Kun je allergisch zijn voor voedsel?

Zowel kinderen als volwassenen kunnen klachten hebben als gevolg van het niet goed kunnen verdragen van bestanddelen uit ons voedsel. Er kan dan inderdaad sprake zijn van allergie. Zoals een hooikoortspatiënt niesbuien en een verstopte neus krijgt na contact met stuifmeel, kan iemand die een voedselallergie heeft allerlei uiteenlopende klachten krijgen na het eten van een bepaald soort voeding. Vooral mensen die aanleg hebben tot allergisch reageren, zoals hooikoorts-, astma-, en eczeempatiënten, hebben vaker last van voedselallergie. Dit kan zich dan uiten in de vorm van buikpijn of diarree, maar ook kunnen er verschijnselen zijn zoals jeuk, galbulten, verstopte neus, eczeem, opgezette oogleden, kortademigheid of aandoeningen van het mondslijmvlies, bijvoorbeeld een branderig gevoel in de mond of steeds weer terugkerende zweertjes (aphten). Welke klachten zich voordoen hangt onder meer af van het soort eten 

Groenten
Welke voeding geeft nu vooral aanleiding tot allergische reacties? Allereerst staat fruit erom bekend dat het klachten kan geven van aphten, maar ook kunnen er darmstoornissen zijn. Opvallend is dat vooral hooikoortspatiënten allergisch kunnen zijn voor appels. Diverse soorten groenten, zoals tomaat, spinazie, bonen, aardappels, koolsoorten, ui, witlof, paprika, prei, andijvie, kunnen galbulten en maag-darmklachten geven. Heftige reacties worden vooral gezien na het eten van bonen. Zelfs bij de geur alleen al krijgen sommige mensen een astmaaanval. Bij een aantal groenten kan verhitting ervoor zorgen, dat de allergie veroorzakende eigenschappen minder worden of zelfs helemaal verdwijnen.

Noten en zuivel
Notenallergie is ook berucht. Bekende verschijnselen die vrijwel direct na het gebruik ervan optreden zijn jeuk, kortademigheid en buikpijn. Mensen met een noten- allergie reageren vaak ook slecht op krenten en rozijnen. Soms hebben ze een hardnekkige hoest met keelschrapen: het zogenaamde studentenhaversyndroom. Frequent voorkomend is allergie voor zuivelprodukten. Vooral bij kinderen komt dit voor. Er is dan sprake van allergie voor melkeiweit, met klachten van buikpijn en diarree. Schaaldieren, zoals mosselen, oesters, kreeft, garnalen, kunnen heftige reacties geven in de vorm van benauwdheid, jeuk, huiduitslag en opgezette oogleden. Allergie voor vis en voor vislucht kan een astmaaanval uitlokken. Van de verschillende vleessoorten is varkensvlees berucht. Waarom dit veel vaker nare reacties geeft dan rundvlees is niet bekend. Tot slot is er dan nog de allergie voor kruiden en specerijen (Chinees-Indisch eten!) met vooral verschijnselen van jeuk, galbulten en kortademigheid, en voor meelprodukten (o.a. boekweit in pannekoekbeslag).

Chemische verbindingen
Behalve allergie veroorzakende bestanddelen, bevat ons voedsel ook een groot aantal chemische verbindingen of krachtige enzymen, die symptomen kunnen geven die sterk lijken op die van voedselallergie. Er zijn mensen die extra gevoelig reageren op sommige stoffen vanwege een zekere erfelijke aanleg. Er kan bijvoorbeeld sprake zijn van een nare reactie op toegevoegde kleur- en smaakstoffen. Hetzelfde geldt voor voedingsmiddelen die veel histamine bevatten, zoals varkensvlees, spinazie, zuurkool, tomaten, kaas, witte wijn, tonijn en ansjovis. Vooral oude kaas bevat veel histamine. Chemische stoffen die veel in werking en structuur lijken op histamine, treffen we aan in chocolade, rode wijn, banaan en sommige noten en bonen. Andere chemische verbindingen in het eten kunnen weer histamine vrijmaken in het lichaam, zoals kruiden en alcohol.

Allergie of intolerantie
Het blijkt dus, dat de symptomen van voedselallergie en die van het niet goed kunnen verdragen van bepaald eten (voedselintolerantie) sterk op elkaar lijken en vrijwel niet uit elkaar zijn te houden. Hoewel de verschijnselen vrijwel gelijk zijn, is het onderliggende mechanisme totaal anders. Bij allergie spelen reacties met antistoffen tegen het betreffende voedsel een rol, waarbij o.a. histamine vrijkomt; bij intolerantie voor voedingsbestanddelen zijn chemische stoffen in het voedsel (o.a. ook histamine) verantwoordelijk voorde klachten. Allergie is aan te tonen met behulp van priktesten in dé huid, waarbij het te testen voedselextract in de huid gekrast wordt. Als er sprake is van allergie, zal er na ongeveer 20 minuten een rode plek ter plaatse verschijnen. Als aanvulling op deze tests kunnen antistoffen in het bloed onderzocht worden. Dit onderzoek is echter veel minder betrouwbaar dan de huidtests.

Eiiminatiedieet
Als er sprake is van voedselintolerantie, is dit slechts aan te tonen door middel van een zogenaamd eiiminatiedieet: men laat bepaalde bestanddelen weg uit het dieet en wacht af of de klachten verdwijnen. Dit kan men natuurlijk ook doen in het geval van allergie. In de praktijk vallen de resultaten van zo'n eiiminatiedieet nogal eens tegen. Er kan allergie of intolerantie zijn voor meerdere voedselbestanddelen die dan ook nog voorkomen in ons dagelijks eten. Als het alleen maar gaat om het weglaten van bijvoorbeeld schaaldieren, ligt het allemaal een stuk minder gecompliceerd. De consument weet trouwens vaak helemaal niet wat er zoal in ons voedsel zit. Voorlichting op de verpakking is geen overbodige luxe. Soms is de hulp van een diëtiste noodzakelijk.

Medicijnen
Naast dieetmaatregelen kunnen medicijnen geprobeerd worden, niet alleen om klachten te voorkómen, maar ook om ze te bestrij den. Bekende middelen zijn de antihistaminica, die de werking van histamine tegengaan en die ook gebruikt worden bij bijvoorbeeld hooikoorts. In het geval van voedselallergie kan van de antihistaminica het beste het middel tinset gebruikt worden, ter bestrijding van de klachten. Wil men preventief iets doen, en is het om welke reden dan ook niet mogelijk om de voedselbestanddelen waarvoor men allergisch is te vermijden, dan is er nog het middel Nalcrom, waarvan vier keer per dag twee capsules ingenomen moeten worden. Dit middel blokkeert cellen die een belangrijke schakel zijn bij het ontstaan van allergische klachten. Wonderen moeten we er echter niet van verwachten. Voedselallergie blijft een ingewikkelde en moeilijk te behandelen aandoening.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen