Even langs bij de bordurende K. Markus

Borduren op 10-draads-kaaslinnen, ontzettend fijn gaas. En nog wel met één draadje. De 92-jarige K. Markus uit Berkenwoude is aan zijn zoveelste borduurpakket bezig. „Ik heb het aantal niet bijgehouden", zegt hij lachend, alsof het er weinig toe doet. Een aantal van zijn kleinkinderen en achterkleinkinderen zijn hem voor de werkstukken heel dankbaar. Ook geborduurde tafellakens behoren tot het assortiment. Het 41 X 46 centimeter tellende doek heeft hij op een rek gespannen. Het moet een portret van beren worden, van het pakket Thea Gouverneur. Het is tot iets minder dan de helft gevorderd. Het doek is niet voorbedrukt. „Ik doe alles van telpatroon", zegt de bejaarde Markus. „Hoe lang ik over dit schilderij doe? Dat weet ik niet precies hoor. Ik ben er een aantal maanden druk mee." In zijn woonkamer van de bungalow aan de Kerkweg in Berkenwoude hangen enkele geborduurde schilderijen. Ze zijn of door zijn vrouw of door hemzelf gemaakt en ingelijst. De lijst heeft hij zelf geschilderd.

Smyrnakleden
De hobby tekent de familie Markus. De vader van de 92jarige knoopte in zijn leven Smyrnakleden. „Ik heb hier nog zo'n kleed in de gang gehad. Maar toen ik er een keer over gestruikeld was, heb ik het opgeruimd naar boven." Markus breide vroeger ook eendentuiten, een soort fuiken waarin eenden werden gevangen. Ook met het matten van stoelen hield hij zich bezig.

Markus is van beroep aannemer geweest. Het bedrijfis voortgezet door zijn zoon die naast hem woont. „Vroeger maakten we alles zelf Tegenwoordig komen bij voorbeeld kozijnen kant en klaar van de fabriek. Mijn broer was metselaar. Zo trokken we in de aannemerij vaak gezamenlijk op."
Negen jaar geleden overleed Markus' vrouw. Ze is 83 jaar geworden. Tot het laatste toe heeft hij haar zelf verzorgd. Borduren was ook haar grote hobby. „Toen zij uit het ziekenhuis kwam kreeg ik de woorden dat zij een dag voor haar verjaardag zou overlijden", zegt Markus. „Het werd precies een week voor haar verjaardag. Ik heb daar de leiding van de Heere in mogen zien." Na haar overlijden bleef Markus alleen achter. Zijn potje kookt hij zelf De groente brengt zijn 67-jarige dochter die iets verderop woont. Maar vlees braden en een aardappeltje koken is voor hem geen probleem. Met het klimmen van de jaren komen echter wel de gebreken. Zo moet je behoorlijk hard praten om je voor Markus verstaanbaar te maken. Twee jaar geleden kwam Markus lelijk ten val. Ten gevolge daarvan heeft hij nog altijd rugklachten en is hij een beetje krom gaan lopen. Een keer per week krijgt hij hulp van de wijkverpleging. „Ik ben daar best teveden mee", zegt hij. „Minder prettig vind ik het dat ik zo veel verschillende zusters over de vloer krijg."

Kruiswoordpuzzels
Het liefst zit Markus thuis. „Ik ga niet graag weg", zegt hij veelbetekenend. Zijn dochter bestraft hem daarvoor een beetje. „Als er hiernaast iemand jarig is, krijg je hem er ook niet heen", zegt ze. „Nee, maar ik kan toch de helft niet verstaan van wat ze zeggen", zo verontschuldigt hij zich. „Ik zeg dan: breng het gebak maar hier." Vervelen doet Markus zich niet. Als hij niet borduurt, houdt hij zich bezig met het oplossen van kruiswoordpuzzels. De puzzels in het RD kennen voor hem geen geheimen. En komt hij er niet uit, dan roept hij een stapeltje boeken te hulp. 's Zondags luistert hij twee keer naar de kerktelefoon. De gereformeerde bondsgemeente van Berkenwoude zendt sinds enkele maanden ook 's avonds de kerkdienst uit. Voordien las Markus 's avonds een catechismuspreek. „Dat deed ik hardop, want dan versta je het het best."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen