Potten met pit

Leuk: eigen „lime"
De zeer geurige groene citrusvuchtjes die ,,lime" heten kunnen heel goed uit zaad worden gekweekt en komen soort-echt terug, wat niet gezegd kan worden van sinaasappels, gewone citroenen, pomelo's uglies en grapefruits. Deze zijn alle veredeld op een onderstam, en de zaden zijn dus niet soort-echt, maar geven,, wilde moeders", net zoals uit de pitten van veredelde kersen alleen de wilde oermoeder Prunus auium gekweekt kan worden.
Omdat limes nogal kostbaar zijn en lang niet overal te koop, is het echt fantastisch om op den duur van een eigen boompje te kunnen oogsten. De plantjes die u kweekt wèl als ,,kuipplant" behandelen: dat wil zeggen's zomers buiten, 's winters vorstvrij, maar luchtig binnen.

Zoete vrucht - snelle pit
Wie trosjes verse lychee's fLitchi chinensis) of rambutan's (Naphelium hppaceum) kan kopen, moet hopen dat ze niet al te lang over hun verre reis uit de tropen hebben gedaan, want het zaad moet heel,, vers'' worden gezaaid. Geniet dus ook niet te lang van de mooie vruchten op de schaal, maar eet ze snel op en geniet van het zoete vruchtvlees én van het feit, dat u kans hebt dat de verse pit in haar potje al binnen 14 dagen kiemt! Stop drie pitten tegelijk in een potje goede grond, maak deze vochtig, bind met een elastiekje een transparant plastic zakje over de pot en controleer af en toe of de grond nog vochtig is. (Niet kletsnat maken!). Geef potten met deze en dergelijke gezaaide pitten een licht plekje, maar zet ze niet in de volle zon.

Appeltjes vol zaad
De granaatappel is een vrucht die eigenlijk helemaal gevuld is met zaad, ,, verpakt" in een zoet en zacht omhulsel. Dat zaad wordt doorgaans méé opgegeten, maar als u een paar zaadjes in potten stopt, hebt u heel veel kans op jonge plantjes van de Punica granatum, zoals het gewas officieel heet. Het worden aardige struikjes met vrij fijn blad en rode bloemen.
Bij tamelijk veel zaadhandelaren is er zaad van te koop en de bloemist biedt soms kleine struikjes als kamerplant aan. Of u ooit echte granaatappeltjes aan zo'nstruikje krijgt, hangt af van de omstandigheden die u de struikjes kunt bieden. In een wintertuin zal het wel lukken, en misschien ook op den duur in een grote kuip die u in de zomermaanden buiten zet op een zonnige plek en die 's winters een vorstvrij, maar licht en luchtig plekje binnen krijgt.

Wintergroene mispel
De wat zure, maar frisse vruchten van de Japanse mispel, die ook wel,, loquat" wordt genoemd, hebben pitten die héél makkelijk op voornoemde manier of in een kistje onder glas tot ontkiemen zijn te brengen. Ze groeien tot in Italië zomaar in de volle grond en zijn hier eigenlijk maar nét niet winterhard. U kunt het net als met vijgen dus wel proberen op een beschut plekje voor een muur en dan ' s winters goed inpakken met rietmatten.
De struiken die op den duur boompjes worden zijn bladhoudend oftewel wintergroen. Dat wil zeggen dat ze een plek waar alleen avondzon komt prefereren boven een plaatsje voor een zuidmuur. Als in de winter de middagzon het blad beschijnt, moet dat blad verdampen. . . en uit bevroren grond kan het geen nieuw water aanvoeren. Dat is de reden waarom ook de Camelliajaponica en de eveneens bladhoudende Magnolia grandiflora hier slechts een kans van overleven hebben bij een westmuur waar alleen late zon komt.

De botanische naam van de Japanse mispel luidt Eriobotryajaponica en de boompjes krijgen op den duur grote toefen heel mooie beige knoppen, waaruit witte,,appelbloesem" komt bloeien. Het is dezelfde familie als onze appel, de Rosaceae. Het grootste probleem in ons klimaat is dat de bloei in het najaar valt en dat de vruchten pas in het voorjaar rijpen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen