Een slaaf van uw agenda of een slaaf van het Kind?

Nog even en we schrijven 1992. We kijken aan tegen 366 vraagtekens. U hebt inmiddels ook een nieuwe agenda, zie ik. ... O, begin december reeds! U hebt wellicht al wat afspraken gemaakt? „O! hou maar op! Mijn vakantie is al gepland voor augustus D.V. Het gaat me eerlijk gezegd wel te ver. Maar ja, wat moet je?" U treft geen enkel verwijt. Want inderdaad: je kunt tegenwoordig niet anders.

Vraagteken
U vindt het misschien eigenaardig wat ik nu vraag. Maar: heeft u bij al de 366 dagen ook een vraagteken gezet met een voorzichtig een uitroepteken? „Waar wilt u eigenlijk heen?" Het is toch mogelijk dat de Heere een aanvulling in uw agenda gezet heeft, dat de Heere op een bepaalde datum gezet heeft: sterfdag! Alle afspraken na die datum komen dan te vervallen.

„Neem me niet kwalijk. Staat u wel met beide benen op de grond?" Maakt u zich niet ongerust. Ik heb het wel goed gehad dat u dit eigenaardig zou vinden. „Moet je dan elke dag aan je dood gaan zitten denken? Dan kun je toch niet meer leven?" Precies! Als de Heere een mens levend maakt gaat hij sterven. Aan alles.

Als punt één op uw agenda behoort te staan: Zoek eerst het Koninkrijk Gods en alle dingen zullen u toegeworpen worden. Maar ik begrijp u wel: u vindt het woord bekering ongewenst en onaangenaam! U schuift de zaak vooruit. En uw volle agenda zet deze dingen zelfs helemaal uit uw gedachten.

Soms schrikt u (enigszins, zo zal ik het maar noemen) van uw leeftijd. Al zo oud. De tijd vliegt. Ik word geleefd. Ik heb nergens meer tijd voor. Alles even. Even bidden. Even gauw lezen. Ik ben een slaaf van mijn agenda!

Druk
Druk. Druk. O wat hebt u het toch druk. U hebt geen tijd om te sterven! Maar bedenk: als de brief van de dood bij u bezorgd wordt moet u een streep zetten door al uw plannen. De zandloper van de tijd is leeggelopen. Het doek valt. Einde. Heel gewoon. Doodgewoon zeggen de mensen. (Wat een afschuwelijke uitdrukking!)

De dood stelt geen enkele vraag. De dood is hard. Keihard. Hij vraagt niet of u een volle agenda hebt. Of u eigenlijk wel gemist kunt worden. Ook niet of u wel bereid bent om die ontzaglijke eeuwigheid aan te doen! De laatste golfslag breekt op het strand der eeuwigheid. Zo gaat het. Maar dat wist u al!

Alleen, u hebt met deze aangrijpende werkelijkheid geen rekening gehouden. En dat noemt Gods Woord dwaas. Heel de wereld, inclusief de kerk is één groot dwazencentrum. Eén groot blindeninstituut! Wijze mensen, zegt Mozes, tellen hun dagen (niet: jaren).

Vergeten
Het gevaar is niet denkbeeldig dat het voor u straks te laat zal zijn. Wij moeten in de korte aan ons toegemeten tijd bekeerd worden. Wij lopen het risico de tijd te vergeten. En dat is de bedoeling van de duivel. Wij hebben de tijd niet, maar de tijd heeft ons. Maar de tijd gaat wel door. En de jaren gaan door.

Als een tomeloos paard rent u het jaar door en uit. (Het laatste staat nog te bezien!) Door al uw geredeneer zijn al de ernstige roepstemmen ondergesneeuwd! Leer de tijd des levens kostelijk achten! Voordat de kwade dagen aanbreken. Want dat gebeurt ook. Dan ben ik oud geworden. Uitgeschakeld. Mijzelf schier overleefd. Zelfs helemaal geen agenda meer nodig. Maar: lusteloos, versuft en uitgeblust.

Uitzicht
Ik haast mij om u dit te zeggen, oud en jong. En ook dit is geen nieuws voor u. Dat hebt u al zo vaak gehoord. Maar ik hoop dat spoedig door genade het tijdstip voor u mag aanbreken dat u het voor het eerst hoort! Dan is het wél nieuw voor u. Goed nieuws! Dan gaat uw agenda door de zeef. Dan streept u alles door wat van weinig of geen belang is. Wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen.

Weet u wat de zaligste tijden zijn voor de Kerk des Heeren? Wanneer zij hun sterfdag met goud mogen omranden. De voorsmaken van de hemel ervaren als een gezegende vrucht van Golgotha. In alle verdrukking en onderdrukking scheppen zij met vreugde water uit de Fontein des Heils. Dit houdt dan ook in een verlangen naar de wederkomst. Daar zal geen tijd meer zijn. Geen gejaag en gejacht. Daar is ook geen pauze dus.

Want dat houdt het toch in, eeuwig de Heere grootmaken. Dit is niet vermoeiend maar verkwikkend. Daarom: wees geen slaaf van uw agenda, maar zoek door genade een slaaf te mogen worden van het Kind in de kribbe!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen