Ziek op zijn verjaardag...

O', wat duren die laatste weken voor zijn verjaardag lang! Het liefst zou hij ze zomaar -floep- over willen slaan. Die dagen fungeert hij tevens als levend geheugensteuntje. ledere dag herhaalt hij z'n wensen op cadeaugebied en ook diverse artikelen voor het boodschappenlijstje schudt hij zo uit z'n mouw. De laatste dagen voor z'n verjaardag is hij voor zijn gevoel al een beetje jarig. Hij geniet van de voorpret: - Hij mag kaarten voor de uitnodigingen uitzoeken. - We overleggen wat hij mag trakteren op school. - Hij heeft per ongeluk een flits gezien van ingepakte cadeaus, die zijn dus -zucht- gelukkig niet vergeten. - Met welbehagen heeft hij verder de inkopen gadegeslagen; mmm, lekker chips en veel snoep! En op de middag voor de grote dag mag hij helpen de snoepzakjes te vullen die de kinderen na afloop mee naar huis krijgen. Als pap hem naar bed brengt, bedelt hij bij het welterusten zeggen: ,Jullie hangen straks de slingers toch wel op?" „De slingers?", doet papa heel verbaasd. „Hoeveel jaar word je eigenlijk? Zeven toch al? Nou, dan hang je toch geen slingers meer op! Robert weifelt zichtbaar tussen teleurstelling en groot zijn en kijkt hulpzoekend naar mij. En dan weet hij genoeg. Als Robert eenmaal op bed ligt, zit ik te dubben of ik nou aan de taarten moet beginnen of niet. Want zonder dat Rob ervan afweet: eigenlijk hangt zijn verjaardag aan een zijden draadje. Z'n zus is behoorlijk ziek en ik voel me ook verre van fijn. Ik besluit om met de taarten maar even te wachten tot de volgende morgen. Een besluit waar ik geen spijt van krijg, want diezelfde nacht wordt ook Robert ziek, die arme stakker... Hij is koortsig en moet een keer of wat spugen. Hij is zo belabberd dat hij totaal geen animo meer heeft voor zijn verjaardag. Uit zichzelf al zegt hij dat hij asjeblieft niet naar school wil, want stel dat hij daar of onderweg eens moet overgeven. 's Morgens vroeg ondergaat hij lijdelijk onze felicitaties en mat pakt hij z'n felbegeerde pakjes uit. „Tennis" lego ziet hij, toch wel blij. Maar zelfs ons medelijden over ziek zijn juist op je verjaardag gaat langs hem heen. De hele morgen wandel ik als patiënt tussen de patiënten heen en weer. M'n laatste restje energie wordt besteed om de school op en alle vriendjes af te bellen.

Gelukkig knapt het "feestvarken" in de loop van de dag wat op, en als opa en oma 's middags nog even langskomen om hem toch een beetje een verjaardagsgevoel te bezorgen en in hun cadeautje blijkt ook technisch lego te zitten, is hij volledig met zijn lot verzoend en ziet hij vooral voordelen aan de situatie. Hij heeft nu alle tijd om z'n lego in elkaar te zetten en het is toch al een beetje feest, terwijl er als alles goed gaat volgende week nog eens een keer gefeest wordt. Als hij het eens goed uitrekent is het:
1. vandaag feest,
2. volgende week op school een keer feest,
3. vrijdags feest voor z'n vriendjes en
4. zaterdags voor de opa's en oma's en ooms en tantes.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen