Huidproblemen: koortslip en gordelroos
Een koortslip heeft niets met koorts te maken en gordelroos is geen roos. Wat is het dan wel? Opnieuw aandacht voor huidproblemen.
Antoinet, van wie ik vorige keer schreef dat ze op het spreekuur kwam, had ook een koortshp. Een koortslip, of koortsuitslag, komt bij heel veel mensen voor. Het is een plek ter grootte van een dubbeltje, soms groter, die vaak terugkomt, en meestal ongeveer op dezelfde plaats.
Van tevoren, als je nog niets ziet, is er al een pijnlijk, schrijnend gevoel. Na een dag is op die plek een blaasje ontstaan. Er komen nog enkele blaasjes omheen, de blaasjes gaan open, scheiden wat vocht af, er komt een korstje en met een week is er alleen nog een rode vlek te zien.
De oorzaak is een virus, dat zich schuilhoudt in de zenuwbanen van ons lichaam, en bij vermoeidheid, koorts of zonnebrand via de zenuw naar de huid 'wandelt' en aan de oppervlakte van de huid een ontsteking geeft. Het is dus een besmettelijke kwaal, die vaak door kussen wordt overgebracht, en niet alleen tussen geliefden, maar meestal van ouders op de kinderen.
Lippenbalsem
Alleen als er nog niets te zien is, of als er nog maar een heel klein blaasje te zien is, heeft het zin om er een geneesmiddel tegen te gebruiken. Meestal is dit Zovirax-crème; er zijn ook enkele andere, ook biologische of kruidenmengsels, waarvan niet bekend is of ze iets doen.
Is de plek helemaal doorgebroken, en zijn er korstjes, dan helpt Zovirax niet meer. Een verzachtende lippenbalsem is aan te raden. Ook op andere plaatsen, zoals de neus, de hals, de wangen of de armen komen deze plekken voor.
Gordelroos
Na het spreekuur werd ik geroepen om bij de bejaarde heer Smit te komen. Hij lijdt aan een kwaadaardige ziekte. Hij heeft uitslag die pijn doet, zegt zijn vrouw. Aangekomen bij het ziekbed blijkt dat meneer Smit al enkele dagen pijn op de rug heeft gehad, en vanochtend voor het eerst wat blaasjes zag, rechts op zijn buik. Hij voelt zich wat ziek ervan en de pijn is vreselijk, zegt hij.
Een blik op de patiënt leert dat hij lijdt aan gordelroos. Gordelroos is ook een virusinfectie, net als de koortslip, en daarmee ook verwant. De ziekte, ook herpes zoster genaamd, is nauwelijks infectieus en komt voornamelijk voor bij oudere mensen en mensen die een ernstige ziekte hebben. Ook bij gezonden wordt het gezien.
De aandoening is een opleving van een infectie die lang tot zeer lang daarvoor in het lichaam heeft gewoed, de waterpokken. Men denkt dat na een waterpokkeninfectie de verwekker daarvan van de huid naar een zenuwknoop kan gaan en vervolgens vele jaren een slapend bestaan leiden.
Daalt de weerstand van de patiënt, dat komt het virus uit zijn schuilplaats te voorschijn en begeeft zich naar het huidgebied dat bij de betreffende zenuwknoop behoort, waar eerst pijn en later ook blaasjes ontstaan. Deze blaasjes infecteren meestal en er komen gele en bruine korsten op.
Meestal is dit gebied 10-15 centimeter breed; lopend van het midden van de rug, via de flank naar het midden van de buik: een gordelvorm, vandaar de naam gordelroos. Ook op andere plaatsen komt het voor. Het gelaat is zeer berucht, vanwege de mogelijke aantasting van de ogen, maar ook in de hals of op de armen komt het voor.
Snel behandelen
In sommige gevallen is de gordelroos wel besmettelijk en kan het bij kinderen weer waterpokken veroorzaken. Bij sommige kinderen verdwijnt het virus dan naar de zenuwknoop en zo is de kring gesloten. De behandeling bestaat tegenwoordig meestal uit een zevendaagse kuur met Zovirax-Forte-tabletten, gecombineerd met middelen als zinkzalf of mentholpoeder.
Het blijkt dat bij een vroeg begonnen behandeling de napijn, waar de gordelroos berucht om is, minder erg is en korter duurt. Het is namelijk zo dat lang nadat de plekken en blaasjes verdwenen zijn, er een nare schrijnende en soms zelfs invaliderende pijn blijft nazeuren. Ik ken mensen die na het doormaken van gordelroos nooit meer de oude zijn geworden, omdat er continu een knagende pijn is.
In sommige gevallen kan de fysiotherapeut verlichting bieden. Een vroeg begin van deze behandeling kan de napijn in een aantal gevallen sterk verlichten. Blijft de pijn ondanks alles toch hinderlijk aanwezig, dan kan het nodig zijn in het ziekenhuis een zenuwblokkade te laten verrichten. Dit gebeurt door de anesthesioloog.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 2 november 1994
Terdege | 84 Pagina's