Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De pelgrimvaders van Plymouth

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De pelgrimvaders van Plymouth

Pionieren in Amerika

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Ruim honderd Engelse protestanten landden 375 jaar geleden op de oostkust van Amerika. Op 23 november 1620 zetten de opvarenden van de "Mayflower" voet aan wal. Aan het 'randje' van de Verenigde Staten wordt de herinnering aan deze pioniers levendig gehouden.

De tocht van de "Pilgrimfathers" over de Atlantische Oceaan was een gevolg van de geloofsvervolging van de protestanten in Engeland. Tientallen Puriteinen waren in 1607 naar Leiden gegaan, nadat zeven van hen een maand lang in de gevangenis van Boston hadden gezeten.

Dertien jaar later trok een deel van de Engelse Leidenaren naar Amerika. Ze reisden met een klein schip, de "Speedwell," van Delfshaven naar Southampton in Engeland, waar anderen zich bij hen aansloten. Met de "Speedwell" en het grotere zeilschip de "Mayflower" (meibloem) voeren de "pilgrimfathers" uit.

De "Speedwell" bleek echter niet zeewaardig te zijn en moest in de Engelse plaats Plymouth achtergelaten worden. De "Mayflower" voer alleen verder, met 26 bemanningsleden, honderd passagiers, drie varkens en vier geiten aan boord.

Behalve de "saints" (heiligen), die omwille van hun godsdienst emigreerden, gingen er ook niet-puriteinse avonturiers ("strangers" - vreemdelingen) mee. Tijdens de reis werden twee kinderen geboren. 

De oversteek naar de Nieuwe Wereld duurde 65 dagen. De immigranten wilden aanvankelijk landen op de punt van het schiereiland Cape Cod. Uiteindelijk kwamen ze echter op de plaats terecht waar nu het stadje Plymouth in de staat Massachusetts ligt. Daar lag een Indianendorpje, dat door ziekte geheel ontvolkt was.

Nadat de pelgrimvaders aan land waren gekomen, vielen ze op hun knieën om God te danken voor de behouden aankomst. Ze bouwden blokhutten waarin ze de eerste winter konden doorbrengen. John Carver was de eerste gouverneur van de kolonie.

Indianen
Die eerste winter werd onvergetelijk. In hun houten hutten werden de pioniers geteisterd door koude en honger. Van de 102 inwoners waren er in het voorjaar nog maar vijftig over. De doden werden 's nachts begraven, zodat de Indianen niet te weten zouden komen hoezeer het aantal dorpsbewoners geslonken was.

Op 26 maart 1621 stond de Algonkin-Indiaan Samoset plotseling voor de neus van de pelgrimvaders. Samoset en zijn volksgenoot Squanto spraken Engels en hebben de immigranten veel hulp kunnen bieden. Ze leerden hen het land te bebouwen. De Puriteinen leefden in vrede met de Indianen. Het waren latere Engelse emigranten die de oorspronkelijke bevolking veel kwaad aandeden en soms probeerden de Indiaanse stammen uit te roeien.

Replica
De "Mayflower" voer op 5 april 1621 terug naar Engeland. In Plymouth ligt nu
een replica, de "Mayflower II," afgemeerd. Het schip werd in de jaren 1955-1957 in Engeland gebouwd. Aan boord lopen mensen die doen alsof ze zeventiende-eeuws bemanningslid of passagier zijn en van twintigsteeeuwse zaken niets afweten.

Een man-met-baard moet kapitein Christopher Jones voorstellen. Hij verklaart desgevraagd dat hij de Nederlanden veel te tolerant vindt. Zelfs Joden en Jezuïeten worden in het land toegelaten. Een passagiere raadt het drinken van melk af. De mensen kunnen beter bier en water drinken. Water uit de rivier is schoon, dus waarom zou het eerst schoongemaakt moeten worden? zegt ze verbaasd.

Even verderop aan de Waterstraat ligt de Plymouth Rock. Op de plaats van deze rots zou 375 jaar geleden de rots gelegen hebben waarop de opvarenden van de "Mayflower" onder regen en onweer voet aan wal zetten. Aan de overkant van de straat worden taferelen uit de ontstaansgeschiedenis van de nederzetting getoond in een wassen-beeldenmuseum.

Dorpje
Buiten Plymouth ligt de "plantation". Het oorspronkelijke immigrantendorpje met de houten blokhutten is hier nagebouwd. Ook in dit openluchtmuseum lopen mensen in 17-eeuwse kledij zeventiende-eeuws te doen en te praten. Sommigen van hen hebben wat Nederlands geleerd en weten zelfs wat Leidse straatnamen op te noemen. De helft van de kolonisten kwam namelijk destijds uit Leiden.

Buiten de omheining van de nederzetting ligt een armetierig maïsveldje. Binnen de poort staat het wachthuis, een klein fort van twee verdiepingen. Beneden werd kerk gehouden, boven stonden de kanonnen gericht op de wereld buiten het hek. Even buiten de nagebouwde nederzetting, die 's zomers elke dag door zo'n tweeduizend mensen bezocht wordt, is een replica van een Indianendorpje in opbouw. Op een open plek worden tenten van dierehuiden opgetrokken.

De Indianen die er rondlopen zijn geen acteurs, maar afstammelingen van de stam die vroeger in deze streek leefde. De terugreis van Plymouth naar New Jersey leidt door Providence (voorzienigheid), een stad die gesticht werd door Roger Williams, die de leefregels van de Puriteinen veel te strak vond.

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van woensdag 29 november 1995

Terdege | 80 Pagina's

De pelgrimvaders van Plymouth

Bekijk de hele uitgave van woensdag 29 november 1995

Terdege | 80 Pagina's