Europa bouwt trots zijn eigen toren van Babel

Een verzonnen citaat uit een samenvatting in een geschiedenisboek dat nog moet verschijnen, laten we zeggen in 1992: 1890-Verschillende Europese landen doen veel moeite om hun gebied uit te breiden, vooral in Azië en Afrika. Het imperialisme en het nationalisme vieren hoogtij. Er heerst een wedloop om koloniën, die ook zijn weerslag heeft op de politieke verhoudingen in Europa. De wereldwijde macht van Europa lijkt onaantastbaar. Maar Japan is in opkomst. In de Verenigde Staten breekt een tijdperk van geweldige bloei aan. Het Amerikaanse imperialisme maakt voornamelijk gebruik van economische middelen.

Oorlog
1914 - De tegenstellingen in Europa lopen zo hoog op dat er oorlog uitbreekt. Duitsland en OostenrijkHongarije (de centralen) vechten tegen Frankrijk, Engeland, Rusland, Servië en België (de geallieerden). Andere landen sluiten zich bij een van de partijen aan: Turkije kiest voor de centralen, Japan voor de geallieerden. In 1917 verklaart ook Amerika de oorlog aan Duitsland. In datzelfde jaar vindt in Rusland een revolutie plaats. 1940 - Ondanks de oprichting van de Volkenbond en de bouw van een Vredespaleis volgt er opnieuw een wereldoorlog. De partijen zijn bekend. Het communistische Rusland vecht uiteindelijk met "ons" mee, maar Japan keert zich tegen de geallieerden. In 1945 wordt de vrede getekend: Rusland behoudt de controle over de door hem veroverde gebieden. Europa wordt verdeeld in Oost en West. Rusland en Amerika gaan de werelddienst uitmaken. West-Europa loopt mee aan de hand van UncleSam.

Nationalisme
1990 - Vrijwel alle koloniën zijn zelfstandig geworden. West-Europa vormt een machtig blok, dat een economische strijd voert tegen onder andere Japan en in sommige opzichten ook tegen de VS. Het ideaal is in 1992 de landsgrenzen te laten verdwijnen. Het nationalisme van honderd jaar geleden lijkt vrijwel verdwenen. In het Oosten vinden grote veranderingen plaats. Rusland raakt de controle over zijn satellietstaten kwijt. Het communisme lijkt ten dode opgeschreven. De koude ooriog tussen VS en Sowjet-Unie is voorbij. De roep om zelfstandigheid van bij de USSR ingelijfde republieken wordt steeds sterker. Het nationalisme viert er hoogtij. Oost- en WestDuitsland stevenen snel af op eenwording. Einde citaat. Zouden historici in 1992 al een verklaring hebben voor het merkwaardige feit dat Westeuropeanen bereid bleken hun zelfstandigheid op te offeren aan een oppermachtige Europese Gemeenschap, terwijl in het Oosten tal van staten en staatjes juist voor onafhankelijkheid vochten? Of zou het "Europese huis" dan reeds de nodige scheuren vertonen?

Felle strijd
Ondanks alle idealen is het nationalisme bepaald niet verdwenen binnen de EG. De opwinding rond de eenwording van Duitsland heeft onmiskenbaar ook te maken met nationalistische gevoelens. Is de angst van sommigen voor een Duitse supermacht dan zo onbegrijpelijk? Wie terugkijkt op een eeuw Europese geschiedenis heeft niet veel reden tot optimisme. Wie belijdt dat de mens geneigd is tot alle kwaad heeft dat nog veel minder. Ook de Fransen houden la patrie hoog. Dat bleek onlangs weer duidelijk, toen er beslist moest worden over de vergaderplaats van het Europees parlement. Na een felle strijd kwam het volgende compromis uit de bus: vanaf 1995 zal het EP afwisselend vergaderen in Brussel en in Straatsburg, in gloednieuwe gebouwencomplexen. De huurvan de beide gebouwen zal elk jaar honderden miljoenen gulden gaan kosten, zo is de verwachting. De 1800 ambtenaren die het EP terzijde staan, blijven "gewoon" gevestigd in de stad Luxemburg.... In dezelfde week waarin dit besloten werd, sprak het Europees parlement zich uit voor een aanzienlijke uitbreiding van zijn wetgevende bevoegdheden. Het EP wil net zo veel zeggenschap over de Europese wetgeving als momenteel de Raad van (12) ministers heeft. Ook eist het parlement het recht om wetsontwerpen in te dienen.

Toren van Babel
De Raad van Europa verspreidt posters met daarop het schilderij van Pieter Brueghel van de torenbouw van Babel. De tekst erbij luidt: "Europa: vele talen, één stem". Zou de Raad Genesis 11 wel eens gelezen hebben? Als het opperste van het Europese huis straks misschien figuurlijk bijna tot in de hemel reikt, is de EG een economische reus, maar wel op lemen voeten. Openbaring 18 spreekt over de val van het grote Babyion. De kanttekeningen zeggen dat sommigen dit zien als een profetie van het einde der wereld, maar ze weerieggen deze stelling. Na de val van dit rijk zal de wereld nog voortbestaan, zo menen de kanttekenaren. Het is een gedachte om van te huiveren, maar zou dit Babyion het verenigd Europa kunnen zijn?

Gods hand
Binnen een tijdsbestek van honderd jaar is het aanzien van de wereld verschillende malen drastisch veranderd. Het is moeilijk om Gods hand in de geschiedenis te ontdekken, menen we. Belijden dat God alles regeert is echter wat anders dan verklaren waarom Hij de geschiedenis nu juist zó leidt. God heeft echter niet alleen de hand in grote, opvallende en onverwachte gebeurtenissen, zoals de eenwording van de beide Duitslanden of de val van Ceausescu. Gods voorzienigheid gaat over alle dingen. Daarom is het niet moeilijker (maar ook niet gemakkelijker!) Zijn hand te zien in de geschiedenis dan die te zien in de natuur. In elk "gewoon" uitlopend takje, maar ook in een woudreus die door een storm is ge veld !]

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen