Ik heb veel met evangelischen te maken; wat geloven zij precies?

Ik ben een jongen van 18 jaar en kom op m 'n werk veel in aanraking met mensen die lid zijn van de Pinkstergemeente of de Evangelische gemeente. Zij geloven o.a. in de volwassendoop, ze hebben geen predikanten maar oudsten, zingen geen psalmen en zijn altijd vreselijk bezig met hun geloof. Ze willen een goed christen zijn en zijn erg bijbelvast. Wat mij opvalt is dat ze heel veel vreugde en blijdschap in hun geloof hebben. Ik vind het moeilijk om met deze mensen over het geloof te praten; ze kennen geen formulieren, de catechismus en de geloofsbelijdenis gebruiken ze ook niet. Kunt u eens iets over de Pinkster- en Evangelische gemeente schrijven, en ook hoe je hun geloof het beste kunt benaderen ?Ie vraagt mij over de Pinkstergemeente en de Evangelische gemeenten. Dit is een moeilijke vraag, omdat deze gemeenten alle verschillen. In de gereformeerde gezindte zijn veel verschillen, maar deze zijn in de Binnen de gereformeerde gezindte komen we veel verschillen tegen, maar ook bij Evangelische en Pinkstergemeenten. Het is eigenlijk onmogelijk een algemene beoordeling te geven. Toch een poging. Verder een vraag naar leuke muziek die verantwoord is. Je weet vaak best wat er niet mag en kan, maar wat wel? bovengenoemde gemeenten nog veel groter. Dat maakt het moeilijk om een algemeen oordeel over deze groepen te schrijven. Toch wil ik enkele opmerkingen maken. Het doet ons goed als we deze mensen spreken en zij zeggen dat ze willen uitgaan van het gezag van het Woord van God. Het is ook zo dat ze in hun uiterlijke levenwandel vaak een beschamend voorbeeld voor gereformeerde christenen zijn. In dit opzicht is het veel fijner déze mensen te ontmoeten dan mensen die de wonderen uit de Bijbel niet als historische gebeurtenissen willen erkennen. Ook wordt er in deze kringen gesproken over wedergeboorte en verzoening. Het treft ons vaak hoe "evangelischen" nauwkeurig de Bijbel onderzoeken en er veel mee bezig zijn. Wat dat betreft kunnen wij beginnen om veel van hen te leren!

Belijdenis
Toch enkele kanttekeningen: Ik schreef al dat er zo veel onderlinge verwarring bij deze mensen bestaat. Dat houdt nauw verband met hetgeen jij zelf al aangeeft; er zijn geen belijdenisgeschriften. Wij hebben de geloofsbelijdenis van Athanasius, van Nicea, de 12 artikelen, de Nederlandse Geloofsbelijdenis, de Heidelberger Catechismus en de Dordtse Leerregels. Hierin belijden wij ons geloof. Wij geloven in de drie Goddelijke Personen, in de Godheid van Christus, in de onfeilbaarheid van de Schrift, de verkiezing van God, de val van de mens, de verzoening door Christus, de onwederstandelijke genade, de volharding van de heiligen, enz. Deze leer is niet onbelangrijk. In onze tijd kun je wel eens de gedachte horen dat het niet om de leer gaat, maar om de Heer. Het gaat niet om het verstand, maar om het hart. Dit is slechts gedeeltelijk waar. Als het in ons verstand niet goed zit, kan het ook in ons hart niet goed zitten. De leer is het geraamte van het geestelijke leven. Als de leer niet deugt, vervalt ook het leven met de Heere.

Vreugde en houvast
De leer die wij belijden is helemaal niet droog en saai. De leer klopt van leven als we deze leer doorleven. We verheugen ons in de kernstukken van het christelijk geloof Het is ons een vreugde om te belijden dat God geen rekening houdt met iets goeds in de mens, omdat het er niet is. De snaren van onze ziel trillen als we belijden op grond van Gods Woord dat God nooit het werk van Zijn handen zal laten varen. De leer is niet alleen voor onszelf nodig, maar ook als een getuigenis naar buiten. Door de leer belijden we ons geloof We geven rekenschap. De belijdenisgeschriften zijn ook een houvast in verwarring. Zoals je zult weten zijn deze geschriften ontstaan als er dwalingen verkondigd werden. Godvruchtige mensen onderzochten dan samen de Schriften en schreven hun belijdenis op. Zo behoeven wij niet meer dezelfde problemen op te lossen. Het is eigenlijk wat hoogmoedig als we zeggen dat we geen belijdenisgeschriften nodig hebben. We verachten zo de leiding van God in de geschiedenis van de kerk. We willen zelf alles opnieuw uitvinden en oplossen. Belijdenisgeschriften zijn natuurlijk nooit een aanvulling op de Bijbel, maar ze geven ons verstaan van de Bijbel. We zeggen daarmee dat iemand die de Schrift anders verstaat, het verkeerd verstaat.

Heilige Geest
In de geschiedenis van de kerk zijn veel voorbeelden van bewegingen geweest die veel indruk maakten, veel aanhang kregen, maar uiteindelijk op niets uitgelopen zijn. De wederdopers bij voorbeeld vonden de kerk en de belijdenis van de kerk ook niet belangrijk. Na korte tijd kwamen er vele dwalingen en misstanden en bloedde de beweging dood. We missen bij de evangelische beweging de belijdenis. En het blijkt dat hier vaak ook juist inhoudelijke verschillen liggen. Ik vrees dat veel evangelischen remonstrants zijn. Dat wil zeggen dat zij wel erkennen dat we bekeerd moeten worden en dat mensen opgeroepen moeten worden tot geloof en bekering, maar zij menen dat wij dat ook kunnen. Zij gaan ervan uit dat wij het vermogen hebben om te kiezen voor Jezus. Dit doet te kort aan het werk van de Heilige Geest en aan de geestelijke doodstaat van de mens. Wij roepen op tot geloof niet in de veronderstelling dat de mens zo machtig is, maar in het vertrouwen dat Gods Geest zo machtig is dat een dode zondaar hierdoor tot leven verwekt wordt.

Vriend en Helper
Ook blijkt het vaak dat men Jezus niet in de eerste plaats als Borg voor onze schuld voorstelt, maar als Vriend in problemen en Helper in vele kwalen. Hij geneest van drank, drugs en echtscheiding. Jezus is een doekje voor het bloeden. Hier wordt het meest wezenlijke van het werk van Christus gemist. In de tijd van Jezus waren er ook velen die Hem begeerden als Koning voor brood, maar afhaakten toen het ging over Zijn eigenlijke werk... In dit verband valt ook op dat je nogal eens een soort "succesgeloof' tegenkomt. Als je wel problemen hebt, ben je iemand die niet echt of niet genoeg gelooft. Hoe anders is dan de taal van de psalmen. We horen Asaf zeggen dat hij een groot beest bij God is. We horen David klagen dat hij de Heere en Zijn troost kwijt is. We zien Elia onder de jeneverboom liggen in moedeloosheid en ingezonkenheid. Het "succesgeloof' hoort bij onze moderne maatschappij. Ik vrees dat in evangelische kringen vaak een soort van opgeschroefde blijdschap heerst. Het gevoel wordt wat opgepept, maar het zetelt niet echt in het hart. Ik heb het met eigen ogen gezien hoe een overspannen vrouw in een evangelische inrichting weer helemaal vrolijk werd, maar korte tijd na haar ontslag nog dieper in de put wegzonk. Ware geestelijke blijdschap is verbonden met verbrokenheid van het hart. Schuldbesef is dat er? De Schrift leert ons dat we door veel verdrukkingen in Gods rijk ingaan en dat we ons leven lang met onze zondige aard te strijden hebben. Vind je dit in evangelische kring? Wij dienen het hele Woord van God ernstig te nemen. Als de Heere de gemeente ingesteld heeft, als Hij de ambten gewild heeft, als Hij sacramenten geeft, als Hij in Zijn Woord spreekt over het verbond en de kinderdoop als teken hiervan, mogen wij dat dan voorbijgaan? In evangelische kringen ontbreekt de leer van Gods verkiezing en Gods verbond.

Kerk hapert
Maar de evangelische kringen laten ons ook zien dat er in de kerk vele haperingen zijn! Waar is onze verwachting van de wederkomst van Christus? Leeft de kinderdoop wel bij ons? Is het christelijk leven niet vaak slechts sleur in plaats van geest en leven? Wordt de echte bevindelijkheid niet vaak gemist? Zo oefent de evangelische kring zoveel aantrekkingskracht uit! Laat ons bidden om een herleving binnen de kerk. Laat ons tegelijkertijd beseffen dat het zaad dat het snelste opkomt en het Woord terstond met vreugde ontvangt, bezwijkt bij beproeving. Stromingen zijn gekomen en gegaan, de kerk van alle eeuwen is een bewijs van Gods trouw en zorg!

Kun je"Ellyen Rikkert"beluisteren of mogen Psalmen alleen?
Kun je bandjes zoals "Breng Dank/Eeuwige Vader" van Frannie Vink-Faassen en Peter van Essen en Elly en Rikkert beluisteren of moet het altijd maar Psalmen zijn. Ik weet dat popmuziek niet goed is, maar is er ook leuke muziek voor mij?

Elly en Rikkert. Zij was vroeger rooms, hij kwam uit een niet-christelijk gezin. Ze zongen mee met Boudewijn de Groot en Ramses Shaffey. Lange haren, lange gewaden, oosterse mystiek. Rond 1974 bekeerden ze zich. Ze noemen het een proces van geleidelijkheid en ze besloten openlijk als christen door het leven te gaan. Het was wat zoetsappig, zei de een, wat kwelend zei de ander. Op het podium van Elly en Rikkert hadden genezingen plaats, er klonk een Hallelujazonder- meer. Ze speelden en zongen voor de NCRV en voor de EO. Maar wereldlijke media als de VARA hadden de voorkeur. In de jaren tachtig maakten ze hardere muziek, maatschappij- kritisch, sarcastisch, vinnig, ook tegen het christendom, dat vooral veel sleur en ruzies zou kennen. Op hun nieuwste kinderplaat "Daar gaan we dan" swingt het de pan uit. Ze kerken bij de Evang. gemeente in Voorthuizen, Rikkert is daar voorganger. Dat kan, want de gemeente is geen kerk "die vaak zo benauwend kan werken". Bij de georganiseerde kerken vinden ze, zeggen ze, zoveel conservatisme en onvrijheid. Dit Barneveldse echtpaar heeft zijn eigen evangelie opgebouwd. Een subcultuurtje van vrijblijvendheid. Geen kerk. Geen kerkmuziek. Wel een soort religieus gevoel, een geloof dat altijd gelooft. Mag ik je vragen wat je daarin nu meent te vinden, wat zoek je daar?

Leuke muziek
Frannie Vink en Peter van Essen (en hun muziek) ken ik te weinig om er een afgewogen mening over te kunnen geven. Je laatste vraag is: Is er dan ook leuke muziek voor mij? Daar sta ik dan met m'n goeie gedrag. Leuke muziek voor de jeugd, verantwoord, bijbels. Dat is eerlijk gezegd wel een beetje een probleem. We wijzen veel af, naar ik meen op goede gronden. Noem voor jezelf maar op wat eigenlijk niet kan. Je weet het best. Wat kan en mag nu wel? We moeten maar zo eerlijk zijn om te zeggen dat we op dit gebied altijd een beetje passief zijn gebleven, uit vrees om uit te glijden. De laatste tijd komt hier en daar wat van de grond. Een liedbundel. En nog een. En nu is er weer een. We trekken ook hierin wat gescheiden op en de meningen zijn verdeeld. Er is nog werk genoeg. Ook voor jou. Want er is best goede muziek, alleen moet je daar een beetje moeite voor doen. En hoeveel instrumenten zijn er niet? Je moet daar ook een beetje moeite voor doen. De dingen die we willen afwijzen, zijn meestal zaken waar je geen moeite voor hoeft te doen. Het luistert zo lekker weg, je kunt er zo heerlijk bij doezelen. De weg van de minste weerstand. Een beetje weerstand, een beetje moeite, een beetje inzet, dat kan geen kwaad. Ja? J. van 't Hul

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen