Slapeloze nachten...

Wat ligt er een rijke zegen in onze slaap! Dit geldt zeker de gezonde mens. Hoe vermoeid we ook zijn, de verfrissende kracht van de slaap doet ons doorgaans weer uitgerust opstaan. En wat komen de klachten los, wanneer een goede slaper ook eens een keer de slaap niet vatten kan. Dan is Leiden in last! Maar de zegen van de slaap geldt zeker niet minder de zieke mens. Vooral naarmate de rust van de slaap noodzakelijker wordt voor het.herstel. Zij die met zieken omgaan, weten van de vele gebeden tot God om een ogenblik werkelijk te mogen rusten en slapen. Als Jezus in Johannes 11 tot de discipelen zegt, dat Lazarus slaapt, is hun eerste reactie dat Lazarus dus weer gezond aan het worden is. Onze slaap een zegen: Wie zou het ontkennen? Een zegen, waarvoor gebeden wordt, net als voor eten en drinken. Dan doet de Heere meer dan eens wonderen aan vermoeiden, en geeft Hij soms in één uur,,geheiligde slaap" meer verkwikking dan dooreen hele nacht. Gelukkig, wanneer dan ook in ons leven het lied van blij ontwaken gekend wordt: ,,Ik lag, en sliep gerust, van 's Heeren trouw bewust, tot ik verfrist ontwaakte. . ."

Maar dit alles neemt niet weg, dat de bijbel ook spreekt van doorwaakte nachten. Sterker nog: in de bijbel blijkt, hoe de Heere juist de nacht meermalen gebruikt tot onderwijs aan de Zijnen. In de nacht toch trekt het leven van alle dag zich terug; verhult zich in schaduwen van donkerheid en duisternis. Ontstaat er de stilte, waarin harten leren fluisteren: ,,Ik zal horen, wat God de Heere spreken zal. . ." Daarom mag voorzichtig de vraag gesteld, of het altijd winst is, als wij nooit één uur wakker liggen. Des nachts, zegt de psalmdichter, onderwijst hem de Heere.

Iets dergelijks vinden wij ook in de tekst hierboven. ,,Als ik Uwer gedenk op mijn legerstede, zo peins ik aan U in de nachtwaken. . ." Nachtwaken staat hier in het meervoud. Een nachtwake duurt drie uur. De dichter ligt dus nog al even wakker! Willen we daar eens aan denken in slapeloze uren? Ook onze zieken, als in slapeloze nachten hunkerend wordt uitgezien naar' t morgenlicht. Het hart vol angst en zorgen wacht op de Heere, sterker nog dan wachters op de morgen! vJebruikt de Heere nog niet juist de stille uren van de nacht? Stilte is zo onmisbaar voor het geestelijk leven. Wat heeft Jezus zijn doorwaakte uren gekend. Vaak wellicht, omdat Hij, als echt mens, niet slapen kon. Ook, omdat Hij niet slapen wilde, hoewel bezwaard en vermoeid in ons vlees. Overdag lerend in de tempel; 's nachts op de berg om te bidden, gemeenschap zoekend met de Vader. . . Dit waken bracht Hem in Zijn laatste levensnacht naar Gethsémané, terwijl Zijn jongeren sliepen.

Hoe streed Hij daar Zijn strijd alleen! Zijn door Zijn doorwaakte nachten reeds onze slapeloze uren geheiligd, zodat ze zin en inhoud kregen? De Heilige Geest geeft toch geen geestelijk leven dat als een jas wordt uitgedaan, als de nacht komt? Het trekt toch mee, ook de nachten in, en dóór. . .

Wie verwikkeld raakt in de vragen tussen God en een mensenhart, kan maar niet altijd dit van zich afzetten tegen de nacht, en welgemoed inslapen. De vragen van zonde en genade grijpen diep in. Trouwens, waar de liefde van Christus in de harten wordt uitgestort, is het geen last eens wakker te liggen van weelde, die God door Zijn Geest bereidt. U begrijpt wel, dat wij niemand slapeloosheid toewensen. Werkelijk, echte slapeloosheid, het is gewoon een ramp! Maar wel mogen wij elkaar iets van dat heilzame wakker liggen toebidden, waar de dichter van psalm 63 over spreekt, 't Is immers vaak een levenstrek van de kinderen des Heeren in de bijbel. Wie zou dat ontkennen?

Klent u ook van die onvruchtbaar-doorwaakte nachten? Van woelen en bezig zijn, met zorgen en moeiten, totdat u ontwaakt uit een rusteloze slaap? Dan, wanneer in al ons wakker liggen niet één gedachte zelfs maar bestemd was voor God; geen gebed in alle warreling van gedachten omhoog ging, omdat alles bleef draaien in de enge kring van eigen ik, wat is daarvan te verwachten? Wie komt er dan nog uit? Wilt u in zulke nachten nog eens denken aan psalm 63, en in stilheid het gebed richten boven alles, wat wakker houdt uit, tot Hem, Die ook wakende is in de nacht en het geroep van de slapelozen hoort!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen