Onder ons
De eerste foto van een Tim-en-Terry-trui is binnen, zoals u ziet. Maar Nijntjes, Jip-en-Jannekes enz. popelen in de voorraadmand ook nogsteeds om geplaatst te worden. Wat er verder in zit, zal ik maar niet vertellen, dat ziet u wel op de komende pagina's bij leven en welzijn. Deze keer niet alleen groeten voor opa's en oma's, maar ook voor ir. Van der Graaf, en wel van overzee. Hopelijk leest hij Terdege! Groetjes!
Groeten uit Amerika
Ongeveer 20 jaar geleden was ik op een bijeenkomst op het Calvin College. Toen ik bij de Hollandse lectuur stond, tikte iemand op m'n schouder „Hollander?" vroeg hij. „Voor 100 procent", antwoordde ik. Hij was ir Van der Graaf. We spraken even en hij vertelde dat hij zocht naar een vriendin van z'n vrouw, Letta Kok uit de Ambachtsesteeg, H.I.A. Ze was naar Grand Rapids vertrokken. Ik dacht even na. Er was een fam. Sturris naar Grand Rapids verhuisd, Letta Sturis was de naam van de vrouw van de oudste zoon. „Probeer het maar eens bij Sturris in het telefoonboek", zei ik. En jawel, bij de eerste poging had hij Letta aan de lijn. Nadat hij met haar gesproken had, kwam hij weer naar me toe. „Ds. Zijderveld heeft me gevraagd om indien mogelijk de groeten te doen aan twee vrienden, Arie Verheij en Pieter van Kempen. Kunt u me daar ook aan helpen?" „Jazeker, want Pieter van Kempen is de persoon waar u mee spreekt. En Arie Verheij is onze vriend." De zondag daarop was hij bij ds. Lamain in de kerk waar ik ouderling was, en hij heeft met fam. Verheij en fam. Van Kempen de broodmaaltijd gebruikt. Ir Van der Graaf, wees hartelijk gegroet van ons allen! (Mr. en mrs. Verheij zijn overleden.)
P. van Kempen, 583 Kinney Ave. NM, Grand Rapids, Ml. 49504, USA
PS. Wie kan mij helpen aan foto's van de Ned. hervormde kerk van IJsselmonde, waar ik gedoopt ben en m'n vader ouderling is geweest? Ik ben nooit meer vergeten wat ik in die kerk hoorde toen Ik er op driejarige leeftijd voor 't eerst naartoe ging: Ik ben de Heere uw God. Na de kerk verhaalde ik luid dat ik God had horen spreken. Welnee, zei men, dat was de voorlezer Maar geen leed kan het ooit uit mijn geheugen wissen!
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van woensdag 30 april 1997
Terdege | 88 Pagina's