Keer nochtans weder

Scherp heeft Jeremia de zonden van het volk aan de kaak gesteld. Met geen andere volken wilde de Heere zo handelen. Jeremia sprak: „De Heere trad met u in een verbond. Hij bracht u in een vruchtbaar land. Maar u verontreinigde het. Hoogten richtte u op. In het dal van Hinnom offerde u kinderen aan de Moloch. Gruwelijk. Welk volk heeft ooit zo gedaan? Maar u hebt de Heere verlaten en andere goden nagewandeld. U hebt gelonkt naar Egypte en Assyrië." Ja, zo heeft Jeremia gesproken. En in onze tekst zegt de Heere het zo: „Gij nu hebt met vele boeleerders gehoereerd, keer nochtans weder tot Mij". Kan het erger, het volk heeft overspel gepleegd. En toch zegt de Heere:,, Keer weder tot Mij". Hoe is het mogelijk? ,,Ja", zegt iemand, „dat komt, omdat God liefde is". Dat is zeker waar. Maar het klinkt in dit geval zo oppervlakkig. Want zoals het nu met het volk gesteld is, kan het eigenlijk niet terugkeren. Waarom niet? Voorafgaande aan onze tekst lezen we: ,,Zo een man zijn huisvrouw verlaat en zij gaat van hem en wordt eens andere mans, zal hij ook tot haar terugkeren? zou dat land niet grotelijks verontreinigd worden?" Wat betekent dit? Dan moeten we terug naar een echtscheidingswetinDeut. 24:1-4. Een man en een vrouw zijn met elkaar getrouwd. Echter, de man ontdekt iets schandelijks bij zijn vrouw. Hij geeft haar een scheldbrief. De vrouw trouwt opnieuw. Maar ook dit huwelijk loopt stuk. Weer wordt zij weggestuurd. Nu wil ze terugkeren tot haar eerste man. Kan dat? Neen, die man mag haar niet meer tot vrouw nemen, anders wordt het land verontreinigd. Trouwen, scheiden, weer trouwen, opnieuw scheiden en dan terugkeren tot de eerste man, 't is een gruwel in Gods oog. Zelfs de scheldbrief is van het begin niet geweest. Zo hoog houdt de Heere het huwelijk. Want het is een scheppingsordening. Daaraan valt niet te tomen. Daarom mocht de gescheiden vrouw niet tot haar eerste man terugkeren. De wet verhinderde dit. Krachtens Gods recht was dit niet mogelijk.

Daar is nog een reden waarom de vrouw niet mocht terugkeren tot haar eerste man. Het huwelijk mag een afschaduwing zijn van het verbond tussen de Heere en Zijn volk. En mocht Israël als bruid zich van de Heere afwenden? Neen, het volk had uit liefde tot haar Man, de Heere, naar Zijn wetten te leven. Hem lief te hebben boven alles en Zijn stem gehoorzaam te zijn. Maar heeft ze haar Man liefgehad? Is ze Hem gehoorzaam geweest? ,,Gij nu hebt met vele boeleerders gehoereerd," spreekt de Heere. Erger en pijnlijker in een huwelijk is er toch niet. En toch klinkt het; ,,keer nochtans weder tot Mij". Is dat niet wonderlijk? Ja, is dit niet onmogelijk? Want we hoorden zoeven, dat het volk volgens de huwelijkswet niet kon terugkeren. De eerste man moest de deur voor zijn overspelige vrouw gesloten houden. Dus naar Zijn wet, zou de Heere voor Zijn volk de deur gesloten moeten houden. En dan toch hier die oproep om terug te keren? Strijdt dit niet met Zijn wet?

Lezers, de Heere handelt eigenlijk nog zo. Wij mogen waarschijnlijk allen wel het teken van het verbond aan ons voorhoofd dragen. Rijk heeft de Heere betekend en verzegeld wie Hij voor ons wil zijn. Maar in alle verbonden zijn twee delen begrepen. Zo worden wij van God door de doop vermaand tot een nieuwe gehoorzaamheid. Maar wat brengen wij ervan terecht? Krijgen we hier in het volk van Juda niet als in een spiegel te zien? We zijn verlaters van de Heere, overtreders van Zijn wet. Van onze kant plegen we echtbreuk op echtbreuk. Hebben we zo al ons leven gezien? Ook van ons moet de Heere zeggen:, ,Gij nu hebt met veel boeleerders gehoereerd". Nogmaals, kan het erger? En toch zegt Hij hetooknu: ,,keer nochtans weder tot Mij". Is dit dan niet in strijd met Zijn huwelijkswet? Neen. Gode zij dank, neen, omdat daar is die Middelaar van het verbond. Hij heeftin mijn plaats de huwelijkswet gehouden. Hij is Zijn Vader trouw gebleven tot het einde toe. Zelfs toen Zijn Vader Hem veriiet (!), riep Hij het nog uit:,,Mijn God, Mijn God". En omdat Hij trouw is gebleven en zo de huwelijkswet heeft vervuld, kan God het uitroepen:,, keer nochtans weder totMij". Zo wordt het één machtige en indringende oproep, lezers, om u tot Christus heen te wenden.

D'aarom, hoereerders, wetsovertreders: Gods recht houdt u tegen, dan kan het niet; nochtans: in Christus is daar een geopende deur. Hij is getrouw gebleven tot het einde toe. En in Hem ziet de Vader u aan alsof u nooit overspel gedaan hebt. In Christus roept God boeleerders. Onbegrijpelijke zondaarsliefde. Zo slecht kunt u niet zijn, of daar is een geopende deur in Christus Jezus. En als we hier iets van gaan verstaan, komen we ook achter een ander geheim. Hoe komt het, dat mij die Deur is geopend, terwijl anderen eraan voorbij gaan? Achter het verbond zit het welbehagen Gods. Daarom maakt mijn ontrouw Zijn verbond niet teniet. Hier komt de troost van de verkiezing naar voren. Maar we zien dit pas van achteren. De Heere verwerkelijkt Zijn verkiezing in de weg van het verbond, in de weg van de nodiging. Daarom, o zondaar, hoor nog Zijn stem:
„Keer nochtans weder tot Mij".

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen