Wat zegt de Bijbel over crematie?

Toen onze voorouders nog verzonken waren in het blinde heidendom, was het hun gewoonte hun doden te verbranden. Daarvan getuigden de hunebedden en grafheuvels. Welke reden zij daarvoor hadden is mij niet bekend. Eén ding is echter zeker: toen hier het Evangelie verkondigd werd is deze heidense lijkverbranding verdwenen. En sinds elf eeuwen begraven wij Nederlanders onze doden en verbranden ze niet. In onze eeuw is daar verandering in gekomen. Dat heeft ongetwijfeld alles te maken met de ontkerstening van ons volk. Een onlangs gehouden enquête wees uit dat ruim de helft van ons volk niet meer tot een kerkgenootschap gerekend wenst te worden. Wij keren helaas terug naar het heidendom. Het christendom is een minderheid. En gezien de leeftijdsopbouw van de christelijke kerken is te vrezen dat de christenen binnen korte tijd maar een kleine minderheid van ons volk uitmaken. De grote afval tekent zich duidelijk af.

Waarom?
Waarom is men er de laatste tientallen jaren steeds meer toe overgegaan om zich te laten cremeren? Een gedachte die aanvankelijk bij velen een rol heeft gespeeld is dat men daardoor de gedachte aan een leven na dit leven wilde uitbannen. Wie verbrand is, is weg. Men maakte zich zo gemakkelijker vertrouwd met de gedachte; „Dood is dood." Dat is natuurlijk een dwaze gedachte, want ook iemand die verbrand wordt, verdwijnt niet, maar keert net zo goed weer tot stof als iemand die begraven wordt. Het Woord van God zegt immers: ,,Stof zijtgij en tot stof zult gij wederkeren. '' Bij iemand die verbrand wordt heeft dat proces snel plaats. Bij iemand die begraven wordt langzamer. Maar in wezen maakt het in dat opzicht geen verschil. Maar het is zo waar, wat vader Hellenbroek in zijn vragenboekjezegt: Bij de mensen die zeggen dat er geen God, dus ook geen rechterstoel en hiernamaals is, is dit meer een wensen dan een dadelijk geloven. En die wens brengen ze onder meer tot uitdrukking door zich te laten cremeren. Anderen laten zich cremeren uit sociale en hygiënische overwegingen. Zij vinden dat in ons dichtbevolkte land begraafplaatsen te veel ruimte innemen en vinden het daarom beter zich te laten cremeren. Volgens hen maakt het niets uit, of men zich laat begraven of cremeren. Zij achten het in ieder geval een middelmatige zaak. Ook velen die zich christen noemen, laten zich daarom cremeren en de meeste predikanten hebben er geen bezwaar tegen aan een crematie mee te werken.

De Bijbel
Van het grootste belang is voor ons allen wat het Woord van God hierover zegt. Nu kan het Woord op meer dan één manier tot ons spreken. Er kan zijn een uitdrukkelijk gebod of verbod. Het Woord kan ook tot ons spreken door middel van voorbeelden die ons voor ogen gesteld worden. Bepaalde teksten waarin een uitdrukkelijk geof verbod ten aanzien van crematie worden uitgedrukt, zijn mij niet bekend. Toch heeft het ons al veel te zeggen dat overal waar het christendom het heidendom verdrong, gebroken werd met de praktijk van de lijkverbranding. Overal waar het Evangelie verkondigd werd, ging men de doden begraven. Niet zomaar natuurlijk. Want heel de Bijbel gaat ervan uit dat Gods kinderen hun doden begraven. Ook is duidelijk welk een grote waarde men hechtte aan een begrafenis. Jacob wilde in de spelonk van Machpela en niet in Egypte begraven worden. Hij zei: ,,Daar heb ik Lea begraven.'' Jozef gaf door het geloof bevel, aangaande zijn gebeente, dat het ook bij de kinderen van God werd begraven. Hoe zijn de Psalmen nog te verstaan, als wij onze doden niet meer begraven?

Voorbeeld
Maar het grote Voorbeeld is natuurlijk de Heere Jezus Zelf. Van Hem belijdt de kerk van alle eeuwen immers, dat Hij is gestorven en begraven. Hoe heeft Hij het graf van al Gods kinderen geheiligd als een laatste rustplaats waar hun stof wacht tot de bazuin zal klinken en zij door Zijn kracht zullen verrijzen, om dan eeuwig naar lichaam en ziel bij Hem te zijn. Denk ook aan 1 Korinthe 15, waar Paulus ervan spreekt dat ons lichaam gezaaid wordt in de aarde. Het is in en vanuit het Woord Gods zo vanzelfsprekend dat christenen begraven worden, dat een speciaal en uitdrukkelij k gebod geheel overbodig is. Wij kunnen de Schrift niet meer verstaan als wij weer overgaan tot de heidense praktijken van lijkverbranding. Daarom dient een christen, die Zijn Meester wil navolgen, zich verre te houden van deze praktijk. Daarom moet u duidelijk maken aan uw nabestaanden dat u nooit wilt, dat ze u laten verbranden. Het komt inderdaad voor dat kinderen hun ouders laten cremeren, terwijl ze wel weten dat vader en moeder daar bezwaar tegen hadden. Maar omdat er nooit duidelijk over gesproken is, doen ze het maar.

Niet bijwonen
Omdat cremeren een zo door en door onbijbelse zaak is en opkomt uit de geest van de tijd en de afval van God, is het mijns inziens ook niet goed als u een crematie bijwoont. Hoe moeilijk dat ook kan zijn, vooral als het nauwe betrekkingen geldt. Toch dient hier de keuze gemaakt te worden om liever met Gods volk kwalijk gehandeld te worden dan met de wereld mee te gaan. Eerlijk en hartelijk meeleven maar niet meegaan in onbijbelse praktijken is wel de moeilijkste weg, maar toch de enige weg waar zegen op rust. In Gods kracht kan men die weg gaan! l< />

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen