Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

"Wij lopen een uur naar de kerk; waarom mag dat niet met de auto? Zondag is toch geen strafdag?"

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

"Wij lopen een uur naar de kerk; waarom mag dat niet met de auto? Zondag is toch geen strafdag?"

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Wilt u misschien in Terdege eens een stukje schrijven over het doorbrengen van de zondag. Ik heb daar thuis nl. nogal eens een meningsverschil over. Wij wonen één uur lopen van de kerk, dus lopen wij door weer en wind elke zondag 1 uur heen en terug. Zou je nu echt de auto niet mogen gebruiken f De zondag is toch geen strafdag? Ah het 30graden is mogen we niet eens in de tuin zitten.

Wat is de betekenis van de zondag? En wat houdt dat dan praktisch in voor het doorbrengen van de eerste dag van de week? Daar komt jouw vraag in het kort op neer. Laat ik eerst proberen aan te geven wat de zondag is, om dan vervolgens op jouw brief nader in te gaan. Het moet ons opvallen dat bij de behandeling van de tien geboden in de Catechismus bij het vierde gebod niet gevraagd wordt: wat vei^\&6.\. God in het vierde gebod. Bij veel andere geboden lezen we dat wel. Bij het vierde gebod uitdrukkelijk niet. Dat houdt in dat Gaspar Olevianus en Zacharias Ursinus (de opstellers van de Gatechismus) inzagen dat het in het vierde gebod vooral gaat om de dingen die we wel doen. Wat dienen we die dag dan te doen? Het vierde gebod is er duidelijk in: „Gedenk de sabbatdag dat gij dien heiligt." Deze dag heeft de Heere apart gezet voor Zichzelf We hebben zes dagen om ons werk te doen, om te recreëren, om familieOver de invulling van de zondagsheiliging bestaan veel verschillende meningen. De een vindt dat dit niet mag, de ander vindt dat het wel kan. Het belangrijkste op de rustdag (en in heel ons leven) is echter: „dat ik de Heere door Zijn Geest in mij werken late.bezoeken af te leggen, enz.

Nooit schade
De Heere geeft ons iedere week een hele dag die we in Zijn dienst mogen besteden. En dan mogen we er ook verzekerd van zijn dat we daardoor nooit schade zullen ondervinden. Een winkelier die op zondag zijn winkel sluit zal ervaren dat de Heere Zijn eigen inzetting zegent. Met de Heere komen we nooit bedrogen uit. Dan is het natuurlijk van het grootste belang Wie de Heere voor ons is. Als een jongen zegt: „Is het nu alweer woensdagavond? Moet ik dan een hele avond naar mijn meisje toe? Mag ik dan vanavond geen huiswerk maken? Kan ik dan niet naar m'n vriend toe? Moet ik dan die receptie afzeggen?", dan weet je wel wat er aan de hand is. Dan hapert er iets aan de liefde van deze jongen voor zijn meisje. Als het goed is zou hij ernaar uitzien en ernaar verlangen. Heel de week stemt hij erop af om woensdagavond naar zijn geliefde te kunnen gaan.

Belangrijkst
Zo is het geestelijk ook. Als de Heere voor ons belangrijk wordt, de Eerste wordt, dan wordt de zondag de belangrijkste dag in ons leven. We hoeven niet meer uit bed getrommeld te worden en we hebben op deze dag nergens anders tijd voor dan voor de dingen van Gods koninkrijk. Als je nu heel eerlijk moet zeggen dat deze liefde eigenlijk het grootste probleem is, wees daar dan ook eerlijk in tegen jezelf en tegen de Heere. Buig dan je knieën en belijd de Heere dat je de zondag de naarste dag van de week vindt en smeek Hem om Zijn liefde in je hart. Dan worden zware lasten licht. Kijk de catechismus dan maar eens na wat dat allemaal praktisch inhoudt. We komen ijverig naar Gods huis. We luisteren naar Zijn Woord. De sacramenten worden daar gebruikt. De dienst begint niet pas echt als de preek begint, maar ook het openlijk aanroepen van de Heere is een belangrijk onderdeel van de eredienst. De handreiking aan de behoeftige medemens, dichtbij en ver weg, hoort ook wezenlijk bij de invulling van de zondag. Het is opvallend dat de Heere Jezus veel wonderen op de sabbat gedaan heeft. Juist op deze dag dienen we de weldadigheid en de mededeelzaamheid niet te vergeten. Ds. Van Sliedregt merkt in dit verband op: „Laat uw kinderen juist tussen de kerkdiensten eens met een verrassing zieke of arme mensen bezoeken."

Zwaar werk...
Ik geloof, als we verstaan wat de diepste betekenis van de zondag is, dan vallen heel veel vragen over de invulling van de zondag weg. Dan is het eigenlijk heel eenvoudig: alles wat in de dienst van Gods koninkrijk nodig is, is geoorloofd. En dat hoeft dan echt niet krampachtig te gebeuren. Een klein kind kan niet de hele zondag een prekenboek lezen, maar vader en moeder kunnen wel voorlezen, vertellen of bijbelse raadsels met de kinderen doen. De zondag moet geen strafdag worden. Het mag een huiselijke en gezellige dag zijn. Als je wat ouder bent, kan ik je wel van harte aanraden om goede geschriften te lezen. Je vindt daarin schatten! Lees gerust een preek van Wulfert Floer, de kerkgeschiedenis. Gebedsgestalten van ds. F. Bakker, een levensbeschrijving van MCheyne of Augustinus, de Institutie van Calvijn, een verhandeling van John Owen, een boek van John Bunyan, de Redelijke Godsdienst van Brakel, enz. Dat is pittig werk, waar je je aandacht zeker voor nodig hebt. Is dat zo erg? Je leest van de priesters en de levieten die juist op de sabbat zwaar werk deden; ze moesten hout aandragen, slachten en offeren: „Of hebt gij niet gelezen in de wet, dat de priesters de sabbat ontheiligen in de tempel op de sabbatdagen, en nochtans onschuldig zijn?" (Matth. 12:5). Deze woorden uit Matth. 12 vind ik een goede regel ook in de praktijk van de zondagsinvulling. We moeten alles niet op zichzelf bezien, maar vanuit het doel. Als we het doel van de zondag en het doel van de handelingen op zondag uit het oog verliezen, dan wordt het al snel wetticisme en uitwendige zondagsonderhouding.

Het Grote Nieuws
Ik geloof niet dat een jubileum vieren op zondag ter bevordering van Gods koninkrijk is. Ik zie niet in dat huiswerk maken in dat verband kan staan. Je zou een kerkhistorisch artikel kunnen lezen, maar verder is het wereldnieuws natuurlijk niet te vergelijken met het Grote Nieuws dat God Zijn Zoon in deze wereld gezonden heeft. Ik vind dat je op zondag niet met de auto moet rijden, maar als het strikt nodig is om naar de kerk te gaan ligt dat anders. (Dus niet uit gemakzucht, of omdat we een dominee verder weg nu eenmaal wat liever horen...) Ik vind dat je op zondag geen bezoekjes af moet leggen, maar als het nu is omdat je zo graag met een ander spreekt over Gods Woord en het werk van Gods Geest, dan staat het in een heel ander daglicht. Dan durf ik een dergelijk gezelschap op zondagavond na de prediking of sacramentsbediening niet af te keuren.

Geen aanstoot
Er zullen mensen zijn die daar anders over denken. Er zullen christenen zijn die liever thuisblijven dan met de auto of de fiets naar de kerk gaan. Hoewel ik dat niet kan rijmen met Hebr. 10:25: „En laat ons onze onderlinge bijeenkomsten niet nalaten, gelijk sommigen de gewoonte hebben", zal ik dat toch respecteren. Geldt hierin niet dat we onszelf moeten verloochenen om een ander geen aanstoot te geven? Paulus wist dat varkensvlees eten geoorloofd was, maar als hij wist dat hij een joodse broeder daar pijn mee deed, dan deed hij het niet. Hij zei dan niet: „Wat een onzin, je ziet het helemaal verkeerd", maar hij verloochende zichzelf. Als je bij een Russische christen komt die meent dat je absoluut geen alcohol mag gebruiken of mag roken, dan laat je het toch. Als je in Schotland bij de Free Presbyterians komt, dan zingen we toch gewoon mee, ook al is het dan zonder orgel. Ik denk dat het voor jou het beste is om dan toch maar op zondag een uur naar de kerk te lopen en weer terug. Dat kost je wel zelfverloochening, dat begrijp ik ook wel. Maar ik geloof niet dat je daar ooit spijt van zult krijgen. En de Heere kan en wil dat geven. Probeer eens met je ouders erover te spreken waarom zij het zo zien. Als je aanvoelt dat je ouders dat echt zo voelen, dan kun je het er misschien mee oneens zijn, maar dan krijg je er wel diep respect voor. Want ook je ouders moeten dat hele stuk naar de kerk lopen. Als het voor hen werkelijk een diepgewortelde en eerlijke overtuiging is, dan kwets je hen enorm door met zevenmijlslaarzen over hun diepste gevoelens heen te walsen. Beste vragenstelster, vergeet nooit het doel van de zondag: Gods Geest in je te laten werken. Of weersta je Hem nog?

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 juli 1994

Terdege | 68 Pagina's

Bekijk de hele uitgave van woensdag 13 juli 1994

Terdege | 68 Pagina's