Zomerse zonnebloemen

„Als Je rijk wilt worden moet je geen zonnebloemen kweken. Veel te arbeidsintensief. En je mag al blij zijn met een opbrengst van vijftig procent", zegt Johan Timmers, de noordelijkste zonnebloemenkweker van ons land. Zijn hobby groeide uit tot een bedrijf waar jaarlijks driehonderdduizend zonnebloemen geteeld worden. We lopen met Timmers mee naar de bloemenakker. „Je ziet het wel, ik heb mooie grond.We zitten hier op de lichte klei", wijst hij. De kweker haalt een loep uit zijn zak en bekijkt het donkere hart van een zonnebloem. „Kou is funest voor de bloemen want dan heb je kans op zogenaamde apekonten. Dat is een verdikte vergroeiing in het midden van het hart. Dan kun je niets meer met zo'n bloem. Als ze niet aan de schoonheidsnormen voldoen, blijven ze op het land en worden ze later ondergeploegd als groenbemester."

Met de hand
Timmers kijkt naar het dreigende wolkendek. Er is weersverandering op til. „Zomerstormen moeten we niet hebben. Ze kunnen de oogst behoorlijk uitdunnen", zegt hij bezorgd. „De zaden hebben mijn zoon en ik stuk voor stuk gepoot. Jawel, met de hand. Twintigduizend stuks staan er op dit lapje. Als de plantjes nog jong zijn en er wordt vorst verwacht, dek ik ze af met acryldoek. Dat werkt uitstekend." „Ik kweek verschillende soorten. De Sunbright en Valentin voldeden niet helemaal aan de verwachtingen. Veel uitval en andere narigheid. Net als in gewone tuinen hebben we soms last van plagen. Zo hebben we nogal wat te stellen gehad met vuilboomluis. Als je die beestjes hun gang laat gaan, komt er van de oogst weinig terecht. Ze zijn bijna niet te bestrijden. Ze overwinteren in bomen en zijn goed bestand tegen vorst. Wat dat betreft is een natte winter beter want dan leggen ze het loodje. En dan zijn er nog de meeeters, zoals houtduiven, kraaien en muizen. Ze vreten de pitten op. Vooral muizen vreten hele rijen zaad weg. Sinds kort heeft zich een torenvalk gehuisvest in een kast verderop. Aan dit dier heb ik een milieuvriendelijke bondgenoot in de bestrijding ervan", lacht Timmers.

Sonja
„De teelt van de grootbloemige Sunrich was vorige zomer aardig succesvol. De bloemen halen makkelijk een doorsnee van 12 tot 15 centimeter. Sunrich en Sunbright zijn stuifmeelvrij en natuurlijk van F1-kwaliteit. De kleinhloemige Sonja teel ik in de kas. Half maart begin ik met het voorzaaien van de vroege soorten, zoals de Sunrich. Vijfentwintigduizend zaden poot ik in tempex bakjes voor de tunnelteelt. Vijf weken later plant ik ze uit in de kas. Sonja slijt haar leven dus binnenshuis. Deze bloem is heel gewild voor boeketten. Je kunt er mooie schikkingen mee maken. De oogst is in juni", vertelt de kweker. „Ongeveer een maand later zijn de bloemen op de akkers aan de beurt. Wanneer precies is moeilijk te zeggen want je bent van het weer afhankelijk." De oogst is een hele onderneming. Maar vele handen maken licht werk. Timmers trommelt een aantal knapen op die met vlijmscherpe messen de bloemen snijden. De mannen verdwijnen diep in de akker en komen eruit met armen vol bloemen. Ze kappen ze op een lengte van een meter. In de verwerkingsruimte gaan de bloemen onmiddellijk op water, anders verlept het blad. Daarna worden de stelen nog eens twintig centimeter ingekort. Hier vindt tevens de eindselectie plaats. Veel bloemen halen de kwalitatief hoge eindstreep niet en belanden als oud vuil op de composthoop. De rest gaat op reis naar de veiling in speciale karren. „En dan maar hopen op een goede prijs."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen