Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Aan alle dingen komt een einde...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Aan alle dingen komt een einde...

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Na de vorige beurtelings kwam er ineens een bedankbrief en een presentje van de redactie van Terdege. De naam van de rubriek is "Beurtelings" en daarom lossen diverse scribenten elkaar beurtelings af. Dat geldt niet alleen binnen het kwartet, maar ook van het kwartet zelf. Nu is het mijn beurt. Het was wel even een gekke gewaarwording. Gelukkig was de hoofdredacteur zo sympathiek mij nog de gelegenheid te geven één bijdrage te leveren. Een afscheidsartikel dus. Ik heb de ordner gepakt met daarin zestig bijdragen, die met elkaar een periode van zo'n kleine tien jaar bestrijken.
M'n eerste artikel ging over "En de bakker werd gehangen". Dat was in verband met het uitbreken van een broodoorlog in juli 1987. Even dacht ik voor de laatste bijdrage de bakker van beroep te laten veranderen... Maar dat doe ik toch maar niet. Ik gebruik deze bladzijde liever op de wijze waarop ik het altijd zo graag deed. Ik voelde mij inderdaad een bevoorrecht mens van tijd tot tijd de gelegenheid te hebben iets mee te kunnen delen in het geheel van de gereformeerde gezindte. Ik verlangde om de lezers door de dingen heen te laten kijken om onze tijd en de ontwikkelingen te doorschouwen: „Mensen, doorzie onze tijd!"

Moeilijke tijden
Wij leven in Nederland op een scharnierpunt. Wij kunnen ons veilig voelen en gewichtig doen over onze reformatorische bolwerken, maar het een na het ander zal ons ontnomen worden. Er breken moeilijke tijden aan. Neem de afgelopen tijd. In één week drie opmerkelijke gebeurtenissen: 1) minister Dijkstal verklaart dat de bijzondere status van de rustdag uit de tijd is en hij voorziet het einde van de bescherming van de zondag; 2) het homohuwelijk is in Nederland nog een kwestie van korte tijd; 3) de vervoersvergoeding voor bijzonder onderwijs wordt ingrijpend gewijzigd. Als ik een kind naar een bijzondere vorm van onderwijs moet sturen, dan krijg ik alleen nog maar vergoeding naar de dichtstbijzijnde school. Het paarse kabinet is bezig de pan leeg te schrappen om de laatste invloeden van het christendom te verwijderen. Laten wij deze dingen ernstig nemen. Het einde van de invloed van het gereformeerd protestantisme nadert. Al deze ontwikkelingen zullen door een Verenigde Protestantse Kerk en een Verenigd Europa alleen maar versneld worden.

Kleine dingen
Wat dan? Allereerst een praktisch punt: laten wij zelf binnen de gereformeerde gezindte naar de overheid toe geen aanleiding geven om het subsidiëren van bijvoorbeeld het christelijk onderwijs maar te beëindigen. Als wij in een gemeente waar goed onderwijs gegeven wordt, vanwege kleine dingen of vanwege de identiteit van onze eigen kerk een nog reformatorischer school willen, zal de ergernis alleen maar toenemen en het uur niet ver weg zijn, dat (net als bij de vervoersvergoeding) de overheid de Nederlandse belastingbetaler niet langer voor "al die fratsen" op zal willen laten draaien. Binnen de moslim-wereld zijn immers ook zoveel stromingen en die kunnen dan straks binnen onze democratie hetzelfde opeisen... Maar dan nu het geestelijke punt: ouders, predikanten, leraren, wijs de jeugd op de noodzaak van de onberouwelijke keus van het geloof Dwing ze in te gaan. Want aan alle dingen komt een einde. Onze jongeren groeien op in een maatschappij van individualisme en prestatie, van carrière en status. Maar wat baat het een mens, als hij de hele wereld wint en schade lijdt aan zijn ziel?!

Toerusten
En dan? „Leer hen alles wat Ik u geboden heb". De tijd dringt om de jongeren niet vaag te antwoorden met „Dat hoort zo", of: „Dat staat in de Bijbel". Nee, rust ze toe, zoals de apostelen dat gedaan hebben. Let op de brieven van Paulus. Eerst komt het onderwijs inzake de relatie tussen God en de Zijnen en vervolgens gaan de brieven over tot het praktische onderwijs hoe christenen moeten staan en gaan in dit leven. Alles komt ter sprake. De verhouding tussen man en vrouw, ouders en kinderen, werkgevers en werknemers. Steeds weer wordt gewezen naar Christus en hoe Hij voorging. De Tien Geboden mogen niet functioneren als een opgeheven vingertje van wat niet mag. Ze moeten verstaan worden vanuit het opschrift: „Ik ben de HEERE, UW God, Die u uit Egypteland, uit het diensthuis uitgeleid heb". Verlost uit de slavernij van Egypte, moet Israël niet gebonden worden door andere machten. Gods geboden leren hoe Gods volk waarlijk vrij is. Zijn onze jongeren zo toegerust voor alles wat in de maatschappij op hen afkomt? Dat is mijn grote zorg. Daarom ben ik ook bezig met de serie over de Tien Geboden, nu met het vierde gebod. Onze jongeren moeten het weten, want zondagsarbeid komt meer en meer voor. Rond de koopzondagen maakten enkele van mijn gemeenteleden het mee, dat zij, toen zij nee zeiden tegen de koopzondagen, 'gechanteerd' werden door de centrale directie, dat zij hiermee al hun promotiekansen op het spel zetten. Godzijdank mochten zij staande blijven. Maar dit zal erger en erger worden...

Eeuwig thuis
Laat het ons niet genoeg zijn onze jongeren 'netjes in het gareel te houden', maar laat het onze drang zijn hen toe te rusten, zodat zij op de wijze van Psalm 78 persoonlijk op God gaan vertrouwen en Zijn wetten houden. Dan weten zij, dat er ook een einde komt aan de grote verdrukking die nog komen moet. Dan kennen zij de kracht van het gebed. Dan zullen onze jongeren ook eenmaal met verwondering het einde van hun leven mogen begroeten. De broeder over wie ik de vorige keer schreef, is nu aan het einde van zijn leven. Nog een enkele dag en het einde is er. Ja, maar dan in de betekenis van het Griekse woord: telos = einde, doel. Eeuwig thuis. Ingaan in de sabbatsrust van God. Alle dingen hebben een einde, maar deze rust is eindeloos.

Redactie, bedankt voor de fijne samenwerking. Mijnheer Haeser, mijn opvolger, licht en wijsheid! Geliefde Terdege-familie, vele brieven kon ik helaas niet beantwoorden, maar hierbij groet ik u: a Dieu! Weest Gode bevolen! Waakt en bidt!

Dit artikel werd u aangeboden door: Terdege

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 24 december 1996

Terdege | 80 Pagina's

Aan alle dingen komt een einde...

Bekijk de hele uitgave van dinsdag 24 december 1996

Terdege | 80 Pagina's