Dood of leven!

Paulus, de dienstknecht van Jezus Christus, schrijft een belangrijiie brief aan de gemeente van Rome. Onze tekst is één regekje, eigenlijk een samenvatting van het hele Woord van God. Hier horen we van de grootste tegenstelling: dood of leven! Adam of Christus! De apostel sluit met een ernstig woord: „Want de bezoldiging der zonde is de dood." Het woord bezoldiging betekent letterlijk: soldij of soldatenloon. De Romeinse soldaat kreeg het uitbetaald voor zijn diensten in het leger van de caesar. Dus het loon dat de zonde uitbetaald, is de dood. De dood hoort dus niet bij het leven, maar is de welverdiende soldij in het leger van de satan en de zonde. Wat een ontzettend loon! Het wordt uitbetaald in gedeelten, de drievoudige dood. Het eerste loon: de geestelijke dood; „want ten dage als gij daarvan eet, zult gij de dood sterven" (Gen. 2:17b). Dat is ons deel! Los van God. Dood in de zonden en de misdaden. Maar dat is nog niet het volle loon. Er wordt nog meer uitbetaald: De tijdelijke dood, die aangrijpende scheiding van ziel en lichaam in het uur van ons sterven.
En dan ten slotte de eeuwige dood! De eeuwige straf op de zonde in het eeuwig verderf Wat een ernstig woord van Paulus. Wat een verschrikkelijke werkelijkheid voor u! „Want de bezoldiging der zonde is de dood." Sluit uw ogen er toch niet voor. U hebt er zelf voor gekozen. Kent u zo uw doodsoorzaak al? Dood door schuld! Als de zaligmakende werking van de Heilige Geest leert uitsnikken voor God: „Ik heb gedaan wat kwaad was in Uw oog, dies ben ik, Heere, Uw gramschap dubbel waardig." Als u dit loon leert aanvaarden als verdiend, dan wordt het ook volkomen rechtvaardig als Paulus hier een punt had gezet! „Want de bezoldiging der zonde is de dood." Amen!

Maar! Een onbevattelijke te genstelling. De apostel mag de Romeinen nog meer preken. Maar! Dit is een Goddelijke tegenstelling. Nooit te verklaren vanuit de mens. Dit "maar" komt uit het eeuwig, soeverein welbehagen van God. Waar de mens moet verzinken in de eeuwige dood, gaat de Heere spreken van genade! Van eeuwig leven. Onverwacht en onverdiend. Hier klinkt het Evangelie van vrije genade: „Maar de genadegift Gods is het eeuwige leven door Jezus Christus, onze Heere." De genadegift Gods! Charisma van God. Het woord genadegift is eigenlijk dubbel op. De Heere was aan niemand iets verschuldigd, maar Hij schenkt de Zijnen vrije genade, die bestaat in "eeuwig leven." Hoe is dat mogelijk? Ziet Hij de zonde door de vingers? Stapt Hij van de troon van Zijn gerechtigheid af? Dat is onmogelijk! Deze genadegift is ook verdiend. De Heere Jezus Christus, de tweede Adam, verwierf voor al de Zijnen deze gift.
Hij was zondeloos. Zijn dood was geen loon. Hij heeft vrijwillig het zondeloon aanvaard. Hij droeg de toorn Gods tegen de zonde van Zijn dwaalzieke schapen.
Hij onderging op het vloekhout van Golgotha de eeuwige dood in de helse Godsverlating om het eeuwige leven te verdienen. Hij bracht het leven op de paasmorgen aan het licht. Ik leef en gij zult leven! Voor wie? Voor goddeloze vijanden, die de eeuwige dood waard zijn. Zo staan ze scherp tegenover elkaar: dood en leven! Het eerste deel van deze tekst geldt ons allemaal. Jong en oud, rijk en arm, kerkelijk of onkerkelijk.
Is het geen duidelijk bewijs van uw/jouw geestelijke dood, dat u voortleeft alsof er geen afrekening volgt? Dat u de bekering telkens uitstelt, totdat...? Hoor dan toch: dat nieuwe leven is een genadegift! In de genadetijd! Daarom kan het ook voor u/jou nog! Een genadegift hoort bij een bedelaar: „Gena, o God, gena, hoor hoe een boet'ling pleit..." Of weet u door vrije gunst ook iets van het tweede deel van de tekst? Dat: maar! Als die genadegift Gods door de Geest van Christus wordt geschonken en toegepast in ons hart.

Het eeuwige leven! Dat begint in het uur van de wedergeboorte. Geplant in het hart. Het komt openbaar in de levenstekenen en de levensvruchten. Het komt openbaar in de weg van sterven. Op alles de dood gaan schrijven. Opdat het leven in Christus Jezus geopenbaard zal worden en door het geloof ervaren. Ik ben het Leven! „En dit is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, Dien Gij gezonden hebt" (Joh. 17:3). Dat eeuwige leven sterft nooit meer! Dan is de dood geen bezoldiging meer. Geen straf meer. Straks volkomen delen in de gemeenschap met God. Dat is het leven van de Kerk. Voor Paulus, voor de Romeinen en allen die mogen delen in die genadegift, is sterven eeuwig erven.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen