Shops en centers tasten middeleeuwse sfeer aan

Midden op liet plein weet ik ineens niet meer waar ik ben. Ik zie oude huizen, drommen toeristen met fotocamera's, motorbootjes in grachten en souvenirwinkeitjes met kant. Ja, dit is Brugge, maar is het ook België? Al lange tijd wilde ik de oude, Vlaamse stad bezoeken. De schitterende dertiende- en veertiendeeeuwse huizen, de reien (grachten), het Belfort en het stadhuis, om maar iets te noemen. Brugge dankt er al eeuwen haar aantrekkingskracht aan, waardoor velen zich kunnen vergapen aan de wonderlijke architectuur en de mooie musea. Maar hoe langer ik er rondloop en hoe mooier de gevels en het stucwerk, des te meer bekruipt me een vreemd gevoel. Ik mis iets... Het is de oudheid zelf. Schimmelige steegjes, vervallen hoekjes, onkruid en de geur van oud, rottend hout. Het is er allemaal niet. Alles is opgeruimd, gesausd en schoongeharkt. Weinig tastbare tekens van middeleeuwsheid en in de toren van het Belfort zelfs tl-licht om de toeristen te begeleiden bij de tocht over de trappen. Het is net een openluchtmuseum. Koetsen met paarden, de souvenirwinkeltjes en vooral veel shops, corners en centers. Het lijkt Nederland wel.

Handelsgeest
Nee, zo mooi als Brugge geweest moet zijn, zo onnatuuriijk kan het er op zaterdag zijn. En dat is opmerkelijk, want Belgische steden als Gent of Antwerpen hebben sfeer, rommelige, achteloze hoekjes, fabrieksruïnes, oude stationnetjes. In Nederland is dat allang verdwenen. Daar is iedere verloren vierkante centimeter al ontdekt door een projectontwikkelaar, die er een weg, een kantoor of een pretpark zal neerzetten. Zo niet in België, waar het wemelt van mysterieuze plekjes. Ruïnes, torentjes, kastelen. Ze zijn niet aangekondigd met borden, passen niet in een recreatie"centre", maar staan er nonchalant, als een klaproos in een zanderige berm. Brugge heeft z'n onverschilligheid verloren. De handelsgeest heeft de sfeer de nek omgedraaid en de stad schoongeboend en gepolijst voor het massatoerisme. In plaats van rottend hout ruik je er friet, braadworst en benzine.

Laken
Bedrijvigheid heeft Brugge altijd wel gekend. Na een plotselinge vloedgolf in de dertiende eeuw was de vesting ineens bereikbaar voor schepen met grotere diepgang. Zo kreeg Brugge toegang tot de Noordzee en werden er goederen gekocht, waaronder Engelse wol, waarvan het zo beroemde laken werd geweven. Dat laken werd de aantrekkingskracht voor de buitenlanders. Uit Lombardije, Spanje, Venetië en Engeland kwamen de kooplieden te voorschijn. Ze bouwden er de " natiehuizen" (handelskantoren) en maakten van Brugge een belangrijk handelscentrum en de grootste wisselmarkt ten noorden van de Alpen. Bankiers uit Italiaanse steden stichtten er hun filialen. In de vijftiende eeuw bloeide er de schilderkunst, die werd gesteund door hertogen en rijke kooplieden. Later kwam de lakenindustrie voornamelijk in Antwerpse handen en droegen de groeiende Hollandse koopvracht en de concurrentie van Amsterdam bij tot de langzame ineenstorting van deze nnachtige vestingstad.

Rondvaart
Vandaag de dag zijn er nog steeds veel vreemdelingen die de stad bezoeken. Niet om te handelen, maar om zich rond te laten rijden in een "touringcar" —een opgepoetste koets met paarden — of om te varen door de grachten. Zo'n tochtje met de boot is niet aan te raden. Ingepakt tussen andere nieuwsgierigen, zie je vanuit het bootje niet meer dan je wandelend langs de reien zou waarnemen. Het commentaar van de gidsstuurman is oninteressant en soms heel vervelend. En dat dan nog in vier talen ook. Nee, hoe mooi de stad ook is, het raakt me niet echt. Het zal wel aan mij liggen. Misschien dat ik het de volgende keer op een regenachtige dag, vroeg in de ochtend opnieuw moet proberen. Wie weet loop ik dan nog een verstrooide kannunik of een verdwaalde hertogin bij het Minnewater tegen het lijf,.. Gaat u zelf maar eens kijken. Want als u de sfeer niet zo belangrijk vindt, dan kunt u volop genieten van de schoonheid van Brugge. Met de leeftijd van de prachtige historische gebouwen is beslist niet gesjoemeld...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen