„Onze zoon heeft zich als kerklid laten schrappen"

Wij hebben een gevoel van lotsverbondenheid. Ik voel dat u ons begrijpt! Nico van ons heeft zich ook laten schrappen als dooplid. Wat er dan als ouders door je heengaat is niet te verwoorden! Ik slaap ook zo slecht de laatste tijd. Een enkele keer neem ik er wat voor in, maar ik moet uitkijken dat ik er niet aan verslaafd raak!" - Hoe is dat zo gekomen? „Dat zal ik u zeggen. Geleidelijk aan! Op de catechisatieavond moest hij trainen op de sportclub. Wat we ook al zeiden: het was tegen dovemansoren. Op die club kreeg hij al gauw wereldse vrienden. De invloed van de wereld nam hand over hand toe. Wij hadden op het laatste helemaal geen greep meer op hem. Ook de kerkgang werd steeds minder. Eerst nog één keer en al gauw helemaal niet meer. Hij had ook veel kritiek op onze dominee. De preken waren te lang. Te moeilijk en onbegrijpelijk! En het is uitgelopen op een totale en radicale breuk met de kerk! Hij wilde geen bezoek meer ontvangen. Noch van de predikant. Noch van de ouderlingen. Schrap mij maar!" - Wij herkennen uw leed en verdriet. Ja, dat voelen wij aan. „Dat doet ons goed. Want er is ook zoveel onbegrip vaak bij de mensen. Hoe is het bij u gegaan.'' - Dat zal ik u zeggen. Onze dochter -wij zeggen het eerlijk- was min of meer een losbol. Zo kun je het wel zeggen. Zij kreeg verkering met een keurige jongen uit een zeer behoudend gezin van onze kerk. Wij blij! Dat begrijpt u. Maar al spoedig kwam er een domper op onze aanvankelijke blijdschap, daar zij het voor elkaar kreeg om deze jongen van de kerk af te trekken. Ze zijn ook niet in de kerk getrouwd uiteraard. Ze hebben gebroken met alles. Er zijn zo veel wereldgodsdiensten en er zijn zo veel richtingen en zouden wij het dan alleen bij het rechte eind hebben? U kent dat wel.

Belij denisdiensten
„Belijdenisdiensten zijn voor ons zéér moeilijk. Bij jullie ook?" - O hou maar op! Zeker: aan de ene kant ben je blij dat jonge mensen in deze tijd deze stap mogen doen. Zeer zeker. Maar als ik dan denk dat ik ook eenmaal met mijn kind voor de doop heb gestaan en dat het de christelijke opvoeding -met alle gebrek- heeft prijsgegeven, dan heb ik zo'n intens verdriet; dat kan ik u niet zeggen. Dan stokt mijn stem onder het toezingen van de belijdeniscatechisanten. „Met Pasen jl. hadden wij in onze gemeente deze dienst en als je dan ziet dat er één van hen uit de wereld tot de kerk is gekomen en dat het met mijn zoon net andersom gegaan is, o, dan heb ik het er zo moeilijk mee. Dan ben ik zo jaloers op die ouders die hun kind voor in de kerk zien staan!"

Doopdiensten
- Het is bij ons precies eender. Wij begrijpen u ten volle. Zo gaat het ons trouwens ook bij de doopdiensten. Want dan komt het zo op ons af: onze kleinkinderen zijn niet gedoopt. O, wat pijnlijk. Die kleinkinderen wordt niets bijgebracht. Ze gaan naar een openbare school! „Eén van mijn kleinkinderen komt in de vakantie wel eens een dagje bij mij. Dan neem ik de gelegenheid waar. Lezen en bidden en praten! Weet u wat ik laatst meemaakte? Het ontroerde mij tot in het diepst van mijn ziel. Tegen etenstijd kwam mijn zoon zijn dochtertje ophalen. Hij at ook een boterhammetje mee. Maar weet u wat mijn kleinkind zei? „Nu gaan we eerst bidden papa. Daar zou u ook wel eens aan mogen beginnen." Toen het tijd was om uit Gods Woord te lezen merkte zij op: „Nu gaan we lezen uit de Bijbel. Nu moet u eerbiedig zijn hoor!"

Bemoediging
- O, dat kind toch! Het ontroert mij ook. En ik word er tevens door bemoedigd! , Ja, zo is het. Als we naar beneden zien dan zeggen we: het is gedaan! Maar het is Pasen geweest. Dat spreekt van overwinning van de dood. Ook van de doodsstaat van de mens! Laat ons dat uitdrijven naar de Paasvorst. Naar de Levensvorst! Laten wij elkaar aansporen om onze kinderen voortdurend aan de Heere op te dragen!"

Een andere zaak
- Maar ik wil nog wat zeggen. Dit! Als de keurige kinderen die trouw naar de kerk gaan en uitwendig naar het Woord leven niet wederomgeboren worden, komen ze op dezelfde plaats terecht! En: Het is toch bij God vandaan mogelijk dat onze afgedwaalde kinderen weer in de kerk worden opgenomen en dat uw zoon over enkele jaren in de ouderlingenbank zit! De Heere geve het! o

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen