Wat is curettage?

Curettage is een ingreep waarbij de binnenbekleding van de baarmoeder met behulp van een speciaal instrument, een soort scherpe lepel, curette genoemd, wordt verwijderd. Inde volksmond wordt curettage ook wel,,schoonmaken" genoemd. Gewoonlijk wordt de ingreep door een vrouwenarts verricht, onder lichte algehele verdoving. Meestal is een ziekenhuisopname van een of twee dagen noodzakelijk, hoewel een curettage eventueel ook poliklinisch kan. Het is een zeer vaak uitgevoerde ingreep dooreen gynaecoloog. Veel nuttige informatie kan verkregen worden over het inwendige van de baarmoeder. Met de curette wordt dit orgaan, eigenlijk een holle spier in de vorm van een peer, aan de binnenkant leeggeschraapt en het daarbij verkregen weefsel wordt in het laboratorium onder de microscoop onderzocht.

Geen uitstrijkje
Curettage is dus iets anders dan een uitstrijkje. Daarbij worden cellen van het oppervlak van de baarmoederhals geschraapt. Dit is een zeer eenvoudige pijnloze handeling, waarvoor geen verdoving nodig is. Een uitstrijkje kan gemakkelijk door de huisarts gemaakt worden. Zo'n uitstrijkje levert belangrijke infomatie op over de toestand van de cellen aan de oppervlakte van de baarmoederhals, een berucht gebied voor het ontstaan van kanker. Er wordt dus geen weefsel uit het inwendige van de baarmoeder weggenomen, daarvoor is curettage nodig. Meestal wordt curettage toegepast voor diagnostische doeleinden, met name als er sprake is van onregelmatig of abnormaal bloedveriies uit de baarmoeder. Heel vaak is dit gelukkig een onschuldig verschijnsel, maar het kan ook een symptoom zijn van een belangrijke afwijking in de baarmoeder. Hierbij denken we dan vooral bij oudere vrouwen aan een mogelijk kwaadaardige aandoening van het inwendige slijmvlies.

Afstoten
Onder normale omstandigheden treedt er bij de geslachtsrijpe vrouw ongeveer éénmaal per maand bloedverlies uit de baarmoeder op: de menstruatie. De menstruatiecyclus is het gevolg van een ingewikkeld samenspel tussen hersenen, eierstokken en baarmoeder. Onder invloed van hormonen uit het hersenaanhangsel (de hypofyse) komt eens per maand een eitje vrij uit één van de eierstokken en worden er hormonen geproduceerd, die zorgen voor de opbouw en rijping van het baarmoederslijmvlies. Als er geen bevruchting van het eitje optreedt, dalen na enige tijd de hormoonspiegels in het bloed en wordt het slijmvlies aan het einde van de cyclus afgestoten: de menstruatie. Het hiermee gepaard gaande bloedverlies kan van vrouw tot vrouw sterk verschillen, maar is bij dezelfde vrouw iedere maand ongeveer gelijk. Een onregelmatige menstruele cyclus kan zich voordoen bij jonge meisjes, bij wie het hormonale systeem nog niet is uitgebalanceerd. De menstruatie kan zelfs weleens enkele maanden wegblijven. Dit is een vaak voorkomend en volkomen normaal gebeuren. Er is dan ook geen reden tot ongerustheid of tot enige medische ingreep of behandeling. Bij het ouder worden wordt de cyclus in het algemeen wel regelmatig, zo niet, dan kan een arts geraadpleegd worden, b.v. als een gewenste zwangerschap uitblijft, want een onregelmatige cylus kan het gevolg zijn van een gestoorde eirijping (ovulatie).

Uit balans
Bij vrouwen in de overgang treedt er vaak ook onregelmatig bloedverlies uit de baarmoeder op. Dit is het gevolg van dalende hormoonspiegels in het bloed, de verschillende geslachtshormonen raken uit balans met als resultaat, dat de menstruatie van slag raakt. Er worden minder eicellen rijp en uiteindelijk stopt de produktie helemaal en treedt er geen menstruatie meer op. Bij de meeste vrouwen speelt zich dit proces af tussen het 45e en 55e jaar. De overgangsjaren zijn defintief achter de rug als zich minstens één jaar geen menstruatie meer heeft voorgedaan. Ieder vaginaal bloedverlies na die periode is reden tot een grondig medisch onderzoek, inclusief curettage, aangezien het een symptoom kan zijn van een kwaadaardige aandoening van het baarmoederslijmvlies.

Groei
Ook tijdens de overgangsjaren kan dit slijmvlies onder invloed van de hormonale veranderingen een abnormale groei vertonen. Dit uit zich soms in heftige vloeiingen. Meestal gaat het in deze omstandigheden om een goedaardige groei. Een curettage kan bij deze klachten niet alleen uitsluitsel geven over de vraag of er sprake is van een goedaardige of kwaadaardige groei van het baarmoederslijmvlies, maar draagt er ook toe bij, dat er een einde komt aan de overmatige vloeiingen, aangezien het overtollige weefsel wordt verwijderd. Behalve veranderingen aan het slijmvlies, kunnen bij curettage ook nog andere aandoeningen worden vastgesteld, zoals vleesbomen en poliepen. Beide zijn meestal goedaardige gezwellen, die aanleiding kunnen zijn tot abnormaal bloedverlies. Poliepen kunnen bij een curettage worden verwijderd, terwijl in het geval van vleesbomen de hele baarmoeder operatief wordt weggehaald (dit gebeurt dan wel op een later tijdstip).

Miskraam
Geheel andere redenen voor een curettage zijn onvruchtbaarheid en het optreden van een miskraam. Bij uitblijvende zwangerschap kan curettage extra informatie geven over de hormonale activiteit. Soms wordt er maar een klein stukje weefsel weggehaald in plaats van een curettage. Zo'n ingreep duurt maar een paar minuten en vindt poliklinisch plaats. Na een miskraam is curettage alleen nodig als er weefsel in de baarmoeder is achtergebleven, wat aanleiding kan zijn tot heftige vloeiingen en inwendige ontstekingen. Als een miskraam , .compleet" is, is het niet nodig te curetteren. Het is daarom belangrijk het verloren gegane weefsel te bewaren en door een arts te laten controleren. Ook een inwendig onderzoek kan nodig zijn om te constateren of een miskraam,,compleet" is. Als een vrouw dus na een miskraam flink blijft vloeien, is zonder meer verwijzing naar een gynaecoloog noodzakelijk. Na een curettage kunnen er buikkrampen optreden. Ook kan er enige dagen nog wat bloedverlies zijn. Complicaties in de zin van koorts, infecties, heftige pijn en overmatig bloedverlies komen gelukkig maar zelden voor. Het herstel verloopt vlot en een aantal dagen na de ingreep kunnen de normale dagelijkse activiteiten weer hervat worden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen