Meeste kinderen uit predikantsgezin De Leeuw willen niet meer terug naar Nederland

Het is al Iaat in de Canadese avond als het kleine Dashtoestel, met de bijzondere naam "Spirit of Kamloops" vanaf Calgary vertrekt. Veertig minuten later ploffen we neer op het vliegveld van Lethbridge, aan de rand van de stad. Vanuit de pastorie van de familie De Leeuw, pal naast de kerk aan de rand van Lethbridge, kijk je uit over het heuvelachtige landschap. Het is nog niet zo lang geleden dat in de valleien, die er nu rustig bij liggen, de Indianen vochten en buffelhuiden ruilden voor stevige whisky. m In honderd jaar tijd werd Lethbridge de derde stad van de provincie Alberta, na Calgary en Edmonton. Bijna 70.000 mensen, onder wie velen met een Nederlandse achtergrond, wonen en werken hier. Ook in dorpen rond Lethbridge, zoals Coaldale, Fort Macleod en Picture Butte, wemelt het van (meest boerende) Hollanders. Het zijn veelal agrariërs die de banken van de Netherlands Reformed Church (NRC) bezetten. De zon schijnt volop in Lethbridge. Het stabiele landklimaat zorgt ervoor dat regen een uitzondering is. „Als het regent staat dat in de krant, de Lethbridge Herald", zegt ds. G.M. de Leeuw. In de verte nadert de schoolbus over de weg door de heuvels. De kinderen komen terug van school. De 605 leerlingen tellende reformatorische Calvin Christian School, voor alle kinderen tot achttien jaar, staat in de buurt van Monarch, een locatie die vanuit de verschillende plaatsen redelijk snel is te bereiken. Even later groeperen de acht nog thuis wonende kinderen zich rond de keukentafel. Dochter Henriëtte bleef met haar gezin achter in Nederland en zoon Patrick is inmiddels in Canada getrouwd en woont in Fort Macleod.

Avontuur
De meeste kinderen vonden het „wel leuk" om naar Canada te gaan. „Het avontuur trok me wel", zegt de 13-jarige Marinus. „Ik wil graag boer worden en daarvoor ziet de toekomst er in Canada veel beter uit dan in Nederland. Ook is de natuur hier heel mooi. Het is me niet tegengevallen en ik ga vaak mijn broer Patrick helpen in zijn autocleanbedrijf." Margreet (20) vond het, in tegenstelling tot haar broers en zussen, maar niets. „Vreselijk, k wilde absoluut niet mee. Ik heb alles geprobeerd om in Nederland te blijven en ben ook pas een halfjaar later naar Canada gegaan. Canada was voor mij een kaal stuk land aan het andere eind van de wereld. Ik moest stoppen met m'n mooie werk als klasse-assistente op een lom-school in Ede. Toen ik wegging uit Nederland wist ik echt even niet meer wat ikmoest doen. Ik had het gevoel alle schepen achter me verbrand te hebben. Maar ik wilde geen spelbreker zijn en het in ieder geval proberen." Na ruim anderhalfjaar Canada nam ze de beslissing om terug te gaan naar Nederland. Inmiddels is Margreet weer terug op haar oude plek, in Barneveld (ze vertrok korte tijd na dit interview naar Nederland, GB). „Ik heb er goed over nagedacht en zie mijn toekomst in Nederland liggen en duidelijk niet in Canada. Ik wil de pabo in deeltijd gaan doen. Voor mij is alleen het achterlaten van mijn ouders en familie een moeilijk punt. Je kunt natuurlijk niet zomaar even bij ze op bezoek gaan." Voor de jongere kinderen was de aanpassing eenvoudiger. Een aantal van hen zegt al „niet meer terug te willen". Toch heeft de aanpassing heel wat voeten in de aarde gehad. Vooral de eerste drie maanden waren moeilijk. „In het begin waren voor mij de kerkdiensten onbegrijpelijk, ik kon nog helemaal geen Engels verstaan. Ik hoorde mijn vader preken en dacht: „Waar heeft hij het nou over?" vertelt Huibert (9). Samen met Lydia (11) en Cornelis (8) praat hij het meest Engels, ook thuis tegen zijn broers en zussen. „Als ik Nederlands praat, dan denk ik in het Engels", zegt Lydia. Cornelis: „In het Engels kan ik beter uit m'n woorden komen. Als ik Nederlands moet praten, zeg ik soms wel vijf Engelse woorden in een zin." Corrien (18) pikte veel van de taal op toen ze stage liep op de kleuterschool. „Ik durfde gewoon Engels te praten en schaamde me niet voor m'n fouten, want de kinderen waren nog maar vijfjaar." Inmiddels werkt Corrien met veel plezier bij een Hollandse bakkerij en koffieshop. „Als ik eerlijk moet zijn: ik kan beter praten in het Engels dan in het Nederlands, maar met schrijven is dat precies andersom."

Rustiger
Het schoolsysteem in Canada verschilt veel van dat in Nederland. Tot 'grade' 9 (vijftien jaar) zit iedereen bij elkaar in de klas, al zijn er wel verschillende niveaus in de lesprogramma's. Na grade 9 kun je vakken kiezen. Op de Calvin Christian School is echter een tekort aan leerkrachten, waardoor Gertruida (16, grade 10) zelf haar lessen moet doorwerken. „Als je uitleg nodig hebt, kan een klasse- assistent je helpen. Maar je kunt ook bellen met een teacher van het college in Lethbridge", vertelt Gertruida. De school vormt lang niet het enige onderscheid met Nederland. Margreet: „Het is in Canada allemaal rustiger, je moet niet zoveel. De mensen staan heel anders in het leven dan in Nederland, waar de ontwikkelingen veel sneller gaan." Gerard (14): „Sommige dingen zijn hier wel beter. Maar je moet je wel aanpassen, anders gaan ze je een „stupid" of „cheap" Dutchman noemen. Niettemin staat de Hollandse boer bekend om z'n degelijkheid. In Canada weten de mensen dat Dutch farmers producten van een goede kwaliteit leveren." Dominee De Leeuw is bijna elke maand een aantal dagen van huis, om op de vrije zondag andere gemeenten op het Amerikaanse continent te dienen. Er liggen altijd vliegtickets in de kast, want de 'regio' strekt zich uit van Los Angeles tot New York. Dit feit onderstreept de enorme afstanden in Canada en Amerika. In Alberta is het niet anders: heel Duitsland zou met gemak binnen de grenzen van deze provincie passen. Bijna alle gezinnen hebben vanwege de afstanden een paar bedden extra voor „overslapers". Marinus: „Soms ga ik naar vrienden die wel een uur rijden bij ons vandaan wonen. Als mijn moeder me dan moet halen, zou ze meer dan twee uur bezig zijn. Daarom blijf ik meestal ook slapen en ga ik de volgende morgen weer mee naar school, zonder dat ik thuis ben geweest. Dat doen alle kinderen hier."

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen