook daarop wijst ons de Schrift. Want met name vanwege deze en dergelijke gruwelijke zonden heeft God de Kanaanieten uit het land Kanaan verdreven (zie Leviticus 18:24-28) en vooral om deze zonde heeft Hij Sódom en Gomórra en de omliggende steden omgekeerd en met vuur en zwavel verbrand (zie Genesis 19:1-29). De verdelging van deze steden heeft God uitdrukkelijk, zoals de apostelen Petrus en Judas ons laten weten, tot een voorbeeld willen stellen van Zijn rechtvaardige toorn en straf over zulk een goddeloosheid (2 Petrus 2:6; Judas 7).Hoe hoogst ernstig is dan de situatie waarin Nederland zich thans bevindt! Toen in 1730 plotseling relatief zeer veel gevallen van homoseksualiteit openbaar kwamen in ons land, werd van overheidswege de ernst van de situatie beseft. In de biddagsbrief van 1731 schreven de overheden dat het nu te vrezen was dat hierdoor"Gods lankmoedigheid, te lang getergd, wel eens een einde zou kunnen nemen en dat Zijn zeer te duchten oordelen over ons lieve vaderland uitgestort zouden kunnen worden, tenzij die door berouw en bekering met vasten en bidden, tiaar Gods oneindige genade, worden voorgekomen en afgewend" 25 KDe situatie waarin Nederland nu verkeert, is nog vele en vele malen ernstiger dan toen. Bijna massaal hebben wij ons nu van de God onzer vaderen en van Zijn geboden afgekeerd. Een uitbarsting van goddeloosheden heeft plaatsgevonden en vindt plaats. Zeer vele zonden worden in ons land niet of bijna niet meer gestraft. Voor de gruwelijke zonde van homoseksualiteit wordt door onze overheid zelfs actief vrij baan gemaakt, zoals we zagen. "Wanneer de overheid zulke gruwelen niet straft, dan moet God Zelf het doen, opdat men zie en wete hoezeer Hij er Zich over vertoornt", aldus ds. C. Mel 26) . Door het volop bedrijven van homoseksualiteit en door zovele andere gruwelen meer waaronder afgoderij, atheïsterij en het ontheiligen van Gods Naam en dag, tarten we als land en volk Gods lankmoedigheid en roepen wij Zijn oordelen over ons in. Eerdere oordelen - we denken onder andere aan de Eerste Wereldoorlog, de Tweede Wereldoorlog en de Watersnood van1953, maar ook aan allerlei ziekten en pestilentiën zoals MKZ, varkenspest enz. - hebben ons in het algemeen gesproken helaas niet tot bekering geleid, maar tot verharding; wij maken het nu erger dan ooit tevoren. Is het dan geen wonder, ja, een groot wonder dat Nederland nog bestaat, dat wij door Gods rechtvaardige oordelen nog niet weggevaagd of weggevoerd zijn? Het zijn alleen de goedertierenheden des HEEREN, dat wij nog niet vernield zijn, dat Zijn barmhartigheden nog geen einde hebben (Klaagl. 3:22)!Gods lankmoedigheid zal echter niet altijd duren. Wanneer wij de maat vol gezondigd hebben, zullen Zijn oordelen komen, tenzij wij ons nog bekeren. Beseffen we wel hoe dichtbij de oordelen Gods kunnen zijn? Het mocht ons nog doen haasten en spoeden om onze ziel nog door genade als een buit te mogen uitdragen vanonder de oordelen, en tevens Daniels raad gedaan aan de koning Nebukadnézar nog ter harte doen nemen: breek uw zonden af door gerechtigheid en uw ongerechtigheden door genade te bewijzen (...), of er verlenging van uw vrede mocht wezen (Dan. 4:27). Ten besluite De zonde van homoseksualiteit moeten we dus op grond van Gods Woord scherp veroordelen, maar dit geeft niemand een vrijbrief om homoseksuelen uit te schelden, weg te pesten of aan hen de burgerlijke beleefdheid te onthouden, want wie dat doet, handelt geheel in strijd met het gebod, onze naasten lief te hebben als onszelf. Ook past ons geen verheffing boven de homoseksuele naaste. Veeleer mochten we ter harte nemen wat ds. C. Mei opmerkt in zijn boek Het gruwlyk Sodom gestraft (1731): "O Christenen! Wie staat, zie toe dat hij niet valle. Verlaat u niet op uw krachten, maar denkt, als God de hand van u aftrekt, dat gij dan bekwaam zijt om in de grootste zonden te vallen. Bicl derhalve God dag en nacht dat Hij u niet wil verlaten, maar versterken in de Geest naar de inwendige mens" 27 KIn dat boek van ds. Mei is ook het volgende gebed te vinden, waarmee we ten slotte dit artikel toepasselijk willen beëindigen: "O Israëls God! Machtige Beschermer van de vromen! Gij denkt aan ons eer wij naar Uw hulp omzien en wilt U laten vinden van hen die Uw aangezicht zoeken. Deze wereld is een rechtschapen Sódom waarin allerhande zonden en gruwelen in zwang gaan. Zij neigt zich ten ondergang en alles wordt in deze laatste dagen hoe langer hoe erger. Het schijnt, o Heere, of de algemene avond der wereld aankomt en of de grote dag van Uw toorn op handen is op welke Gij het Sódom der wereld wilt laten vergaan. Ach, Heere!, het hoopje Uwer rechtvaardigen staat in de poort van Uw voorhoven en verlangt naar Uw verlossing. Laat dan ook Uw heilige engelen bij ons inkeren op de gevaarlijke avond van de wereld wanneer Uw vijanden woeden, en laten zij ons bewaren en beschermen voor alle kwaad. Trek toch Uw hand niet van ons af en laat ons nimmer kwaad doen opdat er het goede uit voortkome. Verleen ons ook de genade dat wij onstraflijk mogen wandelen, midden onder een krom en verdraaid geslacht van de kinderen van deze wereld, opdat wij ons geweten rein mogen behouden. Wanneer eindelijk ook de avond van ons leven aankomt, op welke de satan zijn uiterste macht in het werk zal stellen en de dood als de koning der verschrikking op ons zal willefi aanvoeren, zo open het (...) huis van het lichaam voor onze zielen en laat haar door de engelen gedragen worden in Abrahams schoot. Amen" 28) .Noten: 1) 'Ik ga homo's geen hand geven'. Minister Plasterk bezoekt 40.000 e voorlichtingsles COC, in: RD, 19 juni 20072) Zie: In het Spoor, julinummer 1999, p. 129-131 en julinummer 2000, p. 96-1033) A. Royaards, Nodige en tydige waarschouwing tegens de gemeenschap aan Sodoms grouwelyke zonde en vreeselyke straffe, 1731, p. 11. Deze preek heeft hij gehouden op de biddag van 28 februari 1731. De aangehaalde citaten uit dit werk zijn herspeld.4) 'Brussel dreigt Polen vanwege stigmatisering van homo's', in: RD, 26 april 20075) Geciteerd bij: L.J. Boon, 'Dien godlosen hoop van menschen'. Vervolging van homoseksuelen in de Republiek in de jaren dertig van de achttiende eeuw, 1997, p. 2396) 'Homohuwelijk' en Adoptie door homoparen. Bijdrage SGPfractie Tweede Kamer, 5 september 2000, z. p.7) Royaards, a.w., p. 13 8) Royaards, a.w., p. 249) J. Douma, 'Homofilie', in: Ethisch Kommentaar, dl. 1, 1973, p. 15, 62, 6410) Royaards, a.w., p. 20-2111) H.C. van Byler, Helsche boosheit of grouwelyke zonde van sodomie, 1731, p. 165, 179-18012) L. Beels, Sodoms zonde en straffe, 1730, 69-70 13) L.J. Boon, 'Dien godlosen hoop van menschen', 1997, p. 327 14) Zie ook: Douma, a.w., p. 2115) 'Geen bezwaren tegen boot met homojongeren', in: RD, 16 maart 200716) 'Poolse minister haalt uit naar homoparade', in: RD, 2 april 2007 17) 'Bunschoten telt meeste bezwaarde ambtenaren', in: RD, 2 april 200718) 'Kamer: Geen uitstel adoptiewet homoparen', in: RD, 23 mei 2007 en 'Kamer duldt geen uitstel homoadoptie', in: RD, 30 mei 200719) 'Kamer boos dat scholen homoblad weigeren', in: RD, 11 oktober 2004 en 'Geen invloed van minister op Expreszo', in: RD, 12 oktober 200420) 'Kritiek op refoschool om homoseksualiteit', in: RD, 5 maart 200521) 'School mag homo niet weren', in: RD, 15 juni 2007. Zie ook: 'Commentaar' en 'School moet alert zijn op homobeleid', in: RD, 16 juni 200722) 'Bonaire wil geen homohuwelijk', in: RD, 13 maart 2007; 'Bonaire niet te dwingen tot homohuwelijk', in: RD, 14 maart 2007, ; 'Fel verzet op Aruba tegen homohuwelijk', in: RD, 17 maart 2007; 'Einde juridisch gevecht over homohuwelijk Aruba in zicht', in: RD, 12 april 2007 en 'Homohuwelijk Aruba blijft verboden', in: RD, 14 april 200723) 'Kabinet let op discriminatie van homo's in Polen', in: RD, 6 april 200724) T.H. van den Honert, De grouwlikheid en verfoeyelikheid der hoerery, 1730, p. 3-6 (herspeld)25) N.C. Kist, Neêrland's bededagen en biddagsbrieven, dl. 2, 1849, p. 321-322 (herspeld)26) C. Mei, Leeven der Patriarchen, dl. 1, 2 e stuk, 1803, p. 751 (herspeld)27) C. Mei, HetgruwlykSodom gestraft, 1731, p. 215-216 (herspeld) 28) Mei, a.w., p. 216-217 (herspeld)

Uitgebreid zoeken

Uitgebreid zoeken

Standaard operator

Zoekwoorden

Datum

Bronnen

HOMOSEKSUALITEIT EN HOMO-EMANCIPATIE

Artikel niet beschikbaar

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 juli 2007

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 juli 2007

Ook interessant voor u