Fabriekssoep bepaald niet zouteloos Ü

Heerlijk, zo'n bordje pittige soep. Wie het zich gemakkelijk wil maken opent een blik of pakje en heeft binnen korte tijd een geurige, smakelijke vloeistof voor zich. Hebt u er wel eens bij stil gestaan dat de "pit" van dergelijke soepen vooral veroorzaakt wordt door zout? In de Consumentengids van januari staat het resultaat van een test van ongeveer veertig merken groentesoep uit pak en blik. Soms eet u per bord fabriekssoep een theelepel-met-kop smaakversterker en net zo veel zout. Dat is een aardig bergje. Het verschil tussen groentesoep uit blik en uit pakje bestaat meestal hierin dat de pakjes vrijwel nooit vlees (balletjes) bevatten. De soep in droge vorm bevat vaker suiker, aangeduid als glucose(stroop) of dextrose.

Gezouten
Aan een tot twee en een halve gram keukenzout per dag heeft ons lichaam genoeg om de vochthuishouding te reguleren. Kant-en-klare produkten bevatten meestal veel zout en de soepen doen daarvoor niet onder. Gemiddeld gebruikt de Nederlander dan ook zo'n negen gram keukenzout per dag. Linke soep. Met één bordje fabrieksgroentesoep hebt u meestal al een derde van de aanzout binnen; bij sommige soepen is dat al de helft. Wie last wil krijgen van hoge bloeddruk consumere dus geregeld kanten-klare soepen. Weliswaar is er een wettelijk maximum van vier gram zout per bord vastgesteld, maar dat is al veel te hoog. Gelukkig haalt geen enkele soep dit maximum. Bij pakjessocpen bestaat bijna een kwart van de inhoud soms uit zout.

Smaak
Smaakversterker —aangeduid als (natrium)glutaminaat, glutaminezuur, veh tsin en andere verhullende benamingen— doet meer dan de naam lijkt te zeggen. Het wekt de suggestie dat er meer groente, kruiden en vlees zijn gebruikt dan in werkelijkheid is gebeurd. Maximaal een procent van de soep mag uit smaakversterker bestaan, maar geen van de geteste soepen haalde dat hoge percentage. We hebben deze stof trouwens niet nodig. Sommige mensen zijn er zelfs overgevoelig voor (Chinese-restaurantsyndroom). Die moeten wel oppassen: op sommige verpakkingen staat niet aangegeven dat de soep de stof bevat, terwijl er wel een smaakje aan zit. Vlees is kostbaar en de fabrikanten trachten dan ook met andere eiwitten ("soeparoma", " plantaardig gehydrolyseerd eiwit'') een vleessmaak aan de soep te geven. Plantaardig eiwit heeft geen lagere voedingswaarde dan dierlijk en geeft een vegetarische bouillon een lekkere smaak. Een enkele maal komt men bij de in"vleesextract" tegen. De merken Havox, Keurslager en Royco (instant) bevatten er relatief veel van. Ballefles duiden nog niet direct op de aanwezigheid van vlees. Het plantaardige soja-eiwit maakt vaak het grootste deel van de bal uit. Soja is niet minderwaardig aan vlees.

Groente
De naam groentesoep is in feite wat misleidend, want de meeste soorten bevatten slechts een a twee eetlepels groente per bord. De variatie daarbij is niet bijster groot. Er staat soms een hele rist groenten, maar dat houdt vaak in dat naar de laatste een speurtocht in de borden moet worden De Consumentenbond komt tot de conclusie dat u met blikgroentesoep van Unox en diepvriesgroentesoep van Iglo de minst slechte keus doet. Goedkoper zijn de droge varianten van Royco. Maar van een fabriekssoep hoeft u niet veel te verwachten inzake de hoeveelheid vitaminen, mineralen, voedingsvezel en dergelijke. Wie zelf soep bereidt, kan die pittig maken door bij voorbeeld kruiden toe te voegen. Ook verse, zelf gesneden groente geeft de soep een heerlijke smaak. En dan weet u wat u eet.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen