Schrijf een brief naar Zuid-Afrika

De correspondentie van Nederlanders met Zuidafrikaners loopt nog steeds goed. Hier volgen weer adressen van dames uit Zuid-Afrika die per brief van gedachten willen wisselen metu. Mevr. R. Roux, posbus 381, Kempton park 1620, SuidAfrika wil schrijven met een dame die tussen de 50 en 56jaaroudis. Mevrouw Roux is predikantsvrouw en houdt van gezellige lange brieven schrijven. Een vriendin van haar wil ook graag corresponderen. Ze is 65 jaar en heet mevr. J. van der Hoven. Haar adres is Moresby Landing 21, Mitchellstraat, PortElizabeth. 6001,Suid-Afrika. Een onderwijzeres van ± 45 jaar oud heeft door haar dochters ook de smaak te pakken gekregen. Ze schrijft: ,,My dogters is baie (heel, erg) in hulleskikmet die oulike penmaats". Nu wil zij ook graag schrijven, mevrouw H. Dreyer, Voortrekkerstraat 21, Edenburg, 9908, Suid-Afrika.

Weduwnaar
Een Zuidafrikaanse dame van 61 j aar zou graag met een weduwnaar willen schrijven. Ze pent al twee jaar met met twee Nederlandse vrouwen. In 1972 is haar man overleden en wellicht peilt een weduwnaar het beste de eenzaamheid die dan ontstaat. Zeis een gewone huisvrouw die van haar werk in huis houdt, terwijl ook borduren, breien en haken haar liefhebberijen zijn. Verderis ze (vreeslik lief vir) dol op dieren. Mevrouw A. Els, 172 Nederveen hoofweg, Leondale 1401, Transvaal, Suid-Afrika. Voor wie het nog niet weet: u schrijft gewoon een Nederiandse brief en ontvangt een ,,Suidafrikaanse" terug. Als u moeite met de taal hebt, kunt u het hardop lezen, dan begrijpt u vast wat er wordt bedoeld.

Politiek
Een lezeres schrijft: ,,Een dezer dagen kreeg ik weer een brief uit Zuid-Afrika. Helaas ben ik het adres kwijtgeraakt van de mevrouw die mij het adres van de vrouw uit Zuid-Afrika gaf. Daarom probeer ik via Terdege te laten weten dat wij nu ongeveer een half jaar contact hebben met een Zuidafrikaanse mevrouw en haar gezin, wat tot op heden prettig verloopt. Eens in de maand gaat er een brief van Nederland naar Zuid-Afrika en eens per maand ontvangen wij een brief uit Zuid-Afrika. Zo leer je ook een andere kant kennen, want in de vorige brief werd ons een heel stuk politiek uitgelegd en ga je toch weer een klein beetje anders tegen Zuid-Afrika aankijken. Want wat wij hier in de krant lezen zijn toch wel de negatieve dingen. Zo leer je de gewoonten van hun land wat beter waarderen. Daarom wil ik graag de mevrouw die dit geregeld heeft hartelijk bedanken en haar mededelen dat de correspondentie prettig vedoopt. Zelfs de kinderen maken er gebruik van om elkaar met hun verjaardag geluk te wensen. Ik hoop dat er nog meer mensen zo' n goed contact hebben kunnen opbouwen." Mevr. J. T. Woldendorp-Huisman, Bedum.

Zuidwest-Afrika
Gesina Oosthuizen uit Zuidwest-Afrika schrijft met mevr. J. L. Meijer uit Oude Tonge. Het leek laatstgenoemde leuk een stukje van de briefwisseling in Terdege op te nemen. Toen ze dit aan haar penvriendin voorstelde, schreef die speciaal daarvoor een briefje. Ook mevr. Meijer wil mevr. Schakel hartelijk danken voor het in contact brengen van Nederlanders met Zuidafrikaners. Hier volgt de brief van Gesina uit S. W. A.

En toe ontmoet ek Anke...
Dit was op pad uanafOkahandja na die plaas — sowat 90 km vér. Ons hetso pas die gewone Sondag erediens in die kerk op Okahandja bi gewoon, waarvoor ons ongeveer elke tweede Sondag inr. Met die pos op m; skoot in die kar blaai ek net vlugtig deur Die Voorligter— onsNG Kerk bladjie. Opeens vang my oog die versoek: 'n Dame uitNederlandsoek 'n korrespondent. Gretig lees ek die beriggie weer deur. Ja nee dit is regtig waar.  langverwagte geleentheid het gekom. My groot belangstelling om alle volke se alledaagse lewe te leer ken, is verantwoordelik vir die begeerte. Haastig skrf ek die briefie — sal SI) asseblief metmy korrespondeer? Met die eerste geleentheid na Okahandja word die briefie aan Anke in Nederlandgepos. Nou kom die eintlike wag. . .Hoelanksaldit neem voordat sy antwoord? Het sy nie noual reeds iemand anders gekry nie? Mael die vrae, waarop daartoe nie 'n antwoord kom nie. Veel, veel goueras watekin m stoutste drome uerwag het, kom die antwoord. Asemberowend mooi is die kleure van die seëls op die brief uit die vér land. Gretig lees ek dit eers vlugtig deur. Die taal is vreemd dog bekend. By sommige woorde steek ek werklik vas. Probeer dan weer stadig en met sorg word die hele brief gelees. Die woorde wat heel vreemd is, wat beteken dit tog? Wag ek sal maar vra. Baie gou beantwoord ek dan die briefie. Haastigen oórgretig om uan my land Suidwes Afrika te vertel. Alles moet meteens gewys word, gesê word. Weer wag ek alte haastig op die volgende brief. Hoe wonderlik was Anke se reaksie. En wonderlik! Ook sy was haastig om van my te verneem! Wattermooi woorde. Met aandag lees ek elke briefie. Hoe liefdevol gesels sy oor haargesinnetjie, hoe pragtig is die familieband waarvan ek lees uit die vér land. Hoe bly, bynajaloers lees ek van die oggendkoffie by haarouerhuis wat hullesaam kan geniet. Wat 'n kosbaarheid, om met alby hande vas te gryp en te bewaar. Met die eerste brief al kom ekagter dat Anke en haar man ongeveer my eie einders se ouderdom moet wees—ofdalkselfs nog jonger. Watnou?Dalk'n generasiegaping? Maar nee, die basiese dinge wat vir elke mens belangrik is, is ons band oor die groot afstand, die liefde vir ons God en ons medemens.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen