Drie steden in de VS. 3 Chicago

Ik word wakker op de slaapbank en bevind mij in Hyde Park, ten zuiden van Chicagocentrum. Ik ben hier op 200 meter van de kust van Lake Michigan. Het meer maakt deel uit van de Great Lakes, een verzameling meren op de grens van de Verenigde Staten en Canada. Basaltblokken langs de kust zijn volgespoten met graffiti. Andrews broer legt uit dat de meeste graffiti een betekenis hebben. De vele gangs, die zich in de omringende wijken ophouden, spuiten hun verschillende tekens en symbolen op de blokken. Alle tekens hebben een diepe betekenis over de verhouding met andere gangs, het vertegenwoordigde ras en hun devies. Gelukkig zijn er geen gangs in Hyde Park zelf gevestigd. Vergeleken met de andere zuidelijke wijken is het een nette buurt. De universiteit van Chicago, een van de drie beste in Amerika, speelt hierin een belangrijke rol. Dit instituut zorgt ervoor dat studenten uit heel de VS in Hyde Park komen wonen.

Hoogtepunten
Met de bus ga ik naar het centrum, waar een aantal architectonische wonderen bij elkaar staat. Sears Tower, het hoogste kantoorgebouw van de wereld, torent boven alles uit. Van de grond afgezien valt de hoogte van 443 meter niet echt op, er zijn meer hoge gebouwen die de skyline van de stad bepalen. Boven op het John Hancock Center (343 meter) houd ik m'n adem in. Wat een schitterend uitzicht over Chicago en het gewoel daarin. In Chicago kun je een lange tijd verblijven zonder je te vervelen. Interessante gebouwen, elk met een eigen geschiedenis, daartussen zeer veel museums over uiteenlopende onderwerpen. Ook het uitgaansleven is georiënteerd op een breed publiek. Toch besluit ik eerst de stad zelf te verkennen en al lopend de sfeer te proeven. Het valt me op dat de mensen niet onder een algemene noemer zijn te plaatsen. Verschillende 'stijlen' en rassen lopen door elkaar heen. Vlak bij de Chicago Stock Exchange loopt er ineens een man naast me. Onsamenhangende woorden komen samen met een bierlucht uit zijn mond. Ik doe net of-ie er niet loopt en vervolg ondertussen gewoon mijn weg. Op een gegeven moment heeft de man door dat hij niet gehoord wordt. Al mompelend zoekt hij zijn stekkie weer op. In Grant Park steekt een zwerver uit verveling de vuilnisbakken rond Buckingham Fountain in de brand.

Dromen
's Avonds vertrek ik uit het centrum, weer terug naar 'mijn' flat. Achteromkijkend zie ik dat de verlichting een extra accent aan de gebouwen geeft. De hele reis terug zit ik achterstevoren in de bus, genietend van deze architectonische schoonheid. In de keuken vind ik een notitie van Andrew: „Hi John, did you have a nice day. Excuse me for being so busy but it will be late evening. I hope you'U enjoy yourself Bye, Andrew." (Hallo Jan, was het een fijne dag? Het spijt me dat ik het zo druk heb, maar het zal laat worden vanavond. Ik hoop dat je jezelf vermaakt.) Ik val op de slaapbank, sluit mijn ogen en wandel net zolang door dromenland tot ik Chicago gevonden heb. Dan ga ik slapen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen